Necmeddin Eyyub
| Necmeddin Eyyub | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Necmeddîn Eyûb | |||||
 Necmeddin Eyyub, oğlu Selahaddin Eyyubi ile birlikte. | |||||
| Ölüm | 9 Ağustos 1173 | ||||
| Çocuk(lar)ı | Selahaddin Eyyubi Melik Âdil Seyfeddîn Fahreddin Turanşah +5 daha | ||||
| |||||
| Hanedan | Eyyûbîler Hanedanı | ||||
| Babası | Şâdi bin Mervan | ||||
| Dini | Sünni İslam | ||||
Necmeddin Eyyub (Arapça: نجم الدين أيوب, Kürtçe: Necmeddîn Eyûb) veya tam adıyla Necmeddin Eyyub bin Şadi bin Mervan (ö. 9 Ağustos 1173), Selahaddin Eyyubi'nin babası ve Eyyûbîler Hanedanı'nın atası olan Kürt komutandır.[1] İbn Hallikân Necmeddîn Eyyûb'un, Duvîn'in girişindeki bütün halkı Ravadî Kürtleri olan Ecdânekân Köyü'nde dünyaya geldiğini aktarmaktadır[2]
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Selahaddin Eyyubi'nin babası olan Necmeddin'in atalarının Yemenli Arap[3][4] Ezd kabilesine mensup olduğu ve sonradan Kürtleştikleri söylenmektedir.[5] Babası Şadi bin Mervan, Bağdat şehrinin valisi olan Bihruz'un yakın arkadaşıydı.[6] Bihruz, nüfuzunu kullanarak Necmeddin Eyyub'un Tikrit'in kumandanlığına atanmasını sağlamıştır.[7][8] Böylece Büyük Selçuklu Sultanı Muhammed Tapar, Şadi'yi ailesiyle birlikte Tikrit civarına yerleştirdi.
İmadeddin Zengi'nin ordusu, 1131'de Karaca el-Saki tarafından mağlup edildi ve Zengi, Tikrit'e sığındı.[kaynak belirtilmeli] Selahaddin'in babası Necmeddin Eyyub ve amcası Esâdüddîn Şirkuh (أسد الدين شيركوه بن شاذي; Şirkuh: Farsçada Dağ Aslanı anlamındadır), Zengi'ye yardım etmiş ve Tikrit'te hapsedilen Azideddin el-Mustevfi'nin kaçmasını sağlamışlardır.[kaynak belirtilmeli] Bunun üzerine Bihruz ile araları açılmış, buna mukabil Musul ve Halep Atabeyi Zengilere yaklaşmışlardır. Şirkuh'un bir Selçuklu yüksek memuru öldürme olayından sonra iki kardeş Zengi'ye başvurmuş ve 1138'de görevinden alınan Necmeddin Eyyub ve ailesi İmadeddin Zengi'nin hizmetine girmiştir.[9]
31 Temmuz 1173'te attan düşerek yaralandı. Yaralarının enfekte olması sonucu ve 9 Ağustos'ta öldü.
Çocukları
[değiştir | kaynağı değiştir]Necmeddin Eyyub'un 6 oğlu ve 2 kızı olmuştur.
- Melik Nasır Yusuf Selahaddin Eyyubi
- Melik I. Adil Seyfeddin Ebubekir Ahmed bin Eyyub
- Melik Muazzam Şemsüddevle Fahreddin Turanşah bin Eyyub
- Melik Aziz Zahireddin Seyfülislam Tuğtekin bin Eyyub
- Nureddin Şehinşah bin Eyyub
- Tacülmülk Ebu Said Böri bin Eyyub
- Rabia Hatun
- Zümrüt Hatun [10]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Jonathan Phillips, The Life and Legend of the Sultan Saladin, 496 s., Random House, 2019. (s. 15, 66)
- ^ İbn Hallikân, Şemseddîn Ebu’l-Abbâs, Vefeyâtü’l-Ayân ve Enbâu Ebnâi’z-Zamân, Thk. İhsân Abbâs, I-VIII, Dâr-ı Sadr, Beyrût, ty. c. VII, s. 139-140
- ^ "The Encyclopaedia of Islam: MAH-MID". 23 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2020.
- ^ CENGİZ TOMAR, "REVVÂDÎLER", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/revvadiler 25 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (25.03.2020).
- ^ "Ayyūb governor of Damascus". Ayyūb, in full Najm al-Dīn Ayyūb ibn Shādhī, (died 1173), father of Saladin, and a member of a family of Kurdish soldiers of fortune who in the 12th century took service under the Seljuq Turkish rulers in Iraq and Syria. Britannica. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2020.
- ^ Mehmet Kemal Işık, Ünlü Kürt Bilgin ve Birinci Kuşak Aydınlar, Sorun Yayınları, Kasım 2000, ISBN 975-431-111-0, s.23.
- ^ R. Stephen Humphreys, "From Saladin to the Mongols: The Ayyubds of Damascus, 1193–1260″, State University of New York Presss Albany, 1977.
- ^ Vladimir Minorsky, The Prehistory of Saladin, Studies in Caucasian History, Cambridge University Press, 1957, pp. 124-132
- ^ Geoffrey Hindley, "Saladin", Harper and Row Publishers, 1976.
- ^ İbn'ul Kesir Ebu’l-Fida İsmail b. Ömer, (çev. Mehmet Keskin) (Hicri 1292) el-Bidâye ve’n-Nihâye - Büyük İslam Tarihi, İstanbul:Çağrı Yayınları, 12 Cilt