The Weasel's Tale
| Yönetmen | Juan José Campanella |
|---|---|
| Yapımcı |
|
| Senarist |
|
| Oyuncular |
|
| Stüdyo |
|
| Dağıtıcı | |
| Çıkış tarih(ler)i | 16 Mayıs 2019 (Arjantin) 12 Temmuz 2019 (İspanya) |
| Ülke | |
| Dil | İspanyolca |
The Weasel's Tale (İspanyolca:El cuento de las comadrejas) Juan José Campanella'nın yönettiği, Graciela Borges, Oscar Martínez, Luis Brandoni ve Marcos Mundstock ile Clara Lago ve Nicolás Francella'nın başlıca rollerde olduğu 2019 Arjantin-İspanya ortak yapımı kara komedi-romantizm-dram türünde filmdir. Film, 1976 yapımı Yesterday's Guys Used No Arsenic filminin yeniden çevrimidir.
Konusu
[değiştir | kaynağı değiştir]Konu, eski bir malikanede yaşayan ve hepsi de profesyonel olarak gösteri dünyasıyla ilgili olan (sırasıyla başrol oyuncusu, küçük rol oyuncusu, senarist ve yönetmen) dört yaşlı insanın (Mara, Pedro ve Martín ve Norberto), arsayı satın almak isteyen emlak geliştiricileri olan genç Bárbara ve Francisco'nun gelişiyle nasıl başa çıktıklarını anlatıyor.
Oyuncular
[değiştir | kaynağı değiştir]- Graciela Borges rolü: Mara Ordaz[1]
- Oscar Martínez rolü: Norberto Imbert[1]
- Luis Brandoni rolü: Pedro de Córdova[1]
- Marcos Mundstock rolü: Martín Saravia[1]
- Clara Lago rolü: Bárbara Otamendi[1]
- Nicolás Francella rolü: Francisco Gourmand[1]
Yapım aşaması
[değiştir | kaynağı değiştir]Senaryosu Juan José Campanella ve Darren Kloomok tarafından kaleme alınan film José Martínez Suárez'in yönettiği ve Martínez Suárez'in Augusto Giustozzi ile birlikte yazdığı 1976 yapımı kara komedi türünde Yesterday's Guys Used No Arsenic adlı filminin yeni versiyonudur.[2][3] Arjantinli ve İspanyol firmaların ortak yapımı olan prodüksiyonun yapımcılığını 100 Bares, Telefe & Viacom, Jempsa S.A., Tornasol ve Canarias cinema 01 üstlenirken, RTVE ve Movistar+ da filme destek verdiler.[2][4]
Çıkışı
[değiştir | kaynağı değiştir]BF Paris tarafından dağıtılan film 16 Mayıs 2019'da Arjantin'de ve Syldavia Sinema aracılığıyla 12 Temmuz 2019'da İspanya'da gösterime girdi.[4][5][6][7]
Resepsiyon
[değiştir | kaynağı değiştir]Rotten Tomatoes'ta filmin 22 olumlu ve 2 olumsuz eleştirmen yorumuna dayanan toplam puanı %92'dir.[8]
Página|12'den Adrian Melo, filmin "orijinal versiyonunun homoerotik provokasyonu ve cinsel belirsizliği kaçırdığını", bunun yerine "çok fazla ahlaki değer ve sosyal darwinizm kokan bir masal" sunduğunu belirtmiştir.[9]
El Periódico de Catalunya 'dan Beatriz Martínez filme 5 üzerinden 3 yıldız verirken Campanella'nın "insan sefaletini yansıttığı çarpık, tuhaf ve ürkütücü bir hikaye" yönettiğini yazdı.[10]
Cinemanía 'dan Andrea G. Bermejo da filme 5 üzerinden 3 yıldız vererek "yönetmenlikten çok senaryoda parlayan bir kara komedi" olduğunun altını çizdi ve tahmin edilebilir olsa da sonunun "daha az eğlenceli olmadığını" belirtti.[11]
The Hollywood Reporter 'dan Jonathan Holland filmi "ustaca ayarlanmış, klasik yapılı bir kara komedi" olarak tanımlarken, sonuç olarak "güncel bir kenara sahip eski moda bir yemek" olarak özetledi.[12]
Ödülleri
[değiştir | kaynağı değiştir]| Yıl | Ödül | Kategori | Aday(lar) | Sonuç | [K] |
|---|---|---|---|---|---|
| 2020 | 7. Platino Ödülleri | En İyi Yönetmen | Juan José Campanella | Aday gösterildi | [13][14] |
| En İyi Kadın Oyuncu | Graciela Borges | Aday gösterildi | |||
| En İyi İzlenme Oranı | Emilio Kauderer | Aday gösterildi | |||
| En İyi Müzik | José Luis Díaz | Aday gösterildi | |||
| 14. Sur Ödülleri | En İyi Film | Aday gösterildi | [15][16] | ||
| En İyi Yönetmen | Juan José Campanella | Aday gösterildi | |||
| En İyi Kadın Oyuncu | Graciela Borges | Kazandı | |||
| En İyi Senaryo | Juan José Campanella, Darren Kloomok | Aday gösterildi | |||
| En İyi Sanat Yönetmeni | Nelson Luty | Aday gösterildi | |||
| En İyi Tasarımcı | Cecilia Monti | Aday gösterildi | |||
| En İyi Makyaj | Osvaldo Esperón, Sylvie Imbert, Beatushka Wojtowicz | Aday gösterildi | |||
| En İyi Koreografi | Félix Chango Monti | Aday gösterildi | |||
| En İyi Müzik | José Luis Diaz | Kazandı | |||
| En İyi İçerik | Juan José Campanella | Aday gösterildi | |||
| En İyi İzlenme Oranı | Emilio Kauderer | Aday gösterildi | |||
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- 2019'daki Arjantin filmleri listesi 21 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- 2019'daki İspanyol filmlerinin listesi 1 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d e f "El cuento de las comadrejas". Catálogo de Cinespañol. ICAA. 15 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.
- ^ a b Silvestre, Juan (22 Mayıs 2019). "'El cuento de las comadrejas': cartel, en primicia, de lo nuevo de Juan José Campanella". Fotogramas. 11 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Hortiguera, Hugo (2019). "El camino de Sísifo y la nostalgia reflexiva en el cine de Juan José Campanella" [The path of Sisyphus and the reflective nostalgia in the cinema of Juan José Campanella] (PDF). Dixit (31): 45. doi:10.22235/d.v0i31.1820. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)23 Ocak 2023.
- ^ a b "'El cuento de las comadrejas' – estreno en cines 12 de julio". Audiovisual451. 8 Temmuz 2019. 19 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Domínguez Prost, Micaela (30 Mayıs 2019). "La gran batalla: estrenos argentinos de abril y mayo le dan pelea a las producciones y distribuidoras extranjeras". Latam Cinema. 24 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Scholz, Pablo O. (20 Ağustos 2019). "Películas más vistas. La odisea de los giles: un éxito sin precedentes para el cine argentino reciente". Clarín. 20 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Campanella, Darín, "El Marginal 3" y más". El Tribuno. 19 Mart 2020. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2023.
- ^ "The Weasels Tale". Rotten Tomatoes. 18 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2022.
- ^ Melo, Adrian (7 Haziran 2019). "Veneno lavado". Página|12. 23 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Martínez, Beatriz (11 Temmuz 2019). "'El cuento de las comadrejas', la lucha por la supervivencia". El Periódico de Catalunya. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Bermejo, Andrea G. (8 Temmuz 2019). "El cuento de las comadrejas". Cinemanía. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi – 20minutos.es vasıtasıyla.
- ^ Holland, Jonathan (23 Temmuz 2019). "'The Weasel's Tale' ('El Cuento de las Comadrejas'): Film Review". The Hollywood Reporter. 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "'La trinchera infinita', 'Dolor y gloria' y 'Mientras dure la guerra' encabezan las nominaciones finales a los séptimos Premios PLATINO Xcaret". Audiovisual451. 18 Mart 2020. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "'Dolor y gloria' y 'La casa de papel', las grandes triunfadoras de los Premios Platino 2020". ¡Hola!. 29 Haziran 2020. 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ ""Los sonámbulos", con 14 candidaturas, es la película más nominada para los Premios Sur". GPS Audiovisual. 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ ""Los sonámbulos" buscará una lugar para Argentina en el Oscar". Río Negro. 25 Kasım 2020. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
 | Sinema filmi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |