Stokes teoremi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Giriş
  • 2 Kaynakça

Stokes teoremi

  • العربية
  • Asturianu
  • Català
  • Čeština
  • Deutsch
  • English
  • Esperanto
  • Español
  • فارسی
  • Suomi
  • Français
  • Galego
  • עברית
  • हिन्दी
  • Magyar
  • Bahasa Indonesia
  • Íslenska
  • İtaliano
  • 日本語
  • 한국어
  • Lombard
  • Nederlands
  • Norsk bokmål
  • Polski
  • Piemontèis
  • Português
  • Română
  • Српски / srpski
  • Svenska
  • Українська
  • Tiếng Việt
  • 中文
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir.
Kaynak ara: "Stokes teoremi" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR
(Ekim 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Vektör analizi ve modern haliyle diferansiyel geometride ''Stokes teoremi'' ya da güncel haliyle ''genelleştirilmiş Stokes teoremi'' veya ''Stokes-Cartan teoremi'' Vektör Analizi'nden çeşitli teoremleri hem basitleştiren hem de genelleştiren çokkatlılar üzerindeki diferansiyel formların integrasyonu ile ilgili önemli bir teoremdir. Klasik anlamı için Kelvin-Stokes teoremine bakılması gerekir. Modern anlamına 20. yüzyılın önemli matematikçilerinden Ellie Cartan ile kavuşmuştur. Yani teorem ismini İrlandalı matematikçi ve fizikçi George Gabriel Stokes ve modern haliyle Fransız matematikçi ve fizikçi Ellie Cartan'dan almaktadır. Modern anlamda Stokes teoremi bir diferansiyel form olan ω'nın bazı yönlendirilebilir Ω çokkatlısının sınırları üzerindeki integralinin Ω'nın tamamı üzerindeki dış türevi dω'nın integraline eşit olduğunu söyler. Yani;

∫ Ω d ω = ∫ ∂ Ω ω {\displaystyle \int _{\Omega }d\omega =\int _{\partial \Omega }\omega } {\displaystyle \int _{\Omega }d\omega =\int _{\partial \Omega }\omega }

Stokes teoremi'nin modern formunu Vito Volterra, Edouard Goursat ve Henri Poincare gibi bilim insanlarının çalışmaları dahilinde 1945 yılında Ellie Cartan oluşturmuştur. Stokes teoreminin bu modern formu Lord Kelvin'in 2 temmuz 1850 tarihli bir mektupta George Stokes'a ilettiği klasik sonucun geniş bir genellemesidir. Klasik teoremin kanıtı Hermann Hankel tarafından 1861 yılında yayımlandı. Klasik Stokes teoremi ya da Kelvin-Stokes teoremi üç boyutlu Öklit uzayında bir yüzey üzerindeki F {\displaystyle F} {\displaystyle F} vektör alanının rotasyonelinin (yani r o t F {\displaystyle rotF} {\displaystyle rotF} veya ∇ × F {\displaystyle \nabla \times F} {\displaystyle \nabla \times F}) vektör alanının kendi sınırı üzerindeki çizgi integrali ile ilişkilendirir.

Giriş

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kalkülüs ya da hesabın temel teoremi bir f {\displaystyle f} {\displaystyle f} fonksiyonunun [ a , b ] {\displaystyle [a,b]} {\displaystyle [a,b]} aralığı üzerindeki integralinin, f {\displaystyle f} {\displaystyle f} fonksiyonunun ters türevi F {\displaystyle F} {\displaystyle F}'i bularak hesaplanabileceğini belirtir:

∫ a b f ( x ) d x = F ( b ) − F ( a ) {\displaystyle \int \limits _{a}^{b}f(x)dx=F(b)-F(a)} {\displaystyle \int \limits _{a}^{b}f(x)dx=F(b)-F(a)}

Stokes teoremi aşağıdaki anlamıyla bu teoremin geniş bir genellemesidir.

f {\displaystyle f} {\displaystyle f} burada f {\displaystyle f} {\displaystyle f}'in ters türevi olarak yazılırsa d F d x = f ( x ) {\displaystyle {dF \over dx}=f(x)} {\displaystyle {dF \over dx}=f(x)} tir.Diferansiyel formların deyimiyle bu, f ( x ) d x {\displaystyle f(x)dx} {\displaystyle f(x)dx}'in 0-formunun dış türevi olduğunu yani fonksiyon F {\displaystyle F} {\displaystyle F} olduğunu söyler. Başka bir deyişle fonksiyonun ters türevinin diferansiyeli d F = f ( x ) . d x {\displaystyle dF=f(x).dx} {\displaystyle dF=f(x).dx} tir.Genel Stokes teoremi F {\displaystyle F} {\displaystyle F} gibi sadece 0-formlar yerine daha yüksek diferansiyel formlar ω {\displaystyle \omega } {\displaystyle \omega } için geçerlidir.

Kapalı aralık [ a , b ] {\displaystyle [a,b]} {\displaystyle [a,b]}, sınırları olan tek boyutlu bir çokkatlının basit bir örneğidir. Çokkatlının sınırı a ve b noktalarından oluşan bir kümedir. f {\displaystyle f} {\displaystyle f}'in aralık üzerinden entegre edilmesi formların daha yüksek boyutlu bir çokkatlı üzerinde birleştirilmesine genelleştirilebilir. İki teknik koşul gereklidir. Çokkatlı, yönlendirilebilir ve iyi tanımlanmış kompakt manifold olmalıdır.

İki nokta a ve b kapalı aralığın sınırını oluşturur. Daha genel olarak Stokes teoremi sınırlo yönlendirilmiş manifoldlar M {\displaystyle M} {\displaystyle M} için geçerlidir. M {\displaystyle M} {\displaystyle M}'nin ∂ M {\displaystyle \partial M} {\displaystyle \partial M} sınırının kendisi bir manifolddur ve M {\displaystyle M} {\displaystyle M}'ninkinden doğal bir yönelimi alır. Örneğin aralığın doğal yönü iki sınır noktasının yönünü verir. Sezgisel olarak a, aralığın zıt uçlarında olduklarından, b zıt yönelimi alır. Yani ters türev F {\displaystyle F} {\displaystyle F}'i iki sınır noktası olan a ve b üzerinden integral almak F ( b ) {\displaystyle F(b)} {\displaystyle F(b)} ile F ( a ) {\displaystyle F(a)} {\displaystyle F(a)}'nın farkını almaktır.

Daha basitleştirirsek noktalar eğrilerin sınırları yani 1 boyutlu manifoldların yani ''eğrilerin'', 0 boyutlu sınırları ''noktaları'' olarak düşünülebilir. Bu nedenle 0 boyutlu sınırlarda ( [ a , b ] {\displaystyle [a,b]} {\displaystyle [a,b]}) analizin temel teoremini birkaçıyla genelleyebiliriz.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Stokes_teoremi&oldid=34470669" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Analiz (matematik)
  • Vektör hesabı
Gizli kategori:
  • Kaynakları olmayan maddeler Ekim 2020
  • Sayfa en son 11.38, 11 Aralık 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Stokes teoremi
Konu ekle