Necmi İğe Evi
 | |
| Genel bilgiler | |
|---|---|
| Tür | Konak |
| Mimari tarz | Osmanlı mimarisi |
| Şehir | Edirne |
| Ülke |  Türkiye |
| Koordinatlar | 41°40′51″K 26°33′43″D / 41.68083°K 26.56194°D |
| Adını aldığı | Necmi İğe |
| Tamamlanma | 17. yüzyıl sonu-18. yüzyıl başı |
| Açılış | 2021 |
| Yenileme | 2020 |
| Teknik ayrıntılar | |
| Kat sayısı | 2 |
Necmi İğe Evi (Necmi İğe Konağı, Necmi İğe Evi Etnoğrafya Müzesi), Edirne'de bulunan ve 2021'den beri etnografya müzesi olarak hizmet veren, onyedinci yüzyıl sonu onsekizinci yüzyıl başına tarihlenen konak.
Edirne’nin günümüze ulaşmış en eski sivil mimarlık örneğidir. Selimiye Camii ile Muradiye Camii arasında uzanan Mimar Sinan Caddesi üzerinde bulunur. Yaklaşık 900 metrekarelik yapı; yörenin yaşam kültürünü, gelenek ve göreneklerini, sosyal yaşamını ziyaretçilere aktaran bir müze olarak işlevlendirilmiştir. Bahçesi nikâh sonrası etkinlikler, resmi ve özel günlerde yapılan törenlere hizmet veren açık bir alandır.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Konak, 17. yüzyıl sonu 18. yüzyıl başında İğcioğlu Ahmet Ağa tarafından yaptırıldı. Selamlık kısmı zemin kat üzerine tek kat, haremlik kısmı ise zemin kat üzerine bir ara kat ve üst kat şeklinde inşa edilmiştir. Selamlık kısmı ve haremlik kısmının ikinci katı yıkılmış olduğunda günümüze zemin kat ve birinci kattan oluşan bir yapı olarak gelmiştir.[1]
7 odası ve 6 sekisi bulunur. Edirne Defterdarı Emin Bey ve ailesi tarafından kullanılmasından sonra bir süre boş kaldı. 1922'de konağa Edirne Defterdarı olan ve ‘kentin Necmi Ağabeyi’ olarak bilinen Necmi İğe ve ailesinin taşınması nedeni ile Necmi İğe Evi olarak anılmaktadır.[2][3] Neci İğe, konağı yaptıran İğcioğlu Ahmet Ağa'nın torunudur ve 1898'de bu konakta doğmuştur.[1] Necmi İğe ailesi 1953'e kadar konakta yaşadı. 1953'ten sonra boş kalan konak harap hale geldi.[3]
Edirne İl Özel İdaresi Konağı müze olarak kullanmak üzere 49 yıllığına kiraladı. Yapı, Trakya Kalkınma Ajansı tarafından restore etildi. Restorasyon 2020'de tamamlandı.[3] Müzeye çevrilen konak, 4 Temmuz 2021'de ziyarete açıldı.
Konak, Edirne’nin günümüze ulaşan en eski sivil mimarlık örneğidir.[4] Bahçesi ve restorasyon sırasında eklenen tek katlı ek binası, nikâh sonrası etkinlik, kokteyl, resmi günlerde yapılan törenlerde kullanılır.
Müze sergi düzeni ve koleksiyonu
[değiştir | kaynağı değiştir]Yapının zemin katında kız isteme odası, çeyiz odası,Balkan-Rumeli geleneksel kıyafet koleksiyonları, gelin- damat sergisi vardır. Birinci katta Edirnekâri sanatı, aynalı süpürge yapımı, kurşun dökme, sofra adabı, mutfak eşyaları koleksiyonu, müzik eşyaları koleksiyonu, kına gecesi, düğün yemeği hazırlıkları, damat tıraşı, imam nikahı için ayrılan mekânlar yer alır .
Konağın sokak kapısından bahçesine girilen noktadaki gelin-damat konvoy atlı arabası ve düğün hatırası için fotoğraf platformu günümüzdeki düğünlerde kullanılır.[3]
Çeşme
[değiştir | kaynağı değiştir]Zemin katta, yapının kuzeydoğu cephesinde bina ile birlikte inşa edilmiş orijinal çeşme yer alır. Çeşme, mermer aynalıdır ve "Türk sivri kemeri" biçiminde yapılmıştır. Çeşmenin araksında suyun depolandığı bir hazne vardır. Mermer aynasındaki kitabeden yapım tarihinin 1696 olduğu anlaşılır.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Canıtez, Tülay (2003). "Edirne Necmi İge Evi restorasyonu". Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü yüksek lisans tezi.
- ^ "Necmi İğe Evi Etnografya Müzesi". Necmi İğe Evi Etnografya Müzesi. Erişim tarihi: 2025-08-03.
- ^ a b c d Akyıldız, Nihal Arda (2023-09-20). "Somut Olmayan Kültürel Mirasın Aktarım ve Gösterim Mekânı Olarak Necmi İğe Konağı". Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi. 11 (36): 58–81. doi:10.33692/avrasyad.1259000. ISSN 2147-2610.
- ^ "Edirne Necmi İğne Evi Etnografya Müzesi" (PDF). Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü.
| Otorite kontrolü |
|
|---|
