2009 Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı logosu
2009 Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı ya da yaygın olarak kullanılan adıyla Kopenhag Zirvesi, Danimarka'nın başkenti Kopenhag'da 7-18 Aralık 2009 tarihleri arasında küresel ısınma ve sera gazı salınım oranlarını azaltma amacıyla 192 ülkenin katılımıyla gerçekleştirilen organizasyon. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi kapsamında düzenlenen on beşinci, Kyoto Protokolü'nün yürürlüğe girmesinin ardından düzenlenen beşinci konferanstır. Bu nedenle COP 15 ve MOP 5 olarak da isimlendirilmektedir.
2009 yılında Kopenhag'da iklim değişikliğiyle ilgili ilk konferans Mart ayında düzenlendi. “Kopenhag İklim Konseyi” tarafından düzenlenen ve iş dünyası temsilcileri ile çevrecilerin katıldığı “İklim Değişikliği: Küresel Riskler, Zorluklar ve Kararlar” başlıklı bilimsel konferansa daha sonra Birleşmiş Milletler genel sekreteri Ban Ki-moon'da katıldı. 22 Eylül günü ise New York'ta “Kopenhag İklim Konseyi” katılımcılarının da davet edildiği bir iklim zirvesi yapıldı.
7 Aralık'ta Bella Center konferans ve sergi salonunda başlayan Kopenhag Konferansı'na Connie Hedegaard başkanlık etti. Danimarka iklim bakanı da olan Hedegaar'ın 16 Aralık tarihinde istifa etmesiyle bu görevi Danimarka başbakanı Lars Løkke Rasmussen sürdürdü. Konferans süresince basında müzakerelerin çok yavaş ilerlediği ve konferansın başarısız sonuçlanacağına dair haberler yer alsa da “Kopenhag Mutabakatı” kabul edilmiştir. Yine de bu mutabakat çevre örgütleri ve sanayileşmekte olan ülkeler tarafından yetersiz bulunmuştur.
ABD, Brezilya, Çin, Hindistan ve Güney Afrika'nın hazırladığı “Kopenhag Mutabakatı” konferansın son günü kabul edildi ve ABD hükûmeti bu mutabakatı “Anlamlı Antlaşma” olarak değerlendirdi. Antlaşma kabul edilmiş olsa da üzerinde uzlaşı sağlanamadığı için oy birliği olmadan geçmiştir. Antlaşmanın genel özellikleri şunlardır:
İklim değişikliğiyle ilgili temel sorunlardan biri olan küresel sıcaklık artışının 2 °C'nin altında tutulması hedefleniyor.
Antlaşmanın ülkelerce yasal bir bağlayıcılığı bulunmuyor.
Ülkelerin karbon gazı salınımlarını azaltmalarına dair bir karar içermiyor.
2020 yılına kadar yoksul ülkelerin iklim değişikliğiyle mücadelesine destek olunması için gelişmiş ülkelerin 100 milyar dolarlık desteği öngörülüyor.
Ülkelerin karbon gazı salınımlarını kota uygulamasıyla sınırlandırmayı sağlayacak olan karbon piyasası ile ilgili ayrıntılı bir açıklama yer almıyor.[1]
