Skolion

Kadın Auloscu, bir sempozyumda erkekleri eğlendirirken, MÖ 420.

Skolion (Eski Yunanca: σκόλιον), Antik Yunanistan'daki ziyafetlerde davetlilerin söylediği bir şarkıydı. Genellikle tanrıların veya kahramanların erdemlerini öven skolion, duruma uygun olacak şekilde doğaçlama yapılırdı ve her scolionun zamanı geldiğinde şarkıcıdan şarkıcıya aktarılan bir lir eşliğinde söylenirdi. Önceki dizeyi değiştirerek, silerek, bilmeceyle veya akıllıca değiştirerek söylenirdi.

Arka plan

Skolion "ziyafet şarkıları", "keyifli şarkılar" veya "içki şarkıları" için kullanılırdı. Bu terim, aynı biçimde bestelenmiş şiirleri de ifade eder. Daha sonraki kullanımda, tanrıları veya kahramanları öven koro şiiri tarzına dönüştü ve daha görkemli bir hal aldı.

Terpander'in bu şiirsel formun mucidi olduğu kabul edilir ancak bu iddia şüphelidir. Büyük olasılıkla, şiirleri müzikle uyarlamış ilk kişi olabilir. Skolion Alcaeus, Anacreon, Praxilla, Simonides, Sappho, Pindar gibi şairler tarafından yazılmış olması, Yunanların skolion'a ne kadar saygı duyduğunu gösterir.

MS 1. yüzyıla tarihlenen Seikilos Kitabesi, antik Yunan müziğinin en eski eksiksiz örneğidir. Sıklıkla bir skolion olarak anılsa da, kısa bir mezar taşı yazıt olarak bağlamı böyle bir nitelendirmeyi pek akla getirmez. Daha ziyade, bir özdeyiş. Modern bilimdeki bu eserle ilgili kafa karışıklığı, akademisyen tarafından epigram ve skolion arasındaki ilişkiden kaynaklanmaktadır.