Mezmurlar 152-155
Mezmurlar 152 ila 155, iki Süryanice Kitab-ı Mukaddes el yazmasında ve Anbarlı İlyas'ın "Disiplin Kitabı"nın,[1] birkaç el yazmasında bulunan ek Mezmurlardır ve ilk olarak 1759'da oryantalist kütüphaneci Giuseppe Simone Assemani tarafından tanımlanmıştır.[2] 151. Mezmur ile birlikte bunlara Davud'un Beş Apokrif Mezmuru veya "Beş Süryanice Mezmur" da denir.[3] 151. Mezmur'a ek olarak, 154-155. Mezmur, Ölü Deniz Parşömenleri'nde 11QPsa'da bulunmuştur, ancak 151-155'in tamamının İbranice yazılmış olması muhtemeldir.[4]
Mezmurlar 152 – 155
[değiştir | kaynağı değiştir]152. Mezmur
[değiştir | kaynağı değiştir]"Davud'un, sürüsünden bir koyunu kaçıran aslan ve kurtla mücadele ederken söylediği söz."[5] Bu metin yalnızca Süryanice olarak günümüze ulaşmıştır,[6] ancak orijinal dili İbranice olabilir. Metinde altı beyit vardır, üslup hahamlarınkine benzemez ve muhtemelen Helenistik dönemde[7] (MÖ 323-31 civarı) İsrail'de yazılmıştır.
153. Mezmur
[değiştir | kaynağı değiştir]"Davud'un, kendisini aslan ve kurttan kurtarıp ikisini de öldüren Tanrı'ya şükrederken söylediği söz."[5] Bu metin yalnızca Süryanice olarak günümüze ulaşmıştır [6] Tarih ve köken, 152. Mezmur'a benzer. Wright tarafından apokrif mezmurların beşincisi olarak listelenmiştir.[5]
154. Mezmur
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu Mezmur, Süryanice Kitab-ı Mukaddes el yazmalarında günümüze ulaşmış ve ayrıca,[6] Ölü Deniz parşömeni 11QPs (a)154'te (ayrıca 11Q5 – Büyük Mezmurlar Parşömeni olarak da bilinir), MS birinci yüzyıl el yazmasında İbranice olarak da bulunmuştur.[8] Wright tarafından apokrif mezmurların ikincisi olarak listelenmiştir ve ona "Düşmanlar onu çevrelediğinde Hizkiya'nın duası" adını vermiştir.[5] Gurtner, bu mezmurun mezhepsel çağrışımları olabileceğini öne sürmektedir: "çok olanlar" (154:1) ve "topluluk" (154:4), Kumran'daki insanları ve topluluğu ifade ediyor olabilir.[4]
155. Mezmur
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu mezmur Süryanice olarak mevcuttur ve ayrıca MS birinci yüzyıl İbranice el yazması olan Ölü Deniz Parşömeni 11QPs(a)155'te (ayrıca 11Q5 – Büyük Mezmurlar Parşömeni olarak da bilinir) bulunmuştur.[6] Mezmur, tövbenin genel bir mezmuru olduğundan, kökeninin açıkça Hristiyanlık öncesine dayandığı dışında, tarih ve köken önermek mümkün değildir.[9] Mezmur, 22. ve 51. Mezmur ile ve Menaşe'nin Duası ile karşılaştırılmıştır.[4]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Herbert Edward Ryle; Montague Rhodes James, (Ed.) (2014). Psalms of the Pharisees. Cambridge University Press. s. 161. ISBN 9781107623965.
- ^ Delcor, M., Cinq Nouveaux Psaumes Esséniens?, Revue de Qumrân, Vol. 1, No. 1 (1) (July 1958), pp. 85-102 (in French)
- ^ Charlesworth, J. H. (1982), The Pseudepigrapha and Modern Research, pp. 202-204, quoted at Early Jewish Writings, More Psalms of David, accessed 15 July 2022
- ^ a b c Gurtner, Daniel (2020). Introducing the Pseudepigrapha of Second Temple Judaism. Grand Rapids, MI: Baker Publishing Group. ss. 335-340. ISBN 9781493427147.
- ^ a b c d Wright, W. (1887), 'Some Apocryphal Psalms in Syriac', Proceedings of the Society of Biblical Archaeology, 9, 257–266
- ^ a b c d James H. Charlesworth with James A. Sanders, More Psalms of David (Third Century B.C.-First Centiry A.D.). A New Translation and Introduction, in James H. Charlesworth (1985), The Old Testament Pseudoepigrapha, Garden City, NY: Doubleday & Company Inc., Volume 2, 0-385-09630-5 (Vol. 1), 0-385-18813-7 (Vol. 2), p. 609
- ^ James H. Charlesworth (2010). The Old Testament Pseudepigrapha. Hendrickson Publishers. s. 615. ISBN 978-1-59856-490-7.
The original language of this psalm, which is extant only in Syriac, may be Hebrew... It is impossible to date this psalm. The general tone, Jewish but non-rabbinic character, and association with Psalms 151, 154 and 155 indicate that it was probably composed by a Palestinian Jew during the hellenistic period.
- ^ "מגילת שירי מגילות תהלים | מפעל המילון ההיסטורי". maagarim.hebrew-academy.org.il. Erişim tarihi: 7 Aralık 2022.
- ^ A. Chadwick Thornhill (2015). The Chosen People: Election, Paul and Second Temple Judaism. InterVarsity Press. s. 31. ISBN 978-0-8308-9915-9.
Prior to their discovery at Qumran, the additional psalms of David survived primarily through Syriac copies, and scholars referred to them as Syria noncanonical psalms. Of these psalms, Psalms 151A, 151B and 155 are present within the Qumran Psalms Scroll (11QPsa), and are thus clearly pre-Christian in their composition.
