Türkiye'de biyoyakıt

Türkiye'nin hayvansal atık potansiyeline karşılık gelen üretilebilecek biyogaz miktarının 1.5-2 MTEP (milyon ton eşdeğer petrol) olduğu tahmin edilmektedir. Atık potansiyeli yaklaşık 8.6 MTEP olup bunun 6 MTEP'i ısınma amaçlı kullanılmaktadır.^[1] 3 milyon tonu benzin tüketimi olmak üzere toplam 22 milyon ton akaryakıt tüketimi olan ülkede 160 bin ton biyoetanol kurulu kapasitesi bulunmaktadır.^[2]

Türkiye'de biyoyakıtlarla ilgili gelişmeler genel olarak 2000'li yıllardan sonra hız kazanmakla birlikte, biyoyakıtlarla ilgili ilk çalışmalar, yakıt alkolü adı altında 1931 yılında Ziraat Kongresi’nde dile getirilmiştir. Bunu takip eden dönemde yakıt alkolü ile ilgili olarak çalışmalar devam etmiş ve 1934 yılında Mustafa Kemal Atatürk tarafından “Bitkisel Yağların Tarım Traktörlerinde Yakıt Olarak Kullanımı” adı altında Atatürk Orman Çiftliği'nde biyodizelle ilgili ilk çalışmalar yapılmıştır. Yapılan çalışmada harp ve benzeri durumlarda enerji konusunda yaşanacak sıkıntılar düşünülmüş ve ulusal kaynaklarla bu sıkıntıların giderilmesi hedeflenmiştir. 1934 yılından sonra, 2000'li yıllara gelene kadar ülkede biyodizelle ilgili kayda değer çalışmalar yapılmamıştır. 2001 yılında Sanayi ve Ticaret Bakanlığı tarafından “Biyodizel Çalışma Grubu"nun kurulması biyodizelle ilgili çalışmaların yasal sürecinin de başlamasıyla devam etmiştir.^[3]

Kaynakça

^ "Biyoyakıt". Enerji Bakanlığı. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2016.
^ The Implications of Biofuel Policy in Turkey 17 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ecojournals
^ Türkiye'de biyodizel ve biyoetanol üretiminin tarım sektörü açısından değerlendirilmesi 9 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Çukurova Üniversitesi

[1] "Biyoyakıt". Enerji Bakanlığı. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2016.

[2] The Implications of Biofuel Policy in Turkey 17 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ecojournals

[3] Türkiye'de biyodizel ve biyoetanol üretiminin tarım sektörü açısından değerlendirilmesi 9 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Çukurova Üniversitesi

[1]

[2]

[3]

g t d Biyoenerji
Biyoyakıtlar	Alkol yakıtı Babassu yağı Bagas Bitkisel yağ Biyodizel Biyogaz Biyobenzin Biyo sıvılar Biyobütanol Etanol yakıtı selülozik karışımlar Koçan (Mısır koçanı) Metanol yakıtı Mısır koçanı Odun gazı Saman balyası Selülozik etanol Su sümbülü Yemeklik yağ (Bitkisel yağ yakıtı) Yosun yakıtı
Gıda stoklarından elde edilen enerji	Arpa Ayçiçeği Beyaz yulaf Buğday Camelina sativa Kanola Kenevir Hindistan cevizi yağı Manyok Mısır Palm yağı Patates Pirinç Sorghum bicolor Soya Şeker kamışı Şeker pancarı Üzüm Yam
Gıda dışı enerji bitkileri	Arundo Andropogon gerardii Camelina Dallı darı Jatropha curcas Millettia pinnata Miscanthus giganteus Odun yakıtı Su mercimeğigiller Triadica sebifera
Teknoloji	Biyodönüşüm Biyokütle ısıtma sistemi Biyorafineri Endüstriyel biyoteknoloji Fischer-Tropsch reaksiyonu Pelet değirmen Pelet soba Termal depolimerizasyon
Kavramlar	Biyoyakıtın enerji içeriği Enerji bitkisi Enerji ormancılığı EROEI Gıda vs. yakıt Selülozik etanolun ticarileştirilmesi Sürdürülebilir biyoyakıt