Bahile
Bahile (Arapça: باهلة) Necd'de (Orta Arabistan) bulunan bir Arap kabilesiydi. Kabilenin bir kısmı yerleşik, bir kısmı ise yarı göçebeydi. Bahile'nin adı ilk kez İslam'ın ilk yıllarında, 7. yüzyılın ortalarında geçer. O dönemde birçok Bahile kabilesi üyesi Suriye ve Basra'ya göç etti. Suriye'ye gidenlerin çoğu daha sonra Emevi ordusunun bir parçası olarak Horasan'a taşındı. Kays'ın bir alt kabilesi olarak, Emeviler döneminde Kaysi koalisyonu ile birlikte Yemani kabilelerine karşı savaştılar. Bilgin el-Esma'i ve komutan Kuteybe bin Müslim de bu kabileye mensuptu. Bahile son olarak 10. yüzyılda etkindi.
Köken
[değiştir | kaynağı değiştir]W. Caskel'e göre, Bahila'nın soyağacı karışıktır.[1] Kabilenin adını taşıyan Bahile, Malik bin Asur bin Sa'd bin Kays'ın karısıydı ve Malik'in ölümünden sonra Malik'in kardeşi (İslam Ansiklopedisi'ne göre üvey oğlu) Ma'n ile evlendi. Bahile'nin, Malik'ten bir Ma'n'dan iki erkek çocuğu oldu ve ayrıca Ma'n'ın diğer on oğlunun da üvey annesiydi (üvey oğullar diğer iki anneden geliyordu). Daha sonra üst soylarn babası olan Bahile'nın oğulları arasında Kutaybe, Va'il, Ciava ve Avd vardı.[2] Kutaybe ve Vail, Bahila'nın en büyük alt kabileleriydi ve her ikisi de Bahile üzerinde üstünlük için rekabet halindeydi.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Bahile'nin yurdu Sud Bahile veya Sevad Bahile olarak adlandırılıyordu[1] ve Necid'de (Orta Arabistan) yer alıyordu. Kuvay, İsneyn Şammal, Hufayra ve Cuzeyle'yi de içeren kabilenin yerleşim yerleri, Mekke ile günümüz Riyad'ına denk gelen bölge arasındaki yolun her iki tarafında bulunuyordu.[1] Bahile'nin Ci'ava klanı, Cidd dağlarının eteklerinde daha batıda yaşıyordu. Asur bin Sa'd bin Kays'ın soyundan gelen bir başka kabile olan Gani kabilesinin kuzey komşularıydı. Bahile kısmen yerleşik ve kısmen yarı göçebeydi.[1] Amir kabilesinin alt kabileleri olan Kilab ve Ka'b'ın koruması altında yaşıyorlardı. İslam öncesi dönemde Bahile'ye dair çok az kaynak vardır. Bu kaynakların arasında Münteşir adlı kabileden bir savaşçının öldürülmesi ve kabilenin dahil olduğu bir savaş vardır. Her iki olay da İslam'ın Arabistan'da 610'larda ortaya çıkmasından kısa bir süre önce gerçekleşmiştir.
Kabile, Mekke'nin fethinden sonra müslüman olmuştur. Peygamber Muhammed kabileye bir ahidname vernistir. Caskel'e göre, "[Bahila] kabilesinin tarihi ilk kez İslam döneminde belirginleşir."[1] 630'larda, Bahila'nın bir kısmı Arabistan'dan Suriye'ye ve Basra civarına göç etti.[1] Erken dönem Müslüman ordusunun bir parçası oldular ve Suriye'den gelen Bahila kabilesi üyeleri Horasan'daki Arap garnizonunun bir parçasıydı.[1] Kays'ın üyeleri olarak Bahila, 684'teki Mercirahit Muharebesi'nde Kays'ın bozguna uğramasını izleyen yıllarda Kays ve Yeman koalisyonları arasındaki intikam savaşlarına katıldı.[1] Bahila kabilesinin Arabistan'dan ikinci büyük göçü 9. yüzyılın başlarında ve ortalarında gerçekleşti.[3] O sıralarda, Bahila'nın Arap toprakları büyük ölçüde Amir'in bir alt kabilesi olan Nümeyr tarafından istila edildi. Bahila göçmenleri, önce Basra yakınlarındaki Hufeyr civarından ve oradan da Bataih bataklıklarının güney sınırındaki kumlu Taff bölgesine girerek Aşağı Fırat bölgesine girdiler.[3] 837'den sonra, bu Bahile kabileleri Bataih'e yerleştiler ve 871'de Zenc İsyanı'nı bastırmak için yola çıktıklarında Abbasi birlikleri tarafından saldırıya uğradılar. Sonuç olarak, Bahila Zenc ile ittifak kurdu. Daha sonra Bahile hakkında hiçbir bilgi bulunmaz.[3]
Tanınmış mensupları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kuteybe bin Müslim, Emevi dönemi ordu komutanı
- Sudey bin Aclan, sahabi
- Selmân bin Rebîa, Raşidun dönemi asker ve vali
- Abdurrahman bin Rebîa, Raşidun dönemi asker
- Abdulmelik el-Esmaî, zooloji ve filoloji bilgini
