Paula Byrne
Paula Jayne Byrne, Lady Bate (d. 2 Ağustos 1967), İngiliz biyografi yazarı, romancı ve edebiyat eleştirmenidir.
Hayat
[değiştir | kaynağı değiştir]Byrne, İngiliz Edebiyatı alanında doktora derecesini Liverpool Üniversitesi'nden almış ve aynı üniversitede yüksek lisans yapmış, ardından West Sussex Yüksek Öğrenim Enstitüsü'nde (şimdiki Chichester Üniversitesi) İngiliz Dili ve Edebiyatı alanında lisans derecesi almıştır.
Byrne, stres, anksiyete ve diğer ruh sağlığı sorunlarıyla başa çıkan tıp uygulayıcılarının araç setinde edebiyatın tamamlayıcı bir terapi olarak tanıtılmasına adanmış küçük bir hayır kurumu olan ReLit: Bibliyoterapi Vakfı'nın kurucusu ve genel müdürüdür.[1] Aynı zamanda çift ve aile danışmanlığı konusunda uzmanlaşmış bir psikoterapisttir.[2]
Birkenhead'de kalabalık bir işçi sınıfı Katolik ailesinden gelen Byrne, Shakespeare bilgini ve Worcester College, Oxford'un eski eğitim rektörü Sir Jonathan Bate ile evlidir.[3]
Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]Paula Byrne'ın ilk kitabı, 2002 yılında Hambledon tarafından yayınlanan ve Tiyatro Kitap Ödülü'ne aday gösterilen Jane Austen üzerine bir çalışma olan Jane Austen ve Tiyatro idi. Austen'ın sahne ve film uyarlamaları üzerine yeni bir bölüm içeren güncellenmiş bir versiyonun, 2017 yılında HarperCollins tarafından Jane Austen'ın Dehası: Tiyatro Sevgisi ve Hollywood'da Neden Hit Olduğu yeni başlığıyla yayınlanacağı duyuruldu.
Byrne'ın biyografisi Perdita: Mary Robinson'ın Hayatı, 2005 yılında Channel 4'teki Richard & Judy Kitap Kulübü'nde yer alarak Sunday Times'ın en çok satanlar listesine girdi. Samuel Johnson Ödülü'ne aday gösterildi ve Mary Robinson'ın çalışmalarına oyuncu, şair, romancı ve kadın hakları savunucusu olarak yeniden ilgi duyulmasına katkıda bulundu.[4]
En çok satanlar listesindeki bir diğer kitap olan "Mad World: Evelyn Waugh and the Secrets of Brideshead"[5] adlı kitabı, Ağustos 2009'da İngiltere'de HarperPress ve Nisan 2010'da ABD'de HarperCollins New York tarafından yayımlandı. 9 Ağustos tarihli "Sunday Times" gazetesinde "Brideshead'in Arkasındaki Seks Skandalı Yeniden Ele Alındı" başlığıyla bir bölüm yayımlandı. Amerika'da yayımlanmadan önce, "Vanity Fair" dergisinin Nisan 2010 sayısında resimli bir bölüm yer aldı.[6] Kitabın Waugh'un karakterine dair sempatik bakış açısı, onun popüler imajıyla çelişiyordu.
26 Aralık 2011'de BBC2'de yayınlanan bir televizyon programında, arka yüzünde "Bayan Jane Austin" etiketi bulunan, vellum üzerine basılmış bir Regency grafitinin Jane Austen'ın gerçek bir portresi olma olasılığını araştırdı. Film, eserin o döneme ait olduğuna, sahte olmadığına dair adli ve sanat tarihi kanıtları sunsa da, eserin Austen'a ait olduğu iddiası hem programda hem de sonrasında "Times Literary Supplement" dergisinde hararetli tartışmalara yol açtı. Byrne, çizimi Chawton'daki Jane Austen's House Museum'a ödünç verdi ve çizim 2012 yazından itibaren burada sergilendi.[7]
Ocak 2013'te, "Gurur ve Önyargı"ın ilk yayımlanmasının iki yüzüncü yılıyla aynı zamana denk gelen Byrne, "Gerçek Jane Austen: Küçük Şeylerle Bir Hayat" adlı yeni bir biyografi yayınladı. BBC Radio 4 Haftanın Kitabı ve yine Sunday Times dergisinin en çok satan ilk on kitabı arasında yer alan[8] kitap, öznenin hayatına, taşınabilir yazı masası ve erkek kardeşinin ona verdiği topaz haç da dahil olmak üzere bir dizi temel nesne aracılığıyla yaklaşıyor. Austen, genellikle düşünüldüğünden daha dünyevi, şehir hayatına daha bağlı, ancak her şeyden önce son derece profesyonel bir yazar olarak sunuluyordu. Byrne daha sonra Sanditon adlı televizyon dizisinin uzman danışmanı olarak görev yaptı.
Byrne, 2014 yılında Belle adlı sinema filminin genel gösterime girmesiyle aynı zamana denk gelen bir sipariş üzerine, Dido Elizabeth Belle'in biyografisini yayınladı. Dido hakkında çok az bilgi bilindiğinden, kitap hayatını on sekizinci yüzyılın sonlarındaki kadınlar ve kölelik bağlamında ele aldı. New York Times listesinde ilk on çok satan kitap arasına girdi.[9]
2016 tarihli biyografisi Kick, John F Kennedy'nin kız kardeşi Kathleen Cavendish, Hartington Markizi'nin (1920–1948) ve Billy William Cavendish, Hartington Markizi ile evliliğinin hikâyesini anlatırken, John F. Kennedy Başkanlık Kütüphanesi ve Müzesi'ndeki Rose Fitzgerald Kennedy arşivinden ve Chatsworth House'daki Devonshire aile evraklarından yararlanmıştır. Uluslararası çapta çok satanlar listesine giren kitap, özellikle Kennedy'lerin atalarının memleketi İrlanda'da büyük bir başarı elde etti.[10]
Daha sonra, biri Marlene Dietrich'in hayatına dayanan iki roman yayınladı. 2021'de, büyük beğeni toplayan "Bayan Barbara Pym'in Maceraları" ile biyografiye geri döndü. Barbara Pym'in Bodleian Kütüphanesi'ndeki arşivine dayanan eser, İngiliz romancının hayatının birçok şaşırtıcı yönüne değindi; bunlar arasında İkinci Dünya Savaşı öncesinde bir Nazi SS subayıyla yaşadığı kısa aşk da vardı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Yazar olarak:
- Jane Austen ve Tiyatro (Hambledon / Continuum / Bloomsbury Academic, 2002).
- Perdita: Mary Robinson'ın Hayatı (Harper Perennial, 2004).
- Çılgın Dünya: Evelyn Waugh ve Brideshead'in Sırları (HarperPress, 2009).
- Gerçek Jane Austen: Küçük Şeylerle Bir Hayat (William Collins, 2013).
- Belle: Dido Belle'in Gerçek Hikayesi (William Collins, 2014).
- Kick: JFK'nin Unutulmuş Kız Kardeşi ve Chatsworth'un Varisinin Gerçek Hikayesi (William Collins, 2016).
- Jane Austen'ın Dehası: Tiyatro Sevgisi ve Hollywood'da Neden Hit Olduğu (William Collins, 2017).
- Karına Bak [kurgu] (William Collins, 2018).
- Ayna Ayna [kurgu] (William Collins, 2020).
- Bayan Barbara Pym'in Maceraları (William Collins, 2021).[11]
- Zorlu Kadınlar: Anne, Kız Kardeşler, Eşler, İlham Perileri (William Collins, 2024).
Editör olarak:
- Jane Austen'ın Emma'sı: Bir Kaynak Kitap (Routledge, 2004).
- Vurgulu, Vurgusuz: Zihni Rahatlatan Klasik Şiirler (Jonathan Bate, yardımcı editör) (William Collins, 2016).
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "relit.org.uk". 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
- ^ "alohacounseling.org". 2 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2025.
- ^ Camilla Turner (14 Mart 2019). "Oxford provost at centre of 'poison pen' campaign is to step down". Daily Telegraph. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2020.
- ^ "Samuel Johnson Prize". TheGuardian.com. 23 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
- ^ Sunday Times Bestsellers, 30 August 2009.
- ^ "Waugh and Brideshead". Vanity Fair. 15 Mart 2010. 9 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
- ^ "The Byrne Portrait Controversy" (PDF). 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
- ^ "Book of the Week". Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
- ^ "New York Times Bestsellers". The New York Times. 27 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
- ^ "Irish Bestsellers". 10 Haziran 2016. 6 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2017.
- ^ Rachel Cooke (27 Aralık 2020). "Nonfiction to look out for in 2021". The Guardian. Erişim tarihi: 28 Şubat 2021.