Nasar
Nasar (Yunanca: Νασάρ), orijinal vaftiz adı Basileios (Yunanca: Βασίλειος),[1][2] 9. yüzyılın ikinci yarısının Arap-Bizans savaşlarında Bizans İmparatorluğu'nun seçkin askeri lideri.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Nasar'ın ailesi hakkında pek bir şey bilinmiyor. Babası Hristoforos, magistros yüksek mahkemesindeydi ve Barsanes adında bir erkek kardeşi vardı. Tarihçi Michele Amari, isminden dolayı Suriyeli, belki de Merdei kökenli olduğunu iddia eder.[1]
İmparator III. Mihail (h. 842-867) hükümdarlığında, Bizans İmparatorluğu'nun en büyük ve en önemli themalarından biri olan Bukellarion Theması'nın stratēgos'u olarak atandı. Bu sıfatla patrici Petronas ile birlikte 863 yılında Bizanslıların Malatya emiri Ömer bin Abdullah'yı ezici bir yenilgiye uğrattığı Lalakaon Muharebesi'ne katıldı.[1] Konstantinopolis'e döndüklerinde, iki general Hipodrom'da bir zafer ile kutladılar.[1]
879 veya 880 yılında Nasar, Bizans donanmasının Konstantinopolis merkezli İmparatorluk Filosunun komutanı olan Drungarios tu ploimu olarak Niketas Ooryphas'ın yerini aldı ve İmparator I. Basileios (h. 867-886) tarafından İyon Adaları'na baskın düzenleyen Ağlebî filosuna karşı gönderildi.[3] Filodaki kürekçilerin isyanı onu bir süre Methone'da durmaya zorladı, ancak disiplini yeniden sağladı ve mürettebat yerel thema birlikleri ile güçlendirildi. Nasar, Rum ateşi yardımıyla Ağlebîler'e karşı bir gece savaşında önemli bir zafer kazandı.[1][2]
Nasar daha sonra Sicilya'ya baskın düzenleyerek birçok Arap gemisini ele geçirdi ve birçok ganimet ve mal taşıdı. Bildirildiğine göre, sonuç olarak Konstantinopolis pazarlarında zeytinyağı fiyatı keskin bir şekilde düştü.[1][2] Daha sonra, Calabria açıklarında başka bir Ağlebî filosunu yenmeden önce, Bizans generalleri Prokopios ve Leo Apostyppes tarafından Güney İtalya'da eşzamanlı yürütülen kara operasyonlarını desteklemeye devam etti; aynı zamanda, başka bir Bizans filosu Napoli'de önemli bir zafer kazandı. Bu zaferler, 878'de Siraküza'nın düşüşünden sonra Sicilya'nın kaybedilmesini bir ölçüde telafi ederek, Güney İtalya (gelecekteki İtalya Katepanlığı) üzerindeki Bizans kontrolünün yeniden sağlanması için çok önemliydi.[2][3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- Genel
- Alexander Kazhdan, (Ed.) (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8.
- Pryor, John H.; Jeffreys, Elizabeth M. (2006). The Age of the ΔΡΟΜΩΝ: The Byzantine Navy ca. 500–1204 (İngilizce). Leiden, The Netherlands and Boston, Massachusetts: Brill Academic Publishers. ISBN 978-90-04-15197-0. 28 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2015.
- Winkelmann, Friedhelm; Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Pratsch, Thomas; Rochow, Ilse; Zielke, Beate (2000). "Nasar (#5227)". Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit: I. Abteilung (641–867), 3. Band: Leon (#4271) – Placentius (#6265) (Almanca). Berlin, Germany and New York, New York: Walter de Gruyter. ss. 335-336. ISBN 3-11-016673-9.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Vlysidou, Vasiliki N. (1981). Συμβολὴ στὴ μελέτη τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τοῦ Βασιλείου Α΄ στὴ δεκαετία 867-877 [Contribution to the study of Basil I's foreign policy in the decade 867-877]. {{Ölü{{Ölü[ölü/kırık bağlantı] bağlantı|tarih=Nisan 2020 }} bağlantı|tarih=Nisan 2020 }} Byzantina Symmeikta (Grekçe). ss. 301-315. ISSN 1105-1639. 5 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi25 Ekim 2015.