Rakun köpeği

Rakun köpeği
Korunma durumu
	; Asgari endişe altında (IUCN 2.3)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Animalia (Hayvanlar);
Şube:	Chordata (Kordalılar);
Sınıf:	Mammalia (Memeliler);
Takım:	Carnivora (Etçiller);
Alt takım:	Caniformia (Köpeğimsiler);
Familya:	Canidae (Köpekgiller);
Cins:	Nyctereutes; Temminck, 1839
Tür:	N. procyonoides;
İkili adlandırma
	Nyctereutes procyonoides; (Gray, 1834)

Rakun köpeği (Nyctereutes procyonoides), Mangut olarak da bilinir, köpekgiller (Canidae) familyasından dış görünümü ile bir rakun ile köpeğin karışımından oluşmuş bir melezi andırır. Bu yüzden uzun süre köpekgiller familyasının en ilkel türü olduğu ve köpekgiller ile rakungiller arasındaki bağlantıyı oluşturduğu kabul edilmiş olsa da günümüzde rakun köpeğinin resmen bir köpekgil olduğu ve bu rakunlara ya da sansarlara benzeyen görünümünü sonradan tesadüfen geliştirdiği bilinmektedir.

Özellikleri

Rakun köpeği dış görünümü ile bir rakun'a benzer. Uzunluğu 55 cm'ye (+15 cm kuyruk) varırken, boyu omuzuna kadar ancak 20 cm'ye ulaşır. Yumuşak tüyleri zemin olarak bej-gri renktedir, yanları, sırtı ve karın kısmı kahverengidir. Rakun köpeklerinin mevsimselliğe bağlı olarak postları tamamen yenilense de renklerinde herhangi bir değişiklik olmaz. Kış postu, yaz postundan sadece daha sık ve daha ağırdır.

Çıkardığı sesler bir köpek havlamasından daha çok kedi miyavlamasına benzer. Anne olanları tehlike olunca hırlayabilirler ve erkek hayvanlar çiftleşmek için bir dişi ararken uluyor gibi sesler çıkarırlar.

Yaşam alanı

Rakun köpeğinin doğal yayılımı Sibirya'nın doğusu, kuzeydoğu Çin ve Japonya'da dır. Ancak, 19'uncu yüzyılda kürk üretimi için Rusya'nın Avrupa kısmına da getirilmiş ve yetiştirilmeye başlanmıştır ancak rakun köpeğinin kürk üretimi için değerli olan kış postunu yalnızca hür yaşarken geliştirdiğini tespit etmişlerdir. Bu yüzden Ukrayna'da 1928 ve 1950 yılları arasında toplam 10.000 civarında rakun köpeği doğaya salınmıştır. Böylece rakun köpeği kendiliğinden batıya doğru yayılmaya başlamıştır. 1931 yılında Finlandiya'ya, 1951 yılında Romanya'ya, 1955 yılında Polonya'ya ve 1960 yılında Almanya'ya ulaşmıştır. Son yıllarda Fransa ve İtalyada gözlendiği bildirilmiştir. 2019 yılında Türkiye'de Kars'ın Sarıkamış ilçesi sınırlarında ve Allahuekber Dağlarında rakun köpeğinin ilk kez gözlendiği bildirilmiştir.^[1]

Rakun köpeği oldukça ürkek ve yalnızca gece aktif olan bir hayvandır. Çoğunlukla ormanlarda ve sık bitki örtüsüne sahip çalılık alanlarda saklı şekilde yaşar.

Beslenme

Rakun köpeği her şey yiyici hayvanlardır: fareler, kuşlar, balıklar, sülükler, böcekler, meşe meyveleri, fındıklar, böğürtlenler ve diğer meyveler yemek listesinde yer alır. Yuvalarını yerde kuran kuşların yumurtalarını yemeyi de sever. Leş ile de beslenebilir. Genellikle ağaçlara tırmanmak yerine, yiyeceklerini yerde, özellikle çalılıklarda ve su kıyılarında arar. Ama kavisli tırnakları yardımıyla ağaçlara da tırmanabilirler.

Yaşam şekli

Rakun köpeği tek eşli bir hayat sürer. Dünyaya getirdikleri 6-10 yavruyu birlikte besleyip büyütürler.

Rakun köpeği köpekgiller familyasının tek kış uykusuna yatan üyesidir.

Doğal düşmanları

Rakun köpeğinin doğal düşmanları Avrasya vaşağı, kurt, boz ayı ve rakun köpeğinin yavrularını avlayan puhudur.

Kitap

Hayvanlar Ansiklopedisi. Parıltı Yayıncılık. 2013. ss. 163-164. ISBN 978-605-100-090-9.

Kaynakça

^ NADERI, Morteza; ÇOBAN, Emrah; KUSAK, Josip; KEMAHLI AYTEKİN, Mübeccel Çisel; CHYNOWETH, Mark; AĞIRKAYA, İsmail Kayahan; GÜVEN, Neslihan; ÇOBAN, Ayşegül; ŞEKERCIOĞLU, Çağan Hakkı (4 Mart 2020). "The first record of raccoon dog ( Nyctereutes procyonoides ) in Turkey". TURKISH JOURNAL OF ZOOLOGY. 44 (2): 209-213. doi:10.3906/zoo-1910-29. ISSN 1303-6114.

Dış bağlantılar

Bundesjägertag thematisiert Marderhundvordringen (DLF 03.06.2005) 27 Mayıs 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Familya: Köpekgiller (Canidae)

Bu şablon nesli tükenmiş türleri içermemektedir.

Oymak: Asıl tilkiler (Vulpini)

İri kulaklı tilki	İri kulaklı tilki (O. megalotis)
Urocyon	Boz tilki (U. cinereoargenteus) • Ada boz tilkisi (U. littoralis)
Vulpes	Kızıl tilki (V. vulpes) • Bengal tilkisi (V. bengalensis) • Afgan tilkisi (V. cana) • Güney Afrika tilkisi (V. chama) • Karsak (V. corsac) • Tibet tilkisi (V. ferrilata) • Kutup tilkisi (V. lagopus) • Cüce tilki (V. macrotis) • Soluk tilki (V. pallida) • Kum tilkisi (V. rueppelli) • Ova tilkisi (V. velox) • Çöl tilkisi (V. zerda)

Oymak: Asıl köpekler (Canini)

Kısa kulaklı tilki	Kısa kulaklı tilki (A. microtis)
Canis	Kurt (C. lupus) • Kızıl kurt (C. rufus) • Kır kurdu (C. latrans) • Altın çakal (C. aureus) • Kara sırtlı çakal (C. mesomelas) • Çizgili çakal (C. adustus) • Habeş kurdu (C. simensis)
Yengeç yiyen tilki	Yengeç yiyen tilki (C. thous)
Yeleli kurt	Yeleli kurt (C. brachyurus)
Asya yaban köpeği	Asya yaban köpeği (C. alpinus)
Falkland tilkisi	Falkland tilkisi (D. australis)
Afrika yaban köpeği	Afrika yaban köpeği (L. pictus)
Rakun köpeği	Rakun köpeği (N. procyonoides)
Pseudalopex	And tilkisi (P. culpaeus) • Arjantin gri tilkisi (P. griseus) • Darwin tilkisi (P. fulvipes) • Pampa tilkisi (P. gymnocercus) • Peru çöl tilkisi (P. sechurae) • Brezilya dövüş tilkisi (P. vetulus)
Çalı köpeği	Çalı köpeği (S. venaticus)

[TÜBİTAK-1] NADERI, Morteza; ÇOBAN, Emrah; KUSAK, Josip; KEMAHLI AYTEKİN, Mübeccel Çisel; CHYNOWETH, Mark; AĞIRKAYA, İsmail Kayahan; GÜVEN, Neslihan; ÇOBAN, Ayşegül; ŞEKERCIOĞLU, Çağan Hakkı (4 Mart 2020). "The first record of raccoon dog ( Nyctereutes procyonoides ) in Turkey". TURKISH JOURNAL OF ZOOLOGY. 44 (2): 209-213. doi:10.3906/zoo-1910-29. ISSN 1303-6114.

[1]