Sirâceddin Urmevî

Siraceddin el-Urmevi (1198 Urmiye - 1283 Konya) İran'ın Urmiye şehrinde doğan şafii fıkıh alimi, filozof ve Kelâm bilginidir.

Künyesi "Ebu’s-Sena" olup, ismi, "Mahmud bin Ebi Bekir", lakabı Siraceddin"dir. Çocuk yaşta Musul'a giderek Kemaliye Medresesi'nde (bugünkü adıyla Camiu'ş-Şat) Kemaleddin bin Yunus'tan felsefe, kelam, fıkıh dersleri aldı. Buradaki eğitiminden sonra Eyyûbîlerin başkenti Kahire'ye gitti ve orada sultan es-Sâlih Eyyûb ile iyi ilişkiler kurdu. es-Sâlih Eyyûb onu Sicilya Kralı I. Friedrich'e elçi olarak gönderdi. Krala bir mantık kitabı yazarak hediye eden Urmevi orada 2 ile 4 yıl arası ders verdi.

Kahire'ye döndükten bir süre sonra Şam üzerinden Anadolu Selçuklu Devleti'nin başkenti Konya'ya geçti. 1257 yılında Sultan II. İzzeddin Keykâvus onu kabul etti ve Konya kadısı olarak atadı. 1277 yılında Cimri isyanı sırasında Konya'yı Cimri ve Karamanoğlu Mehmet Bey'e karşı korumak üzere halkı yüreklendirmesi nedeniyle Kadıu'l-Kudat oldu. Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî ve Sadreddin Konevî ile dostluklar kurdu. Mevlânâ'nın cenaze namazını kıldırdı ve kendisi 1283 yılında Konya'da vefat etti. Çok sayıda öğrenci yetiştirdi. Taceddin el-Kurdî ve Dâvûd-i Kayserî önce gelen öğrencilerindendir. En önemli eseri mantık ve felsefe üzerine Metâli'u'l-Envâr'dır.