Reis Sarayı
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Ocak 2025) |
قصر الرياس | |
_-_Alger.JPG) Reis Sarayı | |
 | |
| Genel bilgiler | |
|---|---|
| Tür | Saray |
| Mimari tarz | Mağrip |
| Konum | Cezayir, Cezayir |
| Koordinatlar | 36°47′18″K 3°03′50″D / 36.78833°K 3.06389°D |
| Tamamlanma | 16. yüzyıl |
| Konum | Cezayir Kasbahı |
| Kriter | Kültürel: (ii), (iv) |
| Referans | 565 |
| Tescil | 1992 (16. oturum) |
| Bölge | Arap Devletleri |
Reis Sarayı (Arapça: قصر الرياس, romanize: Kasrü'r-Reis), Cezayir'in başkenti Cezayir kentinde bulunan bir saraydır.[1][2] Saray, 16. yüzyılda Osmanlı döneminde inşa edilmiş olup Cezayir Kasbahı'nda yer almaktadır. Saray, mimarisi ve Aşağı Kasbah'ın hayatta kalan son mahallesi (huma) olmasıyla dikkat çekmektedir.[1]
Tarihi, 1576'da Dayı Ramazan Paşa'nın medinenin bu yakasının savunma araçlarını güçlendirmek amacıyla Burcü'z-Zevbiye'yi inşa etmesiyle başlayan, üç saray ve altı evden oluşan bu mahalle, Fransız döneminde Aşağı Kasbah'ın yeniden yapılandırılmasının ardından geleneksel ortamından kopuk ve hatta izole edilmiş bir hale gelmiştir.[3]
Reis Sarayı, 1909'da Mağribi Evleri Grubu adı altında Tarihi Anıt olarak sınıflandırıldı.[1] Site, UNESCO Dünya Mirası olarak sınıflandırılmıştır.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Reis Sarayı'nın tarihi, Dayı Ramazan Paşa'nın alt şehrin savunmasını güçlendirmek için Burcü'r-Reis'i inşa ettiği 1576 yılına kadar uzanmaktadır. Zamanla, alan savunma amacını ve Reis Yahya tarafından getirilen topçuları yansıtan Kaa'ül-Sur, Sebaü't-Tebran ve Tubanet Arnavut gibi çeşitli isimler kazandı.
Fransız sömürge döneminde, şehrin savunma duvarlarının inşasının ardından yapı Kale 23 olarak yeniden adlandırıldı. Sarayın numaralandırılması (örneğin, Saray 16, Saray 17) ve bitişikteki "Balıkçı Evleri" aynı dönemdeki araştırma çalışmaları sırasında tanıtıldı.
Mevcut tek tarihi referans, Reis Memi Arnavut tarafından 1750 civarında inşa edilen Saray 18 ile ilgilidir.[4][5]
1830'dan sonra, Saray 18 işlevinde birkaç değişikliğe uğradı. Başlangıçta İnşaat Mühendisliği Komutanının ikametgâhı olarak hizmet verdi. Daha sonra, kızlar için bir yatılı okul oldu, ardından Amerika Birleşik Devletleri Konsolosluk Ofisi olarak kullanıldı. Daha sonra, "Aumale Dükü"nün ikametgâhı olarak yeniden işlevlendirildi ve sonunda belediye kütüphanesine dönüştürüldü.
Cezayir'in 1962'deki bağımsızlığından sonra Cezayirli aileler tarihi alana yerleştiler ve bu da bazı değişikliklere yol açtı. Bu işgal yapıya bir miktar zarar verirken, aynı zamanda belirli ahşap eserlerin nispeten iyi durumda korunmasına da katkıda bulundu. Ancak bina iklimsel faktörlere maruz kalması ve denize yakın olması nedeniyle zarar gördü ve sonunda çökme riski oluşturan zararlı etkilere yol açtı.
Kültür Bakanlığı 1980'de tarihi yapıyı korumak için aşamalı bir müdahale başlattı. İlk adım, sakinleri alternatif konutlara taşımak, ardından çalışmalar ve restorasyon çalışmaları yürütmekti. Bu önlemler, alanı daha sonra Reis Sarayı'ndaki Sanat ve Kültür Merkezi'ne dönüştürmeyi amaçlıyordu. Restorasyon projesinin birincil amacı, yapıyı en iyi şekilde kullanmak için rehabilite etmek ve uyarlamaktı. Restorasyon çalışmaları 1987'den 1993'e kadar devam etti ve saray resmi olarak 1994'te halka açıldı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "Présentation du Bastion23". palaisdesrais-bastion23.dz (Fransızca). 12 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2025.
- ^ Ludovico Micara; Attilio Petruccioli (3 Ocak 2016). The Mediterranean Medina: International Seminar. Gangemi Editore spa. s. 425. ISBN 978-88-492-9013-4.
- ^ "Apercu historique". palaisdesrais-bastion23.dz (Fransızca). 16 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2025.
- ^ L'Echo d'Alger : Journal républicain du matin | 1940-11-07 | Gallica Archived March 25, 2017, at the Wayback Machine.
- ^ "The Palace of Rias El Bahr, Algeria's jewel and symbol of resistance - El Raed Daily". elraaed.com. Archived from the original on 2016-12-27. 8 Ocak 2025 tarihinde erişilmiştir.
Bibliyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]
- Resmî site (Fransızca)