Süleyman Tevfik
| Süleyman Tevfik Özzorluoğlu | |
|---|---|
| Doğum | Süleyman Tevfik 1861 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 1939 İstanbul, Türkiye |
| Meslek | Mütercim · gazeteci · sözlükbilimci |
| Akrabalar | Halide Nusret Zorlutuna |
Süleyman Tevfik Özzorluoğlu, (1861, İstanbul - 1939, İstanbul) Türk mütercim, gazeteci ve sözlükbilimci.
Mabeyn kâtiplerinden Zorluzade Hacı (Aziz) Hüsnü Bey'in çocuğudur. Arapça, Farsça, Fransızca ve İtalyanca eğitimi aldı. 1881'de Antep'te Fransızca öğretmenliği yaptı. Halep ve Selanik'te çeşitli memurluk görevlerinde bulundu. 1897 yılındaki Osmanlı - Yunan savaşına Sabah gazetesi muhabiri olarak katıldı. 1906 yılında Meclis-i Kebîr-i Maârif üyesi oldu. Türkiye'de cumhuriyetin ilanından sonra çeşitli gazete ve dergilerin yönetim kadrosunda yer aldı. Süleyman Tevfik telif ve çeviri alanında birçok eser verdi. Toplamda 164 farklı eserinin olduğu bazı kaynaklarca belirtilmektedir. Avan-zâde Mehmed Süleyman ile beraber Muhît-i Tefeyyüz adında Fransızca bir sözlüğün de yazarıdır. Bu sözlüğün önsözünde Fransızcanın çok önemli bir dil olduğunu belirterek eseri hazırlama nedenlerinden bahsetmiştir. Çeviri alanında ise Batı dillerinden Osmanlı Türkçesine de birçok roman çevirisi yaptı. Ayrıca çocuklar için bazı eğitici çeviriler yaptı. Diğer çevirileri ise polisiye ve tarihi romanlar oldu.[1]
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Gezi ve Anı: Devlet-i Aliye-i Osmaniye ve Yunan Muharebesi, Teselya’da Bir Cevelan ve Dört Aylık Seyahatim
Halk öyküsü ve Masal: Gül ile Sitemkâr, Şah ile Âşık, İncili Çavuş, Baba Hasan’ın Sihirbazlığı, İskender’in Aynası, Şehzade Cihangir, Şahmeran Hikâyesi, Bolu Beyi’nin Gelini, Arzu ile Kamber, Asuman ile Zeycan, Ferhat ile Şirin, Derdiyok ile Zülfü Siyah, Hurşit ile Mahmihri, Elif ile Mahmut, Leyla ile Mecnun, Melek Şah ile Güllü Hanım,[kaynak belirtilmeli] Razmihan ile Mahfiruze, Seyfimülük, Köroğlu, Yusuf ile Züleyha, Avcu Behram, Behmen Şahın Hikâyesi, Hayber Kalesi Gazası ve Fethi, Mahanın Felaketleri, Çoban Kızı Ayşe, Sihirbaz Sultan, Şah İsmail, Yemlihanın Karısı, Esirci Şahin, Veysel Karani Hikâyesi, Kerbela, Dürrü Yekta, Tahir ile Zühre
Düzenleme: Âşık Ömer Divanı, Yunus Emre Divanı.
Diğer: Kendi Kendine Konservecilik, Güzel Mektup Nümuneleri, Letaif Cüzdanı, Kahraman Katil, Yedi Âlimler, Muhiddin Arabi Tabirnamesi, Yeni Mektup Örnekleri, Serencam, Vasiyetname, Hürriyet ve Mahmure, Kâmilu’l-kelam ve Banu Cihan, Tutiname, Pakize
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ E. Bozkurt - A. B. Karadağ. "Türk Kültür ve Edebiyat Dizgesinde Çok Kimlikli Bir Mütercim: Süleyman Tevfik".