Thriae
Thriae (Antik Yunanca: Θριαί, romanize: Thriaí), Yunan mitolojisinde geçen üç bakire nemfden oluşan bir üçlüdür; mitolojide sıkça rastlanan benzer kadın üçlülerinden biridir. Bu perilerin adları Melaina (“Kara”), Kleodora (“Armağanıyla Ünlenen”) ve Daphnis (“Defne”) ya da bazen Korykia olarak geçer.
Mitoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Onlar, Phokis bölgesindeki Parnassos Dağı’nda yer alan Korykion Mağarası’nın kutsal kaynaklarını koruyan üç Naiad (su perisi) olarak anılırdı. Aynı zamanda arıların da koruyucularıydılar. Bu periler, kadın başı ve gövdesine sahipti; alt bedenleri ve kanatları ise arı formundaydı.[1]
Bu periler, tanrılar Apollon ve Poseidon’la romantik ilişkiler yaşamışlardı. Korykion Mağarası'na adını veren perilerden Korykia, Apollon’dan Lycoreus’un annesi olarak anılır.[2][3] Kleodora ise Poseidon’un sevgilisi olmuş; ondan (ya da bazı anlatımlara göre Kleopompos’tan) Parnassos adında bir oğul doğurmuştur.[4] Bu oğul, Parnassos kentini kurmuştur. Melaina da Apollon’un sevdiği perilerden biri olarak geçer; ondan Delphos adında bir oğul doğurmuştur (ancak bazı kaynaklarda Delphos’un annesi olarak Thyia gösterilir).[5] Melaina'nın adı, “kara” anlamına gelir ve yeraltı perileriyle ilişkili olduğuna işaret eder.
'''Arı Kızlar''', Homeros’un Hermes İlahisi’nde adı geçen, kehanet gücüne sahip üç dişi peridir; bu anlatıda tanrıların yiyeceği “bal” olarak tanımlanır.[6] Başlangıçta Apollon ile ilişkilendirilen bu figürler, Thriai ile doğrudan özdeşleştirilmezler. Arı Bakireler kura çekme (klairomansi) yoluyla kehanette bulunurken,[7] Thriai Apollon’a taş atma (mantik taşları) yöntemiyle kehaneti öğretmiştir; bu iki yaklaşım birbirinden ayrılır. Yunan mitolojisinde bal, Melissa (“Arı”) adlı bir peri tarafından keşfedilmiş ve Miken döneminden itibaren tanrılara sunulan temel bir adak maddesidir. Arılar ayrıca Delfi kahiniyle ilişkilendirilmiş ve kahine bazen “arı” olarak hitap edilmiştir.[8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Özel
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Rosen, Brenda (2009). The Mythical Creatures Bible: The Definitive Guide to Legendary Beings (İngilizce). Sterling Publishing Company, Inc. ISBN 978-1-4027-6536-0.
- ^ Pausanias, Hellados Periegesis, 10.6.3 5 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Hyginus, Fabulae 161 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Pausanias, Hellados Periegesis, 10.6.1 5 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Pausanias, Hellados Periegesis, 10.6.4 5 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Homeric Hymns 4.550-567
- ^ Larson, Jennifer (1996). "The Corycian Nymphs and the Bee Maidens of the Homeric Hymn to Hermes". Greek, Roman, and Byzantine Studies: 341-357. 23 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi19 Mayıs 2025.
- ^ Scheinberg, Susan (1979). "The Bee Maidens of the Homeric Hymn to Hermes". Harvard Studies in Classical Philology. 83: 1-28. doi:10.2307/311093. JSTOR 311093.
Genel
[değiştir | kaynağı değiştir]- Evelyn-White, Hugh, The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation by Hugh G. Evelyn-White. Homeric Hymns. Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1914.
- Pausanias, Hellados Periegesis, with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918. Online version at the Perseus Digital Library.
- Hyginus, Gaius Julius, The Myths of Hyginus. Edited and translated by Mary A. Grant, Lawrence: University of Kansas Press, 1960.
- Scheinberg, Susan 1979. "The Bee Maidens of the Homeric Hymn to Hermes" Harvard Studies in Classical Philology 83 (1979), pp. 1–28.
- Larson, Jennifer. “The Corycian Nymphs and the Bee Maidens of the Homeric Hymn to Hermes.” Greek, Roman and Byzantine Studies, (1996): 341-357.