Veritabanı teorisi

Veritabanı kuramı, veritabanları ve veritabanı yönetim sistemlerine ilişkin araştırma ve çalışmalar bütününün genel adıdır.

Kuramsal veri yönetimi; sorgu dilleri, sorguların berimsel karmaşıklığı ve ifade gücü, sonlu model kuramı, veritabanı tasarımı kuramı, bağımlılık kuramı, eşzamanlılık denetimi, veritabanı kurtarma, çıkarsamalı veritabanları, geçici ve uzamsal veritabanları, gerçek zamanlı veritabanları, değişken veri ve olasılıklı veritabanı yönetimi ve Web tabanlı veriyi konu edinmektedir.

İlişkisel modelin görece anlaşılabilir bir doğaya sahip oluşu bu kavram üzerinde yapılan araştırmaların yoğunluğunun temel nedenidir. Nesne yönelimli ya da yarı yapısal modeller, örüntü verisi modeli ve XML gibi diğer veri modelleri için elde edilen sonuçlar ilişkisel modelle örtüşmektedir.

Veritabanı kuramının odak noktası sorgu dillerinin karmaşıklığı ve ifade gücünü ölçmek ve bu dillerin mantıkla ilişkisini ortaya koymaktır. İlişkisel cebir ve birinci dereceden mantıktan (Codd kuramına göre bu iki kavram eşdeğerdir) başlanarak ve örüntü ile ilintili karmaşık sorguların bu dillerde ifade edilemiyor oluşu göz önüne alınarak mantık programlamaya dayalı güçlü diller konusunda çalışmalar yapılmıştır. Üzerinde çalışılan diğer konular ise sorgu hızlandırma ve veri tümleştirmedir.

ACM Veritabanı Sistemleri İlkeleri Sempozyumu (PODS) ve Uluslararası Veritabanı Kuramı Konferansı (ICDT) bu konuya ilişkin başlıca araştırma konferanslarıdır.

Ayrıca bakınız

• Birleşik sorgu
• İfade gücü