Maarten Gerritszoon Vries

Aniva Burnu, Sabır Burnu, Staten Adası (Isola di Stati) ve de Vries Boğazı'nın tümü 1682'den kalma bu İtalyan haritasında görülüyor. Haritanın da gösterdiği gibi, de Vries'in ya La Pérouse Boğazı'nı ya da Tatar Boğazı'nı keşfetme şansı yoktu, haritacılar böylece Hokkaido ve Sakhalin'i ana karanın bir parçası haline getirdiler.

Maarten Gerritszoon Vries veya Fries, aynı zamanda de Vries olarak da anılır (18 Şubat 1589, Harlingen, Hollanda – 1647 sonları Manila yakınında denizde), 17. yüzyıldan Hollandalı bir haritacı ve kaşifti, Ezo, Sakhalin, Kuril Adaları ve Okhotsk Denizi'ne ziyaretini anlatan ilk Batı Avrupalıydı.

De Vries'in yaşamı hakkında pek bir şey bilinmiyor. Muhtemelen 1589'da Hollanda'nın Harlingen kentinde doğdu ve uzun yıllarını Tayvan'da geçirdi. En çok Batavia'nın valisi Anthony van Diemen adına Tartarya kıyılarını keşfetmek için 1643'te Kuzeybatı Pasifik Okyanusu'na yaptığı keşif gezisiyle hatırlanıyor. Bu deneme, 1639'da Matthijs Quast komutasındaki başarısız bir keşif gezisinden sonra Pasifik'te kimsenin keşfetmediği efsanevi altın ve gümüş adalarını aramaya yönelik ikinci seferdi.

De Vries seferi

İki gemi, De Vries komutasındaki Castricum ve Hendrick Cornelisz Schaep komutasındaki Breskens, Şubat 1643'te Hollanda Java'nın başkenti Batavia'dan ayrıldı. Maluku Adaları'ndaki Ternate'de mola verdikten sonra 4 Nisan'da yolculuklarına devam ettiler. 20 Mayıs'ta iki gemi, Edo'nun yaklaşık 290 km güneyinde bir ada olan Hachijōjima açıklarındaki bir fırtına nedeniyle birbirleriyle bağlantıyı kaybetti, bu aksilik nedeniyle Hollandalılar tarafından Ongeluckich veya "Şanssız" Adası olarak vaftiz edildi.

Tokugawa Iemitsu

Vries Boğazı'nı ve Tatar Boğazı'nı gösteren 18.yy başı Fransız haritası.

Yamada'daki Breskens

Breskens umut vadeden bir körfeze ulaştı ve Japonya'nın Tohoku kentindeki Yamada halkı tarafından dostane bir şekilde karşılandı. Olasılıkla iyi vakit geçirirken altı hafta sonra Breskens tekrar Yamada'ya yelken açtı. Akşam bir samurayın ve muhtemelen birkaç Japon kadının katılımıyla bir parti düzenlediler. (Tam olarak ne olduğu bilinmiyor, çünkü günlük 1692'de Nicolaes Witsen'in eline geçtikten sonra kaybolmuştu.) Ertesi gün, 29 Temmuz'da, kaptan da dahil mürettebattan on kişi kadınlar tarafından taze sebze ve balık alacakları bir çiftliğe davet edildiler. Silahsız mürettebata sake ve pirinç ikram edildi, ancak yakalanıp sorgulanmak üzere Morioka ve Edo'ya gönderildiler. Japonlar, Portekizli/İspanyol Cizvitlerin karaya çıkmasından korkuyordu. Sonuç olarak şogun yetkilileri kıyı savunması sorunu konusunda son derece endişeliydi. Ancak mürettebatın Katolik değil Hollandalı tüccar olduğu anlaşıldıktan sonra çözülmesi gereken sorun, Hollandalıların hangi prosedürle serbest bırakılması gerektiğine karar vermek oldu. Jan van Elserac geldikten sonra şōgun Tokugawa Iemitsu onları Aralık ayında Dejima'ya gönderdi. Mürettebat, Tayvan'a gidecek bir sonraki gemi için dokuz ay beklemek zorunda kaldı; Breskens ise Temmuz sonunda (kaptansız) Honshu'dan ayrılıp Altın ve Gümüş Adaları'nı arıyordu.

Castricum kuzeye gidiyor

1643 yazında, Castricum güney Kuril Adaları'ndan geçerek Kunaşir'i, İturup'u (her ne kadar bugünlerde bu ad yalnızca New York City'deki Staten Adası'na atıfta bulunmak için kullanılsa da "Staten Adası" adını verdiler) ve Aynularla karşılaştıkları ve "Şirket Adası" adını verip Hollanda adına hak iddia ettikleri Urup'u ziyaret ettiler.

Castricum, Iturup ve Urup adaları arasından geçti, adalar arasındaki boğaz daha sonra kaşifinin onuruna Vries Boğazı olarak adlandırıldı ve Ohotsk Denizi'ne girdi.

Hollandalılar, güneybatıya, Hokkaido'nun kuzey kıyılarına doğru sürülene kadar herhangi bir karayla karşılaşmadan kuzeye doğru yelken açtılar. Daha sonra tekrar kuzeye yelken açarak Aniwa Burnu'nu (Sahalin Adası'nın güneydoğu ucu), Sabır Körfezi'ni (burada sisin dağılmasını bekleyerek gerçekten sabırlı olmaları gerekiyordu) ve doğusundaki Sabır Burnu'nu ziyaret ettiler. Bu yerlerde adanın yerli Aynu halkıyla karşılaştılar ve işaret dili aracılığıyla iletişim kurdular.

Castricum, Pasifik'in doğusuna doğru yapılan başka bir yolculuğun ardından Japon sularına döndü ve Kyushu açıklarında Breskens ile buluşmayı başardı. İki gemi Fort Zeelandia'ya (Tayvan) doğru yelken açtı ve Aralık 1643'ün ortalarında Batavia'ya döndü.

La Naval de Manila Savaşları

Maarten Gerritsz Vries, Filipinler'i işgal etmek için başarısız bir girişimde bulunduktan sonra gemide hastalıktan öldü.

Dış bağlantılar

• Spate, Oskar Hermann Khristian (1983). Monopolists and Freebooters. Taylor & Francis. ss. 40-41. ISBN 0-7099-2371-6.