Marie-Thérèse Walter
Marie-Thérèse Walter | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 13 Temmuz 1909 Le Perreux, Fransa |
| Ölüm | 20 Ekim 1977 (68 yaşında) Juan-les-Pins, Fransa |
| Partner(ler) | Pablo Picasso (1927–1940) |
| Çocuk(lar) | Maya Widmaier-Picasso |
Marie-Thérèse Walter (13 Temmuz 1909 - 20 Ekim 1977), 1927'den 1935'e kadar Pablo Picasso'nun Fransız modeli ve sevgilisi ve kızları Maya Widmaier-Picasso'nun annesiydi. Walter, Picasso'nun "altın ilham perisi" olarak bilinir. Tanıştıklarında Walter henüz 17 yaşındayken, Picasso ise 45 yaşındaydı ve ilk eşi Olga Khokhlova ile evliydi. Walter Picasso'nun sayısız sanat eserine ve heykeline ilham kaynağı olmuştur. Bu ilişki, Picasso'nun sanatçı Dora Maar ile bir sonraki ilişkisine geçmesiyle sona ermiştir. Walter, 1977'de 68 yaşında intihar ederek hayatını kaybetmiştir.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Marie-Thérèse Walter, 13 Temmuz 1909'da Fransa'nın Le Perreux şehrinde doğdu.[1] Fransız bir kadınla İsveçli bir iş adamının gayri meşru çocuğuydu.[2]
Picasso ile ilk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]8 Ocak 1927'de Walter, Picasso ile ilk kez Paris'teki Galeries Lafayette'in önünde tanıştı.[3] Paris'in güneydoğusundaki bir banliyö olan Maisons-Alfort'ta annesi ve kız kardeşleriyle birlikte yaşayan bir kızdı. Picasso ona yaklaştı ve "İlginç bir yüzün var. Senin bir portreni yapmak istiyorum. Ben Picasso'yum" dedi. Walter onun ismini daha önce hiç duymamıştı ama gösterilen ilgiden gururu okşanmıştı. İlişki, Picasso'nun Walter'ı 11 Ocak 1927'de Rue La Boétie'deki dairesinin üst katında bulunan stüdyosunu ziyaret etmeye davet etmesiyle başladı. Yüzünü ve vücudunu inceledi ve ertesi gün tekar ɡelmesini istedi. Ziyaretler her gün devam etti ve Walter annesine artık bir işi olduğunu söyledi. Annesi, "Bana onun hayatını kurtardığımı söyledi ama ne demek istediğini anlamadım" dedi. İlk tanışmalarından bir hafta sonra cinsel ilişkiye ɡirdiler. O zamanlar Picasso, Ukraynalı balerin Olga Khokhlova ile evliydi ve beş yaşında bir oğlu vardı. O zamanlar on yedi yaşında olan Walter ile, 1935 yılına kadar eşinden gizli tuttuğu bir ilişkiye başladı.[4] Walter, Picasso'nun sanat eserlerini yeniden canlandırdı. Taze, atletik görünümünden, kıvrımlarından ve oval yüzünden ilham alarak portresini defalarca çizmeye başladı. Walter çok aktifti, kürek çekme, jimnastik ve bisiklet sporlarıyla ilgileniyordu. Walter şöyle demiştir: "Onunla hayatım her zaman gizli, sakin ve huzurluydu. Kimseye hiçbir şey söylemezdik. Böyle mutluyduk ve başka bir şey de istemezdik." dedi.[3]
1928 yazında, Picasso ailesi Dinard'da kaldı, burada Picasso ayrıca Walter'ı kızlar için bir yaz kampına yerleştirdi ve onu kiralık plaj kulübesinde gizlice görmeye başladı. Temmuz 1930'da Gisors yakınlarındaki Boisgeloup'ta bir şato satın aldı ve burayı heykel atölyesi olarak kullandı. Eşi, Paris'e dönmeden önce hafta sonları burayı ziyaret ederken, metresi haftayı onunla geçirirdi.[4] Walter, ailenin görünmeyen gölgesiydi ve hem resim hem de heykeller için onun modeli ve ilham kaynağı oldu.[5]
Eylül 1932'de Walter, Marne Nehri'nde kayığından düşerek neredeyse boğuluyordu. Bu olay, viral bir enfeksiyon kapmasına ve hastaneye kaldırılmasına ve saçlarının dökülmesine neden oldu. Buna karşılık Picasso, 20 Kasım'da boğulmaktan kurtarılan bir kadını resmeden Rescue (Kurtarma) adlı tabloyu yaptı.[6]
Ekim 1932'de Picasso'nun ilk büyük retrospektifi, Galeries Georges Petit'de gerçekleşti. Sergide, Walter'ın çıplak portrelerini tasvir eden ve onunla ilişkisinin doğasını ortaya koyan çok sayıda sanat eseri sergilendi. Bu portreler arasında Rüya ve Çıplak, Yeşil Yapraklar ve Göğüs vardı.[4]
Picasso ile son yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]1934'te Walter hamile kaldı. 1934 Noel arifesinde Picasso'ya haber verdi. Khokhlova, o yıl Rue La Boétie'deki aile dairesinden çoktan ayrılmıştı ancak Picasso, Walter'ın yanına taşınmak yerine onun için yan taraftan bir ev kiraladı.[7] Khokhlova, bir arkadaşı tarafından kocasının çocuk bekleyen bir kadınla uzun süreli bir ilişkisi olduğunu öğrenince, hemen Picasso'dan ayrıldı ve oğulları Paulo ile birlikte Güney Fransa'ya taşındı. Picasso ve Khokhlova asla boşanmadı, Picasso buna niyetli olmasına ve yasal olasılıkları araştırmasınarağmen, Khokhlova "boşanmaya şiddetle karşı çıktı";[8] Bunun yerine, Picasso sonunda ona yüklü bir tazminat ödemeyi kabul edene kadar Khokhlova eserlerine el koydu.[9] 1955'teki ölümüne kadar ayrı yaşadılar.
5 Eylül 1935'te Picasso ve Walter'ın "Maya" adlı kızı María de la Concepción, Boulogne-Billancourt'ta doğdu.[3] Walter ve Maya, 25 Mart'tan 14 Mayıs 1936'ya kadar Fransa'nın güneyindeki Juan-les-Pins'de[4] Picasso'nun yanında kaldılar ve ardından 25 kilometre (16 mi) Le Tremblay-sur-Mauldre'ye taşındılar. Versay'dan, 1937 sonbaharında[7] Picasso hafta sonları ve hafta içi bazı günlerde kızıyla oynamak için ziyarete gelirdi. Maya ayrıca Maya with Doll (1938) dahil olmak üzere bazı resimlerinde modellik yaptı.[10]
Maya doğduğunda, Picasso zaten Alice Paalen ve Valentine Hugo da dahil olmak üzere başka kadınlarla da görüşüyordu.[11] Maya'nın doğumundan birkaç ay sonra, 1936'da sürrealist bir fotoğrafçı ve Picasso'nun modeli olan Dora Maar ile yeni bir ilişkiye başladı. Her iki kadınla da ilişkilerini sürdürdü ve portrelerini 1937 tarihli Kırmızı Bereli ve Ponponlu Kız sanat eserinde birleştirdi.[12] Picasso, Walter'ı, kız kardeşi ve annesini Royan'daki Villa Gerbier de Jonc'a yerleştirdi ve burada hafta sonları Maar'dan uzakta onunla vakit geçirdi.[11]
Bir keresinde, Picasso Guernica tablosunu yaparken Walter ve Maar, stüdyosunda tesadüfen karşılaşmışlardı. Picasso, daha sonraki yaşamında bu konu hakkında kendisine soru sorulduğunda, durumdan oldukça memnun olduğunu ve aralarında bir seçim yapmasını istediklerinde, bunu kendi aralarında halletmeleri gerektiğini söylediğini ve bunun üzerine iki kadının güreşmeye başladığını söylemiştir. Sanat tarihçisi ve Picasso'nun arkadaşı John Richardson, bu hikâyenin doğru olmadığını ve hem Maar'ın hem de Picasso'nun ona böyle bir şeyin hiç yaşanmadığını söylediklerini belirtmiştir.[13] Maya, daha sonra annesiyle stüdyoya yaptığı bir ziyarette beklenmedik bir şekilde Maar ile karşılaştığını şöyle anlattı: "Bir gün stüdyoya girdiğimizde, o da oradaydı, Guernica'nın yanında duruyordu. Ağlamaya başladım ve babama, 'Ağlayan kadını görmek istemiyorum' dedim. Dudaklarını sürekli yalayan Dora Maar'dan bahsediyordum. Onu bir daha hiç görmedim."[14]
4 Aralık 1937'de Picasso, Kübizm'in köşeli çizgilerini kullanarak Walter ve Maar'ın kaynaşmış portrelerini tasvir eden ve Walter'dan yeni aşkı Maar'a değişen sevgisini ifade eden Femme au béret et à la robe quadrillée'yi (Marie-Thérèse Walter) yaptı.[15] Walter'ın Picasso ile ilişkisi 1940 yılında sona erdi.[16]
Daha sonra ki yaşamı ve ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Eylül 1939'da II. Dünya Savaşı ilan edildiğinde Walter ve Maya Royan'daydı ve 1941 baharına kadar orada kaldılar. Daha sonra, Île Saint-Louis'de bir apartman dairesinde yaşamak için Paris'e geri döndüler. Walter artık Picasso'nun Maar ile olan ilişkisinin farkındaydı. Françoise Gilot daha sonra Maya'nın "babasının çok uzakta çalıştığı hayaliyle" ile yaşadığını söyledi.[3]
Picasso, önümüzdeki on yıl boyunca Perşembe ve Pazar günleri Walter ve Maya'yı ziyaret etmeye devam etti. II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra Françoise Gilot ile Fransa'nın güneyine taşındı. Walter onu sadece ara sıra gördü ama bir süre ona mektup yazmaya devam etti. 1955'te Khokhlova ölünce, Picasso telefonla Walter'ı aradı ve onunla evlenmesini istedi, ancak Walter teklifini reddetti. Picasso onu bir daha görmedi ve Walter Güney Fransa'ya taşındı. Picasso'nun 1973'te ölümü üzerine, Picasso'nun torunu Pablito'nun cenazeye katılması engellendi ve bunun sonucunda bir şişe çamaşır suyu içti. Walter, onu Paris'teki Amerikan Hastanesine nakletmek üzere bir helikopter ayarlamak için Sağlık Bakanı ile temasa geçti. Bir sanat tüccarı olan kayınbiraderi bu çağrıya cevap verdi ve Walter, sağlık faturalarını ödemek için ona Picasso'nun iki tablosunu sattı. Ancak Pablito hayatta kalamadı. Picasso'nun ölümünden sonra Walter, hayatını onsuz sürdürmekte zorlandı.[4] 20 Ekim 1977'de, Picasso'nun ölümünden dört yıl sonra, Fransa'nın güneyindeki Juan-les-Pins'deki villasında kendisini asarak intihar etti.[17]
Anısı
[değiştir | kaynağı değiştir]Walter, sanat eleştirmenleri tarafından Picasso'nun "altın ilham perisi" olarak tanımlanmıştır. Picasso, Klasisizm ve Sürrealizm unsurlarını birleştirerek sayısız portresini yarattı.[2] Bu portrelerin duygusallığı, aşk ilişkilerinin yoğunluğunu yansıtıyor. Sürrealist fotoğrafçı Brassaï, "Saçlarının sarılığını, ışıltılı tenini, heykelsi vücudunu seviyordu. Hayatının başka hiçbir anında resimleri bu kadar dalgalı, kıvrımlı kıvrımlar, saran kollar, bukleler halinde saçlar…" [18]
Walter, Picasso'nun Bask kasabasının Luftwaffe bombalamasına tepkisi olan 1937 tarihli Guernica tablosunda tasvir edilen figürlerden en az üçünün modeliydi. Diana Widmaier Picasso'ya göre Walter, "Picasso için sonsuza dek bir umut ve barış amblemi" idi.[7]
Vazoda Kadın, Picasso'nun 1933'te Walter'dan esinlenerek yaptığı bir doğurganlık tanrıçasının alçı heykelinin bronz bir kopyası olup, sanatçının Château de Vauvenargues'daki mezarına yerleştirilmiştir.[19]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Booklet Musee Picasso Paris (PDF). Musee Picasso Paris. 15 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Kasım 2022.
- ^ a b Laird (4 Mart 2018). "Will Picasso's Le Repos, a Portrait of His "Golden Muse," Marie-Thérèse Walter, Be the Sleeper Hit of the Upcoming Auction Season?". Vogue (İngilizce). 18 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.
- ^ a b c d Olivier Widmaier (8 Mart 2018). "Muse, lover, lifeblood: how my grandmother woke the genius in Picasso". The Guardian (İngilizce). 8 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.
- ^ a b c d e John Richardson (13 Nisan 2011). "Picasso's Erotic Code". Vanity Fair (İngilizce). 6 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi11 Kasım 2022.
- ^ Paul (16 Nisan 2011). "Picasso and Marie-Thérèse Walter: Art's Greatest Love Affair at Gagosian Gallery". The Daily Beast. 17 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2021.
- ^ Jason Farago (2 Nisan 2018). "Picasso in 1932: Ingenious, Exhausting, Relentless". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 15 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2022.
- ^ a b c Diana (10 Mart 2018). "Picasso Unbound: The Artist's Secret Romance". British Vogue (İngilizce). 10 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.
- ^ O'Brian, Patrick, Picasso, Collins, 1989, p. 299
- ^ O'Brian, Patrick, Picasso, Collins, 1989, p. 300
- ^ "Stolen Picassos found in Paris" (İngilizce). 7 Ağustos 2007. 3 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2022.
- ^ a b Craig (31 Mart 2022). "Pablo Picasso in love and war". The Spectator (İngilizce). 31 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2022.
- ^ Dalya (16 Ağustos 2020). "My father, Picasso: secret daughter tells of posing in pink bootees". The Guardian (İngilizce). 16 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.
- ^ Richardson, John, Picasso, Magic Sex and Death, Channel 4, 2001
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi;:5isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Susan (9 Şubat 2018). "Picasso's portrait of dying love promises to fetch a high price". Apollo Magazine (İngilizce). 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.
- ^ "Marie-Thérèse Walter / Picasso. Portraits | Picasso Museum Barcelona". www.bcn.cat. 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.
- ^ Holland Cotter (23 Ekim 2008). "Picasso in Lust and Ambition". The New York Times. 26 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2023.
- ^ "'When you look at these portraits, you feel Picasso's vitality and his intense, concentrated gaze'". Christie's. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.
- ^ "Picasso Black and White". web.guggenheim.org. 4 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.
