Parabolik anten - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Anten özellikleri
  • 2 Geometrik yapı
  • 3 Anten kazancı
  • 4 Yönlendirme
  • 5 Örnek

Parabolik anten

  • Afrikaans
  • العربية
  • Català
  • Čeština
  • Dansk
  • Deutsch
  • English
  • Esperanto
  • Español
  • Eesti
  • Euskara
  • فارسی
  • Suomi
  • Français
  • עברית
  • Hrvatski
  • Magyar
  • Հայերեն
  • Bahasa Indonesia
  • İtaliano
  • 日本語
  • Қазақша
  • 한국어
  • Lëtzebuergesch
  • Minangkabau
  • Македонски
  • മലയാളം
  • Nederlands
  • Norsk nynorsk
  • Norsk bokmål
  • Occitan
  • Polski
  • Português
  • Română
  • Русский
  • Srpskohrvatski / српскохрватски
  • Српски / srpski
  • Svenska
  • Українська
  • 中文
  • 粵語
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Parabolik anten, süper yüksek frekansta (SHF), daha ender olarak ultra yüksek frekansta (UHF) kullanılan bir anten türüdür. Halk arasında bu antenlere çanak anten de denilir. Bu antenler hem alıcılarda hem de vericilerde kullanılır.

Anten özellikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Parabolik anten aslında dipol ya da horn gibi basit bir anten elemanı ile bu elemanı çevreleyen yansıtıcı metal bir yüzeydir. İmalat sırasında bu yüzeyden yansıyan her ışın demetinin merkezdeki anten elemanına aynı fazda gelmesine dikkat edilir. Bunu sağlayan geometrik yapı paraboldür. Anten elemanı bu parabolün odak noktasında yer alır. Parabolik antenler radyo linklerde, haberleşme ve yayın uydularında, radarda ve radyo astronomide kullanılır. İlke olarak parabolün fiziki boyutları ne kadar büyükse anten kazancı da o kadar yüksektir. Buna karşılık anten büyüdükçe yönlendirme duyarlılığı da artar. Bu sebepten küçük antenlerle (mesela evlerdeki uydu alıcısı gibi) yayını bulmak nispeten kolayken büyük antenlerde yayını yakalamak için özel teçhizat kullanmak gerekir.

Geometrik yapı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şekilde bir parabolik anten kesiti görülmektedir. Işın demetleri parabolun farklı noktalarından yansımaktadır. Daha erken yansıyan demet (Q3-P3) yansıdıktan sonra daha uzun yol almakta (P3-F), daha geç yansıyan demet (Q1-P1) ise yansımadan sonra daha kısa yol almakta (P1-F), böylece antenin farklı noktalarına yansıyan bütün ışın demetleri odak noktadaki anten elemanına aynı anda varmaktadır. Bir başka deyişle yansıyan demetler arasında faz farkı olmamaktadır. Faz farkının olmaması özellikle SHF frekansları için zorunludur. SHF de dalga boyları en fazla 10 cm olduğundan, sadece 5 cm'lik bir farklılık ışın demetlerinin 1800 derece faz farklı olması ve birbirlerini yok etmesi sonucunu doğurur.

Anten kazancı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Parabol antende anten kazancı yani alışın maksimum olduğu yönde izotropik antene göre kazancı (d » λ {\displaystyle \lambda } {\displaystyle \lambda } şartıyla) şu şekilde verilir:

K = ( π d λ ) 2 ⋅ e {\displaystyle K=\left({\frac {\pi d}{\lambda }}\right)^{2}\cdot e} {\displaystyle K=\left({\frac {\pi d}{\lambda }}\right)^{2}\cdot e}

Burada

K kazanç
d parabolik anten çapı
λ {\displaystyle \lambda } {\displaystyle \lambda } sinyal dalga boyu ( d ile aynı birimlerle)
e {\displaystyle e} {\displaystyle e} 0.55-0.7 arasında kayıplara ilişkin bir kat sayıdır.

Görüldüğü gibi kazanç anten çapının karesi ile artmaktadır.

Yönlendirme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Anten tam karşıdan maksimum alış sağlar. Kazanç için verilen formül de bu kazanç içindir. Ancak maksimum alışın olduğu yönden farklı yönlere gidildikçe kazanç düşmeye başlar. Kazancın yarıya düştüğü açıya 3 dB açısı denilir (Desibel ölçeğinde -3 dB yarı güç anlamına gelir). Bu açı ideal durumda şu şekilde verilir:

θ = λ / d {\displaystyle \theta =\lambda /d\,} {\displaystyle \theta =\lambda /d\,}

ː θ {\displaystyle \theta } {\displaystyle \theta } radyan cinsinden açıdır. Dolayısıyla dalga boyu kısaldıkça yani frekans yükseldikçe 3 dB açısı da daralır.

Derece cinsinden açı ise;

θ = k λ / d {\displaystyle \theta =k\lambda /d\,} {\displaystyle \theta =k\lambda /d\,}

Burada dereceye çevirme çarpanı k = 180 π ≈ 57.3 {\displaystyle k={\frac {180}{\pi }}\approx 57.3} {\displaystyle k={\frac {180}{\pi }}\approx 57.3} ise de pratikte istenmeyen yansımalar sebebiyle k=70 kabul edilir.

Örnek

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'de kullanılan ve KU bandı olarak adlandırılan uydu yayın bandı yaklaşık olarak 12 GHz frekansındadır. 50 cm çaplı bir parabolik antenle kazanç ve yönlendirme şu şekilde bulunur:

λ = 3 ⋅ 10 8 12 ⋅ 10 9 = 0.025 m = 2.5 c m {\displaystyle \lambda ={\frac {3\cdot 10^{8}}{12\cdot 10^{9}}}=0.025\quad m=2.5\quad cm} {\displaystyle \lambda ={\frac {3\cdot 10^{8}}{12\cdot 10^{9}}}=0.025\quad m=2.5\quad cm}
K = ( π d λ ) 2 ⋅ e = ( π ⋅ 50 2.5 ) 2 ⋅ 0.55 ≈ 2200 {\displaystyle K=\left({\frac {\pi d}{\lambda }}\right)^{2}\cdot e=\left({\frac {\pi \cdot 50}{2.5}}\right)^{2}\cdot 0.55\approx 2200} {\displaystyle K=\left({\frac {\pi d}{\lambda }}\right)^{2}\cdot e=\left({\frac {\pi \cdot 50}{2.5}}\right)^{2}\cdot 0.55\approx 2200}

Tipik bir dipolde kazancın sadece 1,64 olduğu göz önüne alınırsa, parabolün sağladığı kazancın büyüklüğü görülür.

Aynı antende -3 dB açısı ise derece cinsinden,

θ = k λ / d ≈ 70 ⋅ 2.5 / 50 = 3.5 0 {\displaystyle \theta =k\lambda /d\,\approx 70\cdot 2.5/50=3.5^{0}} {\displaystyle \theta =k\lambda /d\,\approx 70\cdot 2.5/50=3.5^{0}}
  • g
  • t
  • d
Anten
Anten türleri
  • İzotropik anten
  • Dipol anten
  • Monopol anten
  • Yagi anten
  • Parabolik anten
  • Döngü anten
  • Yapay yük
Anten bağlantıları
  • Koaksiyel kablo
  • Çift hat
  • Dalga kılavuzu
  • İletim hattı
  • BNC konnektör
  • Balun
  • LNB
Anten kavramları
  • Anten faktörü
  • Anten kazancı
  • Başarım ölçüsü
  • Boşluğun empedansı
  • Elektromanyetik alan
  • Friis denklemi
  • Gürültü katsayısı
  • Kaydırma (yayıncılık)
  • Telekomünikasyonda alan şiddeti
  • Yol kaybı
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  • GND: 4173243-1
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Parabolik_anten&oldid=36555472" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Antenler
  • Telekomünikasyon
  • Uydu yayıncılığı
  • Frekans
Gizli kategori:
  • GND tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • Sayfa en son 18.56, 22 Aralık 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Parabolik anten
Konu ekle