Magirus M80 - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Tarihçe
  • 2 Kaynakça

Magirus M80

Bağlantı ekle
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Magirus M80
Genel Bakış
ÜreticiTürkiye Otokar
Üretim yıl(lar)ı1973-1999
Montajİstanbul, Türkiye
Arifiye, Türkiye
HalefiOtokar M-2000
Gövde ve Şasi
SınıfMinibüs
DüzenÖnden motorlu, arkadan itişli
BenzerleriTAM 8050T
Teknik Özellikler
Motor3.7 L Deutz F4L 912 I4
Şanzıman5 ileri manuel
Dingil mesafesi2.400 mm
Uzunluk4.600 mm[1]
Genişlik1.910 mm[1]
Yükseklik2.235 mm[1]
Ağırlık2.490 kg[1]

Magirus M80, Otokar tarafından 1973-1999 yılları arasında üretilen bir minibüs modelidir. Araç, TAM 8050T kamyoneti temel alınarak geliştirildi.[2]

Magirus M80, özellikle dolmuşçular tarafından başta İstanbul ve Ankara olmak üzere Türkiye'nin birçok kentinde yaygın olarak kullanıldı. Bunun dışında Emniyet Genel Müdürlüğü için ekip aracı ve gezici karakol aracı, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü için hükümlü ve tutuklu nakil aracı, zırhlı para nakil aracı ile yük taşıma amaçlı panelvan ve kamyonet modelleri de üretildi.

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

M80'in üretimine 1973 yılında başlandı. Araçta, 80 bg güç ve 230 Nm tork üreten 3.7 L hacminde Deutz F4L 912 I4 hava soğutmalı dizel motor ile 5 ileri manuel şanzımana sahipti.[1] 1978 yılında yenilenerek önde yeni bir cam ve sileceklere sahip oldu. 1990 yılında bir kez daha makyajlandı. 1997 yılında üretimi Otokar'ın Arifiye'deki yeni fabrikasına taşındı.

M80, 1999'da yerini daha modernize edilmiş versiyonu olan M-2000'e bıraktı.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c d e "Magirus-Deutz M80E5" (PDF). wikibus.blob.core.windows.net. Otokar. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2023. 
  2. ^ "Yerli Efsane; M 80, M 2000, M 2010, Centro, Otokar, Deutz, Magirus..." Otometre. 7 Ağustos 2022. 26 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2023. 
  • g
  • t
  • d
Otokar
Modeller
Kamyonlar
  • Atlas
Minibüs ve otobüsler
  • Centro
  • Doruk
  • Kent
  • Sultan
  • Territo
Askerî araçlar
  • Akrep II
  • Alpar
  • Arma
  • Arma II
  • Cobra
  • Cobra II
  • ISV
  • Kaya
  • Ural
  • Tulpar
Eski modeller
  • 131-11B/131-12S
  • Akrep
  • Apollo
  • Defender
  • Engerek
  • Kale
  • M80
  • M-2000
  • M-2010
  • M-3000
  • Poyraz
  • Tempo
  • Yavuz
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Magirus_M80&oldid=32941852" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • 1973'te tanıtılan taşıtlar
  • Otokar otobüsleri
  • Minibüsler
  • Kamyonetler
  • Arkadan itişli taşıtlar
  • Polis araçları
Gizli kategori:
  • Türkçe Vikipedi ve Vikiveride resmi olmayan maddeler
  • Sayfa en son 20.24, 29 Mayıs 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Magirus M80
Konu ekle