Dmitri Polyanski

Dmitri Polyanski
Dmitri Polyanski
	Dmitri Polyanski, 1972
Sovyetler Birliği Bakanlar Konseyi Birinci Başkan Yardımcısı
	Görev süresi; 2 Ekim 1965 - 2 Şubat 1973
Yerine geldiği	Kirill Mazurov
Yerine gelen	Nikolay Tihonov
Rusya SFSC Bakanlar Konseyi Başkanı
	Görev süresi; 31 Mart 1958 - 23 Kasım 1962
Yerine geldiği	Frol Kozlov
Yerine gelen	Gennadi Voronov
20. Sovyetler Birliği Komünist Partisi Politbürosu Aday Üyesi
	Görev süresi; 18 Haziran 1958 - 4 Mayıs 1960
20., 22., 23. ve 24., Sovyetler Birliği Komünist Partisi Politbürosu Tam Üyesi
	Görev süresi; 4 Mayıs 1960 - 5 Mart 1976
SSCB Tarım Bakanı
	Görev süresi; 2 Şubat 1973 - 16 Mart 1976
Yerine geldiği	Vladimir Matskeviç
Yerine gelen	Valentin Mesyats
Kişisel bilgiler
Doğum	25 Ekim 1917; Slovianoserbsk, Yekaterinoslav Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Ölüm	8 Ekim 2001 (83 yaşında); Moskova, Rusya Federasyonu
Defin yeri	Kuntsevo Mezarlığı
Partisi	Sovyetler Birliği Komünist Partisi
Evlilik(ler)	Galina Polyanskaya
Bitirdiği okul	Harkov Tarım Enstitüsü
Ödülleri	Tüm ödülleri

Dmitri Stepanoviç Polyanski (Rusça: Дми́трий Степа́нович Поля́нский, 25 Ekim 1917; Slovianoserbsk - 8 Ekim 2001; Moskova) Sovyet Ukraynalı politikacı ve diplomat.

Hayatı

Dmitri Polyanski 8 Ekim 2001'de Yekaterinoslav Guberniyası'na bağlı Slovianoserbsk'te Stefan Polyanski ve eşi Praskovya Polyanskaya'nın çocuğu olarak dünyaya geldi.^[1] 1924'ten 1931'e kadar Slavyanoserbsk okulunda okudu. 1930'da Komsomol'a katıldı. 1932'de İlyiç Devlet Çiftliği'nde işçi olarak çalışmaya başladı ve buradaki Komsomol örgütünün lideriydi. 1933'te Slavyanoserbsk Ortaokulu'nda da faaliyetlerine devam etti. 1934'te Harkov'da üniversiteye hazırlık için kurslara katıldı ve 1935'te Harkov Tarım Enstitüsü'ne girdi. 1939'da mezun olduktan sonra, Komsomol'ün Harkov Bölge Komitesi'nin köylü gençlik bölümünün başkanı olarak görevlendirildi.

1940 yılında Kızıl Ordu'ya alındı ve Ukmerge'deki 2. Zırhlı Tümen'de siyasi işler okulunun komutan yardımcısı olarak görev yaptı. 1942 yılında Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) Merkez Komitesi'ne bağlı Yüksek Parti Okulu'ndan mezun oldu. 1942'de Altay bölgesinde parti faaliyetlerinde çalışmaya başladı ve burada üst düzey görevler yürüttü.

Dmitry Polyanski'nin üst düzey görevlere gelişi Parti Merkez Komitesi Politbüro üyesi ve Birlik Sovyeti başkanı Andrey Andreyev ile tanışmasının ardından gerçekleşti. Andreyev Polyanski'den Josef Stalin'e bahsetti. 1945-1949 yılları arasında Parti Merkez Komitesi Personel Dairesi'nde sorumlu örgütçü, ardından parti Merkez Komitesi müfettişi olarak çalıştı. 1949 yazında, Parti Kırım Bölge Komitesi'nin ikinci sekreterliğine ve 1952'den itibaren Kırım Bölge Yürütme Komitesi Başkanı oldu. 1954-1955 yıllarında Parti Kırım bölge komitesinin birinci sekreteriydi. Bu göreve atanması çeşitli kaynaklarda Polyanski'nin Nikita Kruşçev'in bölgeyi Rusya SFSC'den Ukrayna SSC'ye devretme girişimini desteklediği şeklinde yorumlandığı yazılıdır.^[2]

1955-1957 yılları arasında Parti Chkalovsk (Orenburg) bölge komitesinini 1957-1958 yılları arasında ise Krasnodar bölge komitesinin birinci sekreteriydi. Her iki bölge de Polyanski'nin her biri bir yıldan fazla olan birinci sekreter görevi süresince tarımın geliştirilmesinde keskin bir atılım gerçekleştirdi.^[3] 1956 yılında onun kontrolündeki bölgeler Bakir Topraklar Projesi sırasında elde edilen çok yüksek tahıl hasatları nedeniyle kendisine Lenin Nişanı ile verildi.^[4] 1957 yılında da Krasnodar bölgesi, tarım ürünleri üretiminde elde edilen büyük başarılar nedeniyle tekrar Lenin Nişanı ile ödüllendirildi.^[5]

1957'de Anti Parti Grubu'nu yenilgiye uğratan SBKP Merkez Komitesi Plenumu'nda Kruşçev'i aktif olarak destekledi. 21 Haziran 1957'de, Moskova'da bulunan Merkez Komitesi üyeleriyle birlikte, SBKP Merkez Komitesi Başkanlığı'na, bu konuyu görüşmek üzere acilen bir Merkez Komitesi Plenumu toplanması talebiyle bir bildiri imzaladı. Plenum'da bu grubu sert bir şekilde kınadı.

1958-1962 yılları arasında Rusya SFSC Bakanlar Kurulu Başkanı olarak görev yaptı. Ekim 1961'de, Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Kongresi'nde, yine Anti Parti Grubu sert bir dille eleştirerek, "sadık bir Leninist, çağımızın seçkin bir siyasi figürü olan Kruşçev" onuruna kadeh kaldırğını belirtti. 1962'deki Novoçerkassk işçi ayaklanmasının bastırılmasına öncülük eden parti yetkilileri grubunun bir üyesiydi.

1964 yılında gizli koşullar altında, SBKP Merkez Komitesi Plenumu için Kruşçev'in görevden alınmasını öneren bir raporun ("Polyanski raporu" olarak da bilinir) hazırlanmasını denetledi. 14 Ekim 1964'te, SBKP Merkez Komitesi Başkanlığı toplantısında, SBKP Merkez Komitesi eski Birinci Sekreteri'ne yönelik sert eleştirilerde bulundu.^[5]

Leonid Brejnev'in politik olarak güçlenmesiyle birlilte onunla çatışmaya başladı. 2 Şubat 1973'te, SSCB Yüksek Sovyeti Prezidyumu toplantısında Brejnev, Polyanski'nin SSCB Tarım Bakanı olarak atandığını duyurdu. Bunun üzerine ayağa kalkıp "Kimse benimle bu konuda konuşmadı," dedi ve Brejnev kendisine "Şimdi konuşalım" şeklinde karşılık verdi. Polyanski karşılık olarak "Leonid İlyiç, bunu yapma. Bu benim için çok beklenmedik bir şey. Böyle bir teklife cevap vermeye bile hazır değilim. Ayrıca sağlığım bu geniş alana geçirmeme izin vermiyor ve sizi hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum." dedi. Brejnev "Bakanlar Kurulu Birinci Başkan Yardımcısı olarak çalışırken sağlık önemli değil mi? Yoldaş Polyanski'nin açıklamasının savunulamaz olduğunu düşünüyorum. Biraz hastayız ama çalışıyoruz." cevabını verdi. Brejnev'in önerisi Aleksey Kosigin ve Fyodor Kulakov tarafından da desteklendi. Aynı akşam Brejnev ile görüştü ancak kararını değiştiremedi.^[1]

SSCB Tarım Bakanı olarak görev yaptığı dönemde bahçecilik derneklerinin gelişimine karşı çıkan biri olarak tanındı. Dernekleri "sosyalist ilkelerden sapma ve özel mülkiyetin restorasyonuna doğru bir adım" olarak gördü ve uzun vadeli tarımsal inşaat projelerine karşı aktif bir mücadele verdi. Temmuz 1973 başlarında, SSCB Maliye Bakanı Vasili Garbuzov ve ilgili diğer görevlilerle birlikte, Merkez Komitesi'ne devlet çiftliklerinde ekonomik reform uygulanması konusunda bir teklif sundu. Teklifte, uygun ekonomik yardım olmadan 8 bin kârsız devlet çiftliğinin işletme muhasebesine devredilmesinin imkânsız olduğu belirtildi. Bu devlet çiftlikleri grubuna, kolektif çiftliklerin ıslah çalışmaları, arazi iyileştirme ve ayrıca endüstriyel sermaye inşaatının uygulanması açısından sahip olduğu bütçe desteğinin sağlanması önerildi. Ancak teklif reddedildi. Bakanlık görevi sırasında Polyanski, Brejnev'in yanında hiç görev alamadı ve bakanlık, basında ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi 25. Kongresi'nde eleştirildi. Mart 1976'da yeni SBKP Merkez Komitesi Politbürosu'na seçilmedi.

Nisan 1976'da diplomatik göreve atandı ve 17 Nisan'da SSCB'nin Japonya Büyükelçisi olarak atandı. Şubat 1982'de ise SSCB'nin Norveç Büyükelçisi olarak atandı. 1987'de Moskova'ya bir telgraf göndererek sağlık durumunun kötüleştiğini ve diplomatik görevinden ayrılıp emekliye ayrılmak istediğini bildirdi. Şubat 1987'de emekli oldu.^[1]

Ölümü

Dmitri Polyanski, 8 Ekim 2001'de 83 yaşında Moskova'da öldü. Kuntsevo Mezarlığı'na gömüldü.^[6]

Ödülleri

Kaynakça

^ ^a ^b ^c Зенькович Н.А. Самые закрытые люди. От Ленина до Горбачева: Энциклопедия биографий.
^ Минчик С.С. Крымоведческий материал в свете проблем жизнеописания.
^ "Звёзды с хлеба: Кубань и Оренбуржье получили награды за высокие урожаи, когда их возглавлял Дмитрий Полянский" (Rusça). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.
^ "Коннов И. Трудный хлеб целины" (Rusça). 10 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.
^ ^a ^b "Наша Кубань" (Rusça). 25 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.
^ "Московские могилы. Полянский Д. С." (Rusça). 28 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.

[Самые-1] Зенькович Н.А. Самые закрытые люди. От Ленина до Горбачева: Энциклопедия биографий.

[2] Минчик С.С. Крымоведческий материал в свете проблем жизнеописания.

[3] "Звёзды с хлеба: Кубань и Оренбуржье получили награды за высокие урожаи, когда их возглавлял Дмитрий Полянский" (Rusça). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.

[4] "Коннов И. Трудный хлеб целины" (Rusça). 10 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.

[Kuban-5] "Наша Кубань" (Rusça). 25 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.

[6] "Московские могилы. Полянский Д. С." (Rusça). 28 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2025.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]