Polarografi
Polarografi, çalışma elektrodunun geniş katodik aralıkları ve yenilenebilir yüzeyleri için yararlı olan bir damlama cıva elektrotu (dropping mercury electrode-DME) veya statik bir cıva damla elektrotu (static mercury drop electrode-SMDE) olduğu bir voltametri türüdür. 1922'de Çek kimyager Jaroslav Heyrovský tarafından icat edildi ve 1959'da Jaroslav Heyrovský'e Nobel ödülünü kazandırdı.[1][2][3][4][5][6]
Teori
[değiştir | kaynağı değiştir]
Polarografi, yanıtı yalnızca difüzyon kütle taşınımı ile belirlenen voltametrik bir ölçümdür. Polarografinin basit prensibi, biri polarize edilebilir (bir kapiler tüpten düzenli olarak damlayan cıva tarafından oluşturulur) diğeri polarize edilemeyen iki elektrotla elektroliz yoluyla çözeltilerin veya elektrot işlemlerinin incelenmesidir. Polarografi, elektrot potansiyelinin ilk potansiyelden nihai potansiyele doğrusal bir şekilde değiştirildiği genel doğrusal taramalı voltametri kategorisine giren özel bir ölçüm türüdür. Konveksiyon/difüzyon kütle taşınımı ile kontrol edilen doğrusal bir tarama yöntemi olarak, bir polarografik deneyin mevcut ve potansiyel yanıtı tipik sigmoidal şekle sahiptir. Polarografiyi diğer doğrusal süpürme voltametri ölçümlerinden farklı kılan şey, polarografinin damlayan cıva elektrodunu (DME) veya statik cıva damla elektrodunu kullanmasıdır.
Bir polarografi deneyindeki akıma karşı potansiyele ait bir grafik, kılcal damardan damlayan Hg damlalarına karşılık gelen mevcut salınımları gösterir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Reinmuth (1 Kasım 1961). "Theory of Stationary Electrode Polarography". Analytical Chemistry. 33 (12): 1793-1794. doi:10.1021/ac60180a004.
- ^ Nicholson (1 Nisan 1964). "Theory of Stationary Electrode Polarography. Single Scan and Cyclic Methods Applied to Reversible, Irreversible, and Kinetic Systems". Analytical Chemistry. 36 (4): 706-723. doi:10.1021/ac60210a007.
- ^ Fundamentals of Analytical Chemistry. 7th. Harcourt Brace College Publishers. 25 Ağustos 1995. ISBN 978-0-03-005938-4.
- ^ Laboratory Techniques in Electroanalytical Chemistry, Second Edition, Revised and Expanded. 2. CRC. 23 Ocak 1996. ISBN 978-0-8247-9445-3.
- ^ Electrochemical Methods: Fundamentals and Applications. 2. Wiley. 18 Aralık 2000. ISBN 978-0-471-04372-0.
- ^ Handbook of Electrochemistry. Elsevier Science. 7 Şubat 2007. ISBN 978-0-444-51958-0.
