Silisyum karbür
Görünüm
Laboratuvarda üretilmiş sentetik SiC monokristali
| |
| Adlandırmalar | |
|---|---|
Metanidilidinsilanylium | |
Tercih edilen IUPAC adı Silisyum karbür | |
Diğer adlar Karborundum Mozanit | |
| Tanımlayıcılar | |
3D model (JSmol)
|
|
| ChEBI | |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.006.357 |
| EC Numarası |
|
| 13642 | |
| MeSH | Silicon+carbide |
PubChem CID
|
|
| RTECS numarası |
|
| UNII | |
CompTox Bilgi Panosu (EPA)
|
|
| |
| |
| Özellikler | |
| Molekül formülü | SiC |
| Molekül kütlesi | 40,096 g/mol |
| Görünüm | Sarıdan yeşile, mavimsi siyaha kadar değişen, yanardöner kristaller[1] |
| Yoğunluk | 3,16 g⋅cm−3 (hex.)[2] |
| Erime noktası | 2.830 °C (5.130 °F; 3.100 K)[2] (ayrışır) |
| Çözünürlük | Suda çözünmez, erimiş alkalilerde ve erimiş demirde çözünür.[3] |
| −12,8 × 10−6 cm3/mol[5] | |
| Kırınım dizimi (nD) | 2,55 (infrared; tüm polimorfizmler)[4] |
| Tehlikeler | |
| GHS etiketleme sistemi: | |
| Piktogramlar | |
| İşaret sözcüğü | Danger |
| Tehlike ifadeleri | H350i |
| Önlem ifadeleri | P201, P202, P260, P261, P264, P270, P271, P280, P281, P302+P352, P304+P340, P305+P351+P338, P308+P313, P312, P314, P321, P332+P313, P337+P313, P362, P403+P233, P405, P501 |
| NFPA 704 (yangın karosu) |
|
| NIOSH ABD maruz kalma limitleri: | |
| PEL (izin verilen) | TWA 15 mg/m3 (toplam) TWA 5 mg/m3 (yanıt)[1] |
| REL (tavsiye edilen) | TWA 10 mg/m3 (toplam) TWA 5 mg/m3 (yanıt)[1] |
| IDLH (anında tehlike) | N.D.[1] |
| Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
Silisyum karbür, silisyum dioksitin (SiO2) kok kömürü (grafit) ile elektrikli fırında indirgenmesi sonucunda gerçekleşen, saf olarak silisyum eldesi sırasında gerekenden daha fazla karbon kullanılması durumunda oluşan bileşiktir (SiC). Genellikle aşınmayı önleyici olarak kullanılır. Mucidi Edward Goodrich Acheson'dır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. "#0555". Ulusal İş Güvenliği ve Sağlığı Enstitüsü (NIOSH).
- ^ a b Haynes, William M., (Ed.) (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (92. bas.). Boca Raton, FL: CRC Press. s. 4.88. ISBN 1-4398-5511-0.
- ^ Pubchem. "Silicon carbide". pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (İngilizce). Erişim tarihi: 27 Kasım 2018.
- ^ "Properties of Silicon Carbide (SiC)". Ioffe Institute. Erişim tarihi: 6 Haziran 2009.
- ^ Haynes, William M., (Ed.) (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (92. bas.). Boca Raton, FL: CRC Press. s. 4.135. ISBN 1-4398-5511-0.
| İnorganik kimya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
