Adrenokrom
| |
| |
| Adlandırmalar | |
|---|---|
3-Hydroxy-1-methyl-2,3-dihydro-1H-indole-5,6-dione | |
Diğer adlar Pembe adrenalin | |
| Özellikler | |
| Kimyasal formül | C9H9NO3 |
| Molekül kütlesi | 179,17 g mol−1 |
| Yoğunluk | 3.264 g/cm3 |
| Kaynama noktası | 115–120 °C (239–248 °F; 388–393 K) (bileşenlerine ayrılıyor) |
| Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
Adrenokrom, moleküler formülü olan ve adrenalin (epinefrin) hormonunun yükseltgenmesiyle elde edilen kimyasal bileşiktir. Karbazokrom türevleri hemostatik (kan durdurucu) tedavi için kullanılmaktadır. Kimyasal isimlerdeki benzerliğe rağmen, krom veya kromlama ile ilgisi yoktur.
![{\displaystyle {\mathrm {C} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{9}}\mathrm {H} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{9}}\mathrm {NO} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{3}}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/77b53475408859dad4ddd611d1d098f30e2fe83f)
Kimyası
[değiştir | kaynağı değiştir]Doğal ortamda adrenokrom, epinefrinin yükseltgenmesiyle oluşur. Yapay koşullarda adrenokrom elde etmek içinse gümüş oksit () yükseltgen madde olarak kullanılır.[1] Çözelti içinde pembe renkli olan adrenokrom, bileşiğin yükseltgenmesiyle polimerleşerek kahverengi veya siyah melanin bileşiklerine dönüşür.[2]
![{\displaystyle {\mathrm {Ag} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\mathrm {O} }}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/5a39f3acbdd8eae4bb485329ced1b5cbbce36e5c)
Beyne etkisi
[değiştir | kaynağı değiştir]1950'lerde ve 1960'larda yapılan birkaç küçük ölçekli çalışmada (15 veya daha az test deneğinin yer aldığı), adrenokromun düşünce bozukluğu ve çevreye yabancılaşma gibi psikotik reaksiyonları tetiklediği rapor edilmiştir.[3] Araştırmacı Abram Hoffer ve Humphry Osmond'a göre, nörotoksik ve psikomimetik bir madde olan adrenokrom, şizofreni ve diğer ruhsal bozuklukların gelişmesine sebep olabilmektedir.[4] Ayrıca "adrenokrom hipotezi" olarak açıkladıkları hipotezde,[5] C vitamini ve niyasinin aşırı kullanımının beyindeki adrenokromu azaltarak şizofreniyi tedavi edebileceğini iddia etmişlerdir.[6][7] Şizofreninin bu tür güçlü antioksidanlarla tedavisi oldukça tartışmalıdır. 1973 yılında Amerikan Psikiyatri Birliği, Hoffer'in niasin üzerindeki çalışmalarındaki metodolojik kusurları bildirmiş, ayrıca tedavinin herhangi bir faydası olduğunu doğrulamayan sonraki çalışmalara atıfta bulunmuştur.[8] Amerika Birleşik Devletleri,[9] Kanada,[10] ve Avustralya'da[11] yapılan birçok ek çalışmada çok yüksek dozda vitamin verilerek yapılan tedavinin şizofreniyi iyileştirme konusunda işe yaramadığı tespit edilmiştir. Şizofreninin psikotomimetik olabileceğine ilişkin bazı kanıtlara rağmen, adrenokrom şizofreni hastalarında tespit edilmemiş ve şizofrenin tedavisiyle ilgili teori geçerliliğini kaybetmiştir. 2000'li yılların başlarında adrenokrom olan ilgi, adrenakromun nöromelanin oluşumunda ara ürün olarak meydana gelmesinin keşfedilmesiyle yeniden canlanmıştır. Bu keşif muhtemelen kayda değerdir, çünkü adrenokromun kısmi glutatiyon-S-transferaz ile zehirden arındırılabileceği keşfedilmiştir. Bazı çalışmalar bu enzimin genetiğinde genetik kusurlar bulmuştur.[12]
Yasal durumu
[değiştir | kaynağı değiştir]Adrenokromun kullanımıyla ilgili ABD'deki Kontrollü Maddeler Yasasında bir veri yoktur. Gıda ve İlaç İdaresi tarafından onaylanmış bir ilaç ürünü değildir ve besin takviyesi olarak üretildiği durumlarda iyi üretim uygulamalarına uyulmalıdır.[13]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ MacCarthy, Chim, Ind. Paris 55,435(1946)
- ^ The Hallucinogens. Elsevier. 22 Ekim 2013. ss. 272-273. ISBN 978-1-4832-6169-0. 10 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2020.
- ^ "The adrenochrome hypothesis of schizophrenia revisited". Neurotoxicity Research. 4 (2): 147-50. Mart 2002.
- ^ "Schizophrenia; a new approach. II. Result of a year's research". The Journal of Mental Science. 100 (418): 29-45. Ocak 1954.
- ^ "The Adrenochrome Hypothesis and Psychiatry". The Journal of Orthomolecular Medicine. 14 (1): 49-62. 1999. 17 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi13 Temmuz 2020.
- ^ The Hallucinogens. Academic Press. 1967. ISBN 978-1-4832-6169-0.
- ^ "Schizophrenia: An Evolutionary Defense Against Severe Stress" (PDF). Journal of Orthomolecular Medicine. 9 (4): 205-221. 1994. 8 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)13 Temmuz 2020.
- ^ Lipton M (1973). "Task Force Report on Megavitamin and Orthomolecular Therapy in Psychiatry". American Psychiatric Association.
- ^ "Niacin in the Long-Term Treatment of Schizophrenia". Archives of General Psychiatry. 28 (3): 308-15. 1973. 19 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi13 Temmuz 2020.
- ^ "Nicotinic Acid in the Treatment of Schizophrenia: A Summary Report". Schizophrenia Bulletin. 1 (3): 5-7. 1970.
- ^ "Megavitamin and dietary treatment in schizophrenia: a randomised, controlled trial". Australian and New Zealand Journal of Psychiatry. 33 (1): 84-8. 1999.
- ^ Disorders of Synaptic Plasticity and Schizophrenia. 1st. Elsevier Academic Press. 2004. ss. xv. ISBN 978-0-12-366860-8.
- ^ "Compound summary for adrenochrome". National Center for Biotechnology Information, PubChem Database. 13 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020.