Deniz suyu baziktir (pH > 7 anlamına gelir) ve okyanus asitlenmesi asidik koşullara (pH < 7) geçişten ziyade pH nötr koşullara doğru bir kaymayı ifade eder.[2] Okyanus asitlenmesine dair endişe, kabuklu deniz hayvanlarının kabuk üretimlerinin azalmasına ve kalsiyum karbonat kabuklu diğer su yaşamı ile deniz organizmaları için diğer bazı fizyolojik zorluklara yol açabilmesidir. Kalsiyum karbonat kabuklu organizmalar, yüksek doymuş asitli sular altında çoğalamazlar. Atmosfere salınan insan faaliyetlerinden kaynaklanan karbondioksitin tahmini %30-40'ı okyanuslar, nehirler ve göllerde çözülmektedir.[3][4] Bir kısmı su ile reaksiyona girerek karbonik asit oluşturur. Ortaya çıkan karbonik asit moleküllerinden bazıları, bir bikarbonat iyonu ve bir hidrojen iyonuna ayrışır, böylece okyanus asitliğini arttırır (H+ iyon konsantrasyonu).
1751'den 1994'e kadar okyanus pH'ının 8.179'dan 8.104'e düştüğü hesaplanmaktadır.[5][6]
^Key, R.M. (2004). "A global ocean carbon climatology: Results from GLODAP". Global Biogeochemical Cycles. Cilt 18. ss. GB4031. doi:10.1029/2004GB002247.
Çevre ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.
.png)
