Ukrayna'nın Ankara Büyükelçiliği
| Ukrayna'nın Ankara Büyükelçiliği | |
|---|---|
| Посольство України в Туреччин | |
Görevdeki Vasil Bodnar 2021 tarihinden beri | |
| Resmî ikamet | Sancak Mah., 512. Sokak No: 17, Ankara, Türkiye |
| Oluşum | 1993 |
| İnternet sitesi | turkey.mfa.gov.ua |
Ukrayna'nın Ankara Büyükelçiliği (Ukraynaca: Посольство України в Туреччині, romanize: Posoltsvo Ukrayini v Tureççıni; "Ukrayna'nın Türkiye Büyükelçiliği"), Türkiye'nin başkenti Ankara'da bulunan ve Ukrayna'ya ait olan bir büyükelçiliktir. Büyükelçilik binası Çankaya ilçesinde yer almaktadır.
Günümüzdeki büyükelçi 2021'den tarihinden itibaren Vasil Bodnar'dır.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Osmanlı İmparatorluğu, 9 Şubat 1918'de Brest Antlaşması'nı imzalayarak Ukrayna Halk Cumhuriyeti'ni bağımsız ve egemen bir devlet olarak tanıdı. Bu antlaşma 22 Ağustos 1918'de Osmanlı İmparatorluğu tarafından onaylandı. Ukrayna ve Osmanlı İmparatorluğu büyükelçilik alışverişinde bulundu: İstanbul büyükelçisi Mihaylo Sukovkin (1918), Müdür Oleksandr Lototski (1919-20) ve İvan Tokarjevski-Karaşeviç (1920-21) ve danışmanlar Lyutsi Kobılanski ve Vasil Murski ve sekreteri Oksana Lototska'ydı. Kiev'deki Osmanlı büyükelçisi ise Ahmed Muhtar Bey'di. 1919'da İstanbul'da "Ukrayna ve Türkiye" yayını yayınlandı. 1921'den 1935'e kadar sürgündeki UNR hükûmetinin İstanbul temsilcisine, 1930'da "Ukrayna ve istiklâl mücahedeleri" adlı eseri yayınlayan Vasyl Murski başkanlık etti.
24 Ağustos 1991'de Ukrayna'nın bağımsızlığını kazanmasının ardından Türkiye, 16 Aralık 1991'de Ukrayna'yı tanıdı. 20 Kasım 1991'de Ukrayna ile Türkiye arasında konsolosluk ilişkileri kuruldu.[1] 3 Şubat 1992'de iki ülke arasında diplomatik ilişkilerin kurulmasına ilişkin protokol imzalandı. 3 Nisan 1992'de Türkiye'nin Kiev Büyükelçiliği açıldı. 3 Ocak 1993 tarihinde Ukrayna Büyükelçiliği Ankara'da kapılarını açtı. Ukrayna Başkonsolosluğu İstanbul'da, fahri konsolosluklar ise İzmir ve Antalya'da faaliyet göstermektedir.
Ukrayna'nın büyükelçileri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Calaliy Filon (1648)
- Siluyan Mujilovski (1649)
- Mikola Levitski (1918)
- Mihaylo Sukovkin (1918)
- Oleksandr Lototski (1919-1920)
- İvan Tokarjevski-Karaşeviç (1920-1921)
- Mihaylo Frunze (1921-1922)
- Volodimir Murski (1921-1935)
- İhor Turyanski (1992-1997)
- Oleksi Şovkoplyas (1997)
- Oleksandr Motsik (1997-2001)
- İhor Dolhov (2002-2004)
- Oleksandr Mişçenko (2005-2008)
- Serhiy Korsunski (2008[2]-2016[3])
- Andriy Sıbiha (2016-2021)[4]
- Vasil Bodnar (2021-)
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Українська дипломатична енциклопедія: У 2-х т./Редкол.:Л. В. Губерський (голова) та ін. — К.:Знання України, 2004 — Т.1 — 760с. (Ukraynaca)
- ^ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 684/2008 Про призначення С. Корсунського Надзвичайним і Повноважним Послом України в Турецькій Республіці (Ukraynaca)
- ^ "УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 267/2016 Про звільнення С.Корсунського з посади Надзвичайного і Повноважного Посла України в Турецькій Республіці" (Ukraynaca). 21 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2024.
- ^ "УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 346/2016 Про призначення А.Сибіги Надзвичайним і Повноважним Послом України в Турецькій Республіці" (Ukraynaca). 24 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2024.
