Mutsuhiro Watanabe
| Mutsuhiro Watanabe | |
|---|---|
 | |
| Lakabı | "Kuş" |
| Doğum | 18 Ocak 1918 Japonya İmparatorluğu |
| Ölüm | 01 Nisan 2003 (85 yaşında) Japonya |
| Bağlılığı | Japon İmparatorluk Ordusu |
| Branşı |  Japonya |
| Hizmet yılları | 1941-1945 |
| Rütbesi | Çavuş |
| Çatışma/savaşları | II. Dünya Savaşı |
Mutsuhiro Watanabe (18 Ocak 1918 - 1 Nisan 2003) - mahkûmlar tarafından " Kuş " lakabıyla - bilinen bir savaş suçlusu ve İkinci Dünya Savaşı'nda askerî toplama kamplarında görev yapmış Japon İmparatorluk Ordusu askeriydi. Japonya'nın yenilgisinden sonra, ABD İşgal yetkilileri Watanabe'yi savaş esirlerine kötü muamelesi nedeniyle savaş suçlusu olarak sınıflandırdı, ancak tutuklanmaktan kaçmayı başardı ve hiçbir zaman mahkemede yargılanmadı.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Altı kardeşin dördüncüsü olarak otel işleten zengin bir aile çocuğu olarak dünyaya geldi. Waseda Üniversitesi'ne girdi ve Fransız edebiyatını okudu. Mezun olup askere alındıktan sonra bir ay boyunca Müttefik Haber Ajansı'nda çalıştı.
II. Dünya Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]Watanabe, Omori, Naoetsu (bugünkü Jōetsu), Niigata, Mitsushima (bugünkü Hiraoka)'daki savaş esiri kamplarında ve Yamakita'daki Sivil Savaş esiri Kampında görev yaptı.
Watanabe'nin askerdeyken kendisine rapor veren bir adama üç hafta boyunca her gece suratına yumruk atılmasını emrettiği ve apandisit ameliyatı olan bir hasta üzerinde judo antrenmanı yaptığı iddia edilmektedir. Mahkûmlarından biri Amerikalı atletizm yıldızı ve Olimpiyat sporcusu Louis Zamperini'ydi. Zamperini, Watanabe'nin mahkûmları sık sık dövdüğünü ve ciddi yaralanmalara neden olduğunu söyledi. Watanabe'nin kışın dört gün boyunca bir polis memurunu sadece fundoshi iç çamaşırı giyerek bir kulübede oturttuğu, 65 yaşındaki bir mahkûmu ise günlerce ağaca bağladığı söylenmektedir. Hillenbrand'ın kitabına göre Watanabe, akıcı derecede Fransızca konuşabilmekte ve Fransız Nihilizme ilgi duymuştu.
Daha sonra ki yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]1945'te General Douglas MacArthur, Watanabe'yi Japonya'nın en çok aranan 40 savaş suçlusu listesinde 23. sıraya yerleştirdi.[1] Ancak Watanabe, Müttefik işgali kaldırılıncaya kadar yedi yıl boyunca kaçtı ve hiçbir zaman hakkında dava açılmadı. Sürgünde bulunduğu süre boyunca çiftliklerde ve küçük bakkallarda çalıştı. Watanabe'nin annesi onun hayatta olduğunu biliyordu ve Watanabe birkaç yılda bir annesinin çalıştığı restoranı ziyaret ediyordu.
Müttefik işgali sona erdikten sonra, bir sigorta şirketinde satıcı olarak çalıştı. Tokyo'da 1,5 milyon dolarlık bir malikaneye sahipti ve Avustralya'nın Altın Sahili'nde (Gold Coast) tatil yaparak zengin bir hayat yaşadı.
1952'de hakkındaki tüm suçlamalar sessizce düşürüldü.[1] 1956'da Japon edebiyat dergisi Bungeishunjū, Watanabe ile "Amerika tarafından yargılanmak istemiyorum" başlıklı bir röportaj yayınladı.
1995 yazında evinde British Daily Mail'e verdiği röportajda eski savaş esirlerinden derin özür diledi ve şöyle dedi: Eğer isterlerse buraya gelip bana vurabilirler.[2][3]
1998 Nagano Kış Olimpiyatları öncesinde CBS Haber programı 60 Minutes Watanabe ile, 81. yaş gününden dört gün önce Naoetsu'da Olimpiyat meşalesini taşımaya ɡelen Louis Zamperini hakkında Tokyo'daki Hotel Okura'da röportaj yaptı. Nagano, Zamperini'nin tutulduğu savaş esiri kampından pek de uzakta değildi. Röportajda Watanabe mahkûmları dövdüğünü ve tekmelediğini kabul etti, ancak pişmanlık duymadı, özür dilemedi ve "Mahkumlara kesinlikle Japonya'nın düşmanları gibi davrandım" dedi. Zamperini, en acımasız işkencecisiyle görüşmeye çalıştı ama kovuşturmadan kaçan Watanabe onunla görüşmeyi reddetti.
Watanabe Nisan 2003'te öldü.[4]
Miras
[değiştir | kaynağı değiştir]Watanabe'nin taciz edici davranışlarına ilişkin açıklamalar, Laura Hillenbrand'ın Zamperini hakkındaki Unbroken: A World War II Story of Survival, Resilience, and Redemption (2010) başlıklı kitabında anlatılmaktadır.[5] Watanabe ayrıca Alfred A. Weinstein'ın 1948'de yayınlanan anı kitabı Dikenli Tel Surgeon'da da yer alıyor.
2014 yılında Japon müzisyen Miyavi, Hillenbrand'ın kitabının film uyarlaması olan ve Angelina Jolie'nin yönetmenliğini yaptığı Unbroken filminde Watanabe'yi canlandırdı.[6]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Kohn, David (24 Eylül 1999). "Finally, The Ordeal Is Over". cbsnews.com (İngilizce). CBS Interactive Inc. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2017.
- ^ Peter Hadfield & Clare Henderson (20 Ağustos 1995). "Deathcamp Monster Finally Says I'm Sorry". Daily Mail. Londra.
- ^ Adam Luck (31 Aralık 2014). "British victim of Matsuhiro Watanabe reveals how he 'crucified' soldiers". Daily Mail. Londra. 29 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2023.
- ^ "'It can't get any worse than this'". New York Post (İngilizce). NYP Holdings, Inc. 26 Aralık 2010. 29 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2020. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım);
|ad=ve|soyadı=eksik (yardım) - ^ Hillenbrand, Laura (2010). Unbroken. New York: Random House. ss. 473. ISBN 978-1-4000-6416-8.
- ^ Josh Rottenberg (31 Ekim 2014). "Japanese rock singer Miyavi makes debut in 'Unbroken'". Los Angeles Times. 23 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2014.