İzmirli Hermippos
| Smyrnalı Hermippus | |
|---|---|
| Doğumu | Ἕρμιππος ὁ Σμυρναίος MÖ 3. yüzyıl Smyrna |
| Ölümü | MÖ 3. yüzyıl |
| Çağı | Helenistik Dönem |
| Okulu | Peripatetik ekol |
| İlgi alanları | yazar, biyografi, kütüphaneci, tarihçi |
İzmirli Hermippos, Smyrnalı Hermippus veya Simirnili Hermippus (Grekçe: Ἕρμιππος ὁ Σμυρναῖος, MÖ. 289/277 - MÖ. 208/204, fl. MÖ 3. yüzyıl), antik yazarlar tarafından Callimachian (Grekçe: ό Καλλιμάχειος) olarak adlandırılan Yunan gramerci[1] ve Peripatetik bir filozoftur, buradan MÖ 3. yüzyılın ortalarında Callimachus'un öğrencisi olduğu sonucu çıkarılabilir, Chrysippus'un hayatı hakkında yazmış olması ise yüzyılın sonlarına doğru yaşadığını kanıtlar. Yazılarının çok büyük bir önemi ve değeri olduğu görülmektedir.[2] Antik yazarlar tarafından birçok başlık altında tekrar tekrar atıfta bulunulmaktadır, ancak bunların hepsi olmasa da çoğu, genellikle Yaşamlar (Bioi) başlığı altında alıntılanan büyük biyografik eserinin bölümleri gibi görünmektedir. Bu eser hatipler, şairler, tarihçiler ve filozoflar da dahil olmak üzere pek çok antik figürün biyografisini içermektedir. Aristoteles'in yanı sıra, Pythagoras, Empedokles, Herakleitos, Demokritos, Zenon, Sokrates, Platon, Antisthenes, Diogenes, Stilpon, Epikouros, Theophrastos, Heraclides, Demetrius Phalereus ve Chrysippus gibi filozofların bilinen en eski biyografisini içeriyordu. Eser kaybolmuştur, ancak daha sonraki pek çok Yaşam bu eserden geniş ölçüde alıntı yapmıştır.
Çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Hermippos, Peripatetiklerin biyografisini daha da geliştirmiştir. Kendisi bu ekole mensup olmayıp İskenderiye'de Kallimachus'un öğrencisi olarak yaşamıştır. Eserleri sadece fragmanlar halinde günümüze ulaşmıştır, ancak Pisagor, Aristoteles ve Yunanistan'ın Yedi Bilgesi de dahil olmak üzere önemli Yunanlıların çok sayıda biyografisini yazmıştır. En ünlü ve en çok alıntı yapılan antik Yunan biyografi yazarlarından biri olarak kabul edilir ve Plutarkhos veya Flavius Josephus gibi daha sonraki birçok antik yazar ona atıfta bulunur. Anekdotlarla dolu biyografilerinin gerçeklerden ziyade edebi anlatım tarzı, 20. yüzyılın başında tarihçiler arasında bir şekilde objektif olmamakla ve güvenilmez olmakla suçlanmasına neden olmuştur. Ancak bu değerlendirme daha sonra gözden geçirilmiş, Hermippus'un ve antik Yunan tarihçiliğinin niyetlerinin modern tarihçilikten farklı olduğu ve bu nedenle farklı bir bağlamda değerlendirilmesi gerektiği kabul edilmiştir. Buna ek olarak, Hermippus anekdotlarını her zaman kaynaklarla desteklemiş ve hiçbir şekilde keyfi söylentileri benimsememiştir.[3]
Suetonius'un iki nedenden ötürü Hermippus'a benzediği söylenir: bir yandan her ikisi de söylentilere ve anekdotlara yer verirken diğer yandan Hermippus'un İskenderiye'deki kütüphaneye, Suetonius'un ise imparatorluk arşivlerine erişimi olduğu için her ikisinin de elinin altında geniş kaynak malzeme vardı.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Kershaw, Stephen P. (2017). A Brief History of Atlantis: Plato's Ideal State (İngilizce). Little, Brown Book Group. ISBN 978-1-4721-3700-5.
- ^ Josephus, Contra Apionem i. 22; Jerome, De Viris Illustribus Praef.
- ^ Michael Erler, Stefan Schorn (2007), Griechische Biographie in hellenistischer Zeit: Akten des internationalen Kongresses vom 26.-29. Juli 2006 in Würzburg (Almanca), Walter de Gruyter, ss. 84-87, ISBN 3110195046
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Felix Jacobi, Die Fragmente der griechischen Historiker continued: Hermippos of Smyrna, J. Bollansée tarafından mevcut fragmanların eleştirel baskısı ve İngilizce çevirisi, Leiden, Brill, 1999.
- Fritz Wehrli, Hermippos des Kallimacheer, Basel Stuttgart: Schwabe & Co., 1974 (fragmanların basımları, Bollansée tarafından değiştirildi, 1999).
- Jan Bollansée: Hermippos of Smyrna and His Biographical Writing: A Reappraisal. Peeters, Leuven 1999, ISBN 90-429-0779-7
- Kilian Fleischer: The Complete Title of a Work of Hermippus (FGrHist 1026 39,40). In: Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik. 206, 2018, S. 40–46
- Stephan Heibges: Hermippos 6. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Cilt VIII,1, Stuttgart 1912, Sp. 845–852.
- Jean-Pierre Schneider: Hermippe de Smyrne. In: Richard Goulet (Ed.): Dictionnaire des philosophes antiques. Cilt 3, CNRS Éditions, Paris 2000, ISBN 2-271-05748-5, S. 655–658
- Fritz Wehrli, Georg Wöhrle, Leonid Zhmud: Der Peripatos bis zum Beginn der römischen Kaiserzeit. In: Hellmut Flashar (Ed.): Grundriss der Geschichte der Philosophie. Die Philosophie der Antike. Cilt 3: Ältere Akademie – Aristoteles – Peripatos. 2. Auflage, Schwabe, Basel 2004, ISBN 3-7965-1998-9, S. 493–666, burada: 622 f.