TNT eşdeğeri
TNT eşdeğeri, patlamalarda salınan enerjinin miktarının ölçülmesinde kullanılan bir birimdir. TNT tonu 4,184 gigajoulelük enerji birimine eşittir ki bu değer de yaklaşık olarak bir ton ağırlığında TNT patlamasına eşittir. TNT megatonu ise 4,184 petajoulelük enerji birimine eşittir.[1] Bununla birlikte TNT, atomik olmayan geleneksel patlayıcıların en etkilisi değildir. Örneğin dinamit, %60 daha fazla enerji yoğunluğu barındırır (TNT'nin 4,7 MJ/kg birimine karşılık yaklaşık olarak 7,5 MJ/kg).
TNT kilotonu ve megatonu; geleneksel olarak, nükleer silahların enerji çıkışını ve bu şekilde yıkım gücünü oranlamak için kullanılır (bakınız Nükleer silahların patlama gücü). Bu birim, çeşitli nükleer silah kontrolü antlaşmalarında geçer ve nükleer silahların, TNT gibi alelade patlayıcı maddelerle kıyaslanarak, yıkım gücü hakkında bir fikir verir. Son dönemlerde bu birim, asteroid çarpması gibi, diğer yıkıcı olayların enerji çıkışının tasvir edilebilmesi için de kullanılmıştır.
Değer
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir gram TNT, patlama sırasında 4100 ila 4602 Joulelük enerji açığa çıkarır. TNT tonunu tanımlamak için bu değer, tam olarak olarak 1 gram TNT = 4184 J eşitliğiyle standart hale getirilmiştir.[2] Bu durum, bir gram TNT'nin patlamayla açığa çıkardığı enerjinin, tam bir kilokalorilik enerjiye eşitlenmesini sağlayarak kolaylık oluşturmuştur.
Patlayıcı maddenin enerjisi, patlamanın termodinamik iş enerjisi kullanılarak hesaplanır, TNT'nin enerjisi çok sayıda patlama deneyleri sonucunda 4686 J/g olarak ölçülmüştür ancak teorik olarak hesaplandığında 4853 J/g bulunmuştur.[3]
Bir gram TNT patlamasının saf ısı çıkışı 2724 J[4] olarak hesaplanmıştır ancak bu değer, patlayıcı maddelerin etkileri hesaplanırken göz önüne alınan bir değer değildir.
Alternatif TNT eşdeğeri patlamanın hangi anında bu değerin ölçüldüğü ve hangi özelliğin karşılaştırıldığına bağlı olarak hesaplanabilir.[5][6][7][8]
TNT'nin bir kilotonu, her kenarı 8,46 metre olan bir küp TNT olarak görselleştirilebilir.
| TNT'nin gram cinsinden birimi | Simge | TNT'nin ton cinsinden birimi | Simge | Enerji çıkışı |
|---|---|---|---|---|
| TNT gramı | g | TNT mikrotonu | μt | 4.184×103 J |
| TNT kilogramı | kg | TNT militonu | mt | 4.184×106 J |
| TNT megagramı | Mg | TNT tonu | t | 4.184×109 J |
| TNT gigagramı | Gg | TNT kilotonu | kt | 4.184×1012 J |
| TNT teragramı | Tg | TNT megatonu | Mt | 4.184×1015 J |
| TNT petagramı | Pg | TNT gigatonu | Gt | 4.184×1018 J |
Örnekler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Konvansiyonel bombaların enerji çıkışı 1 tondan daha az da olabilir, FOAB'da olduğu üzere 44 tona da ulaşabilir.
- 1985'te ABD tarafından 4 kilotonluk (17 TJ) nükleer bomba simulasyonu yapabilmek için 4400 ton ANFO kullanılarak gerçekleştirilen Minor Scale isimli patlamanın, tarihin nükleer güç kullanılmadan gerçekleştirilen en büyük patlama isı olduğu düşünülmektedir.
- Hiroşima'ya 6 Ağustos 1945 tarihinde bırakılan Little Boy isimli atom bombası, 15 kilotonluk (63 TJ) bir kuvvetle patlamıştır.
- Günümüzde, ABD'nin cephaneliğindeki nükleer silahlar, 0.3 kiloton (1.3 TJ) ile B83'ün sahip olduğu 1.2 megaton (5 PJ) aralığında patlama kuvvetine sahiptir
- Soğuk Savaş sırasında; ABD, test edilmemiş, maksimum teorik patlama gücü 25 megatonluk (105 PJ) hidrojen bombaları üretirken, SSCB, Çar Bombası lakaplı prototip bir silah geliştirmiştir, test sırasında tehlike arz etmesinden dolayı patlama gücünü düşürmek amacıyla içindeki bir miktar uranyum, kurşunla değiştirilmiştir ve test soncunda 50 megatonluk (210 PJ) bir patlama gerçekleşmiştir. Bu bombanın etkisi düşürülmemiş maksimum teorik patlama gücü 100 megatondur (420 PJ)[9] Bu tür silahların gerçek yıkım potansiyeli; hangi yükseklikte patlatıldıkları, hedefin yapısı ve patlatıldıkları arazinin fiziksel koşulları gibi çeşitli şartlara bağlıdır.
- 1 megatonluk (4.2 PJ) TNT'nin içinde, 2007 yılının ortalama bir Amerikan evine 103,474 yıllık enerji sağlayacak bir patlama gücü bulunur.[10] Örneğin, enerji salınımı üst sınırının 30 megaton (130 PJ) olduğu düşünülen Tunguska olayı, bahsedilen eve 3,104,226 yıl boyunca enerji sağlayabilir. Diğer bir bakış açısıyla bu patlama, tüm ABD'ye 3.27 gün enerji sağlayabilir.[11]
- 2004 Hint Okyanusu depreminin 9,560 gigatonluk (40,000 EJ) enerji çıkışı vardır, ancak depremin ME'si (yüzeyel yırtılma enerjisi veya hasar potansiyeli) 26.3 megaton (110 PJ) gibi çok daha küçük bir değere sahipti.
- Küresel olarak nükleer cephanelerde 5 gigatonluk (5.000.000.000 ton TNT'lik) yıkım kapasitesine sahip yaklaşık 30,000 savaş başlığı blunur.
- Shoemaker-Levy 9 kuyrukluyıldızının en büyük parçası Jüpiter'e çarptığında ortaya çıkan yaklaşık enerji tahminen 6.000 gigatonluktur (6.000.000.000.000 tonluk TNT).
- 1 kilogramlık maddenin, eşit miktarda antimadde ile yok edilmesiyle tüm kütle, maksimum teorik patlama gücü 43 megatonluk (180 PJ) bir enerjiye dönüşür (E=mc². Bununla birlikte, proton-antiproton yıkımında, salınan enerjinin yaklaşık %50'si tespit edilmesi çok zor olan nötrinolar halinde kaçar.[12] Elektron-pozitron yıkımında ise enerjinin tamamı gama ışını halinde açığa çıkar.
- 65 milyon yıl önce dinozorlar başta olmak üzere çeşitli canlı türlerinin neslini tüketen Chicxulub çarpışmasında yaklaşık olarak 96.000 gigatonluk enerji açığa çıktığı tahmin edilmektedir.
- Yıkım gücü 2004 Hint Okyanusu depreminden birazcık daha az olsa da 2011 Tōhoku depremi ve tsunamisinin enerji miktarı, yüzeye ulaşan enerji miktarının 200,000 katıdır ve 9,320 gigaton (3.9×1022 joule) olarak hesaplanmıştır.[13] Bu enerji Hiroşima'ya atom bombası saldırısındakinin 600 milyon katıdır.
- Çok daha büyük bir skalada, süpernova patlamalarında yaklaşık olarak 1028 megatonluk (1044 joule) enerji açığa çıkar. Bu patlamanın miktar olarak eşdeğeri, Dünya'nın %166,66'sı kadar TNT'dir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Joule birimini megatona çeviren program". 24 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012.
- ^ "NIST Guide for the Use of the International System of Units (SI): Appendix B8—Factors for Units Listed Alphabetically (İngilizce)". 29 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012.
- ^ Cooper, Paul. Explosives Engineering, New York: Wiley-VCH, 1996, sf. 406.
- ^ ""Physics for Future Presidents, a textbook", 2001–2002, Richard A. Muller, Chapter 1. Energy, Power, and Explosions". 28 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012.
- ^ S. Bastea, L. E. Fried, K. R. Glaesemann, W. M. Howard, P. C. Souers, P. A. Vitello, Cheetah 5.0 User's Manual, Lawrence Livermore National Laboratory, 2007.
- ^ J. L. Maienschein. Estimating equivalancy of explosives through a thermochemical approach. Technical Report UCRL-JC-147683, Lawrence Livermore National Laboratory, 2002.
- ^ J. L. Maienschein. Tnt equivalency of different explosives - estimation for calculating load limits in heaf firing tanks. Technical Report EMPE-02-22, Lawrence Livermore National Laboratory, 2002.
- ^ B. J. Cunningham. C-4/tnt equivalency. Technical Report EMPE-01-81, Lawrence Livermore National Laboratory, 2001.
- ^ See Currently deployed U.S. nuclear weapon yields, Complete List of All U.S. Nuclear Weapons, Tsar Bomba, all from Carey Sublette's Nuclear Weapon Archive.
- ^ "Frequently Asked Questions – Electricity". United States Department of Energy. 6 Ekim 2009. 23 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2009. (2007 ortalama değeri aylık 936 kWh kullanımla hesaplanmıştır.
- ^ "Country Comparison :: Electricity - consumption". The World Factbook. CIA. 25 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2009. (2007'deki yıllık 3,892,000,000,000 kWh kullanımla hesaplanmıştır.
- ^ Bakınız S.K. Borowski,Comparison of Fusion/Antiproton Propulsion systems 28 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "USGS.gov: USGS WPhase Moment Solution". Earthquake.usgs.gov. 13 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2011.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- http://physics.nist.gov/Pubs/SP811/contents.html27 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Nükleer silahlarla ilgili sıkça sorulan sorular (İngilizce)
- Rhodes, Richard. The Making of the Atomic Bomb, New York: Simon and Schuster, 1986. (İngilizce)
| |||||||||||||||||||||||||||||||
