Doğu Almanya ekonomisi
Doğu Almanya, kapitalist devletlerin piyasa ekonomileri veya karma ekonomilerinin aksine, Sovyetler Birliği ve diğer Comecon üye devletlerindeki ekonomik sisteme benzer bir planlı ekonomiye sahipti. Devlet üretim hedefleri belirledi, fiyatları belirledi ve ayrıca bu kararları kapsamlı planlar halinde kodlayarak kaynakları tahsis etti. Üretim araçları neredeyse tamamen devlete aitti.
Doğu Almanya, diğer Doğu Bloku ülkelerinden veya Sovyetler Birliği'nden daha yüksek yaşam standartlarına sahipti ve Batı Almanya pazarıyla beraber uygun görev ve gümrük tarifelerinden yararlanıyordu.[1] Doğu Alman ekonomisi, 1989 devrimlerine kadar "İkinci Dünya"nın en büyük ve en istikrarlı ekonomilerinden biriydi.
Sovyet işgalinden önce, Batılı muadiline kıyasla, Doğu Almanya biraz daha iyi bir ekonomik konumdaydı.[kaynak belirtilmeli] Bu durum II. Dünya Savaşı'ndan sonra değişti ve Doğu Almanya büyüme açısından geride kaldı ve 1990'da yeniden birleşene kadar Batı Almanya'nın gerisinde kaldı.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "East Germany Losing Its Edge". The New York Times. 15 Mayıs 1989. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2017.
Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- The East German economy, 1945-2010: falling behind or catching up?. Cambridge University Press. 2013. ISBN 978-1-107-03013-8.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Steiner, André (2010). The Plans that Failed: An Economic History of the GDR. Ewald Osers tarafından çevrildi. Oxford and New York: Berghahn Books. ISBN 978-1-845-45748-8.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- RFE/RL East German Subject Files: Industry Open Society Archives, Budapest