E6 serisi Shinkansen
| E6 serisi | |
|---|---|
 E6 serisinin Z14 kodlu treni, Mayıs 2022 | |
| Hizmet | 12 yıl, 279 gün - günümüz |
| Üretici | Hitachi, Kawasaki Heavy Industries |
| Yenileme | E3-0 serisi |
| Hizmetteki adet | 161 vagon (23 set) |
| Iskartaya çıkarılmış adet | 7 araç (1 set; set Z9; deprem hasarı nedeniyle) |
| Formasyon | Set başına 7 vagon |
| Kapasite | 338 (315 Standart + 23 Yeşil) |
| Operatör(ler) | JR East |
| Hangar(lar) | Akita |
| Hizmet verilen hat(lar) | Tōhoku Shinkansen, Akita Shinkansen |
| Tren uzunluğu | 14.865 metre (48.769 ft 8 in) |
| Vagon uzunluğu | 23.075 milimetre (75 ft 8,5 in) (ön ve arka vagonlar) 20.500 milimetre (67 ft 3 in) (ara vagonlar) |
| Genişlik | 2.945 milimetre (9 ft 7,9 in) |
| Yükseklik | 3.650 milimetre (12 ft 0 in) |
| Kapılar | Her bir tarafta bir adet, ayrıca ön ve arka vagonlarda her bir tarafta bir adet kabin erişim kapısı |
| Cer motor(lar) | MT207 AC Motor (300 kW) |
| Güç çıkışı | 6.000 kilowatt (8.046 hp) |
| Elektrifikasyon sistem(ler)i | 25 kV AC, 50 Hz katener (Tōhoku Shinkansen) 20 kV AC, 50 Hz katener (Akita Shinkansen) |
| Akım kolektörü metodu | Pantograf |
| Güvenlik Sistem(ler)i | DS-ATC, RS-ATC, ATS-P |
| Hat açıklığı | Standart (1435 mm) |
E6 serisi (E6系), 16 Mart 2013'te Tokyo'dan Akita'ya kadar Tōhoku Shinkansen ve Akita Shinkansen hatlarında Komachi "mini-shinkansen"de kullanılmak üzere hizmete sunulan ve East Japan Railway Company (JR East) tarafından işletilen Japon Shinkansen yüksek hızlı tren setidir. Setin testleri için 2010 yılının Haziran ayında ön seri set teslim edilmiş, 2012 yılının Kasım ayı ile 2014 yılının ilkbaharı arasında ise 23 adet tam üretim seti teslim edilmiştir.[1]
İşletim
[değiştir | kaynağı değiştir]7 vagonlu E6 serisi trenler, 10 vagonlu E5 serisi veya H5 serisiyle (Mart 2016'dan beri) birlikte çalışmaktadır. 16 Mart 2013 tarihinden itibaren günde dört gidiş-dönüş seferi yapmaktadır.[2] 15 Mart 2014 tarihine kadar Komachi işletmesindeki E3 serisi trenlerin yerini almıştır.[3]
Tasarım
[değiştir | kaynağı değiştir]Sette kullanılan teknoloji, JR East tarafından daha önce test edilen deneysel Fastech 360Z treninden esinlenmiştir. E6 serisi, ön ve arka vagonlardaki koltuk kapasitesinin azalması nedeniyle, altı vagonlu E3 serisi trenlerle aynı koltuk kapasitesini sağlamak için yedi vagondan oluşmaktadır. Tüm vagonlar, 1,5 dereceye kadar eğilebilen aktif süspansiyona sahiptir.[4]
Formasyon
[değiştir | kaynağı değiştir]Ön üretim seti S12
[değiştir | kaynağı değiştir]"S12" (sonraki ismiyle “Z1”) numaralı ön seri tren, 11 numaralı vagon Tokyo'da, 17 numaralı vagon Morioka tarafında olacak şekilde tasarlandı.[5]
| Vagon no. | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kod | M1sc | Tk | M1 | T | M1c | ||
| Numara | E611 | E628 | E625 | E625-100 | E627 | E629 | E621 |
| Ağırlık (t) | 45.7 | 44.4 | 42.5 | 43.1 | 42.5 | 44.5 | 43.8 |
| Yolcu kapasitesi | 23 | 35 | 60 | 68 | 60 | 32 | |
- 11 numaralı vagon Yeşil (birinci sınıf) sınıfıdır.
- 12 ve 16 numaralı vagonların her birinde tek kollu pantograf bulunmaktadır.[6] E5 serisi gibi, normalde işletme sırasında sadece bir pantograf kullanılır.
- 11 ila 14 numaralı vagonlar Kawasaki Heavy Industries tarafından, 15 ila 17 numaralı vagonlar ise Hitachi tarafından üretilmiştir.[6]
-
E611-1 (vagon no. 11) -
E628-1 (vagon no. 12) -
E625-1 (vagon no.. 13) -
E625-101 (vagon no. 14) -
E627-1 (vagon no. 15) -
E629-1 (vagon no. 16) -
E621-1 (vagon no. 17)
Tam üretim setleri Z2-
[değiştir | kaynağı değiştir]"Z2" ve sonrası numaralı tam üretim trenleri, T11 numaralı vagon Tokyo'da, 17 numaralı vagon Morioka tarafında olacak şekilde tasarlandı.[7]
| Vagon no. | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kod | M1sc | Tk | M1 | T | M1c | ||
| Numara | E611 | E628 | E625 | E625-100 | E627 | E629 | E621 |
| Ağırlık (t) | 45.1 | 44.4 | 41.7 | 41.8 | 42.1 | 44.2 | 43.4 |
| Yolcu kapasitesi | 22 | 34 | 60 | 68 | 60 | 32 | |
- 11 numaralı vagon Yeşil (birinci sınıf) sınıfıdır.
- 12 ve 16 numaralı vagonların her birinde tek kollu pantograf bulunmaktadır.[7]
Dış tasarımı
[değiştir | kaynağı değiştir]Japon endüstri tasarımcısı Ken Okuyama tarafından denetlendi ve Akita Eyaleti'nin ünlü olduğu Namahage iblisleri ve kantō festival fenerlerini çağrıştırması amaçlanmıştır.[8] Ana gövde rengi “Hiun” (飛雲) beyazıdır, çatısı kırmızıdır ve gövde yanlarında “ok gümüşü” şeritleri vardır. Ön ve arka vagonlar 23.075 mm (75 ft 8,5 inç) uzunluğundadır ve konik burun kısmı yaklaşık 13 m'dir (E3 serisinde bu uzunluk yaklaşık 6 m'dir).[4]
İç tasarımı
[değiştir | kaynağı değiştir]Yeni trenler, E5 serisi trenlerde olduğu gibi, AC güç çıkışları ve vestibül alanlarında güvenlik kameraları dahil olmak üzere yolcu konforunda benzer iyileştirmeler bulunmaktadır. Standart sınıf ve Yeşil (birinci sınıf) vagonlardaki koltuklar, mini-shinkansen trenleri için standart 2+2 düzenindedir.[7] Koltuk aralığı Yeşil sınıfta 1.160 mm (46 inç), Standart sınıfta ise 980 mm (39 inç) olup, E3 serisi trenlerle aynıdır. 12, 13, 14 ve 16 numaralı vagonlarda tuvalet bulunmaktadır.[7] 12 numaralı vagondaki tuvalet, engelli erişimine uygun tasarlanmıştır.[7]
-
Yeşil sınıfın iç tasarımı, 11. vagon -
Standart sınıfın iç tasarımı, 13. vagon -
Standart sınıf vagonundaki AC güç çıkışı -
Tekerlekli sandalye erişimine uygun tuvalet, 12. vagon
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ön seri seti S12 seti, Haziran 2010'da Sendai Deposu'na teslim edildi ve 8 Temmuz'da JR East tarafından resmî olarak kabul edildi.[6][9] Tōhoku Shinkansen'de test sürüşleri Temmuz 2010'da başladı.[10]
İlk tam üretim seti Kasım 2012'de teslim edildi ve üretimi, 2014 yılının ilkbaharına kadar devam etti.[1]
16 Mart 2013'te ticari seferlere Süper Komachi işletmesiyle başlandı ve, Tōhoku Shinkansen hattında maksimum 300 km/s (185 mph) hızla işletildi.[2] 15 Mart 2014 tarihinden itibaren, Tōhoku Shinkansen'de maksimum hızı 320 km/saate (200 mil/saat) yükseltildi, Akita Shinkansen hatlarında maksimum hız 130 km/saat (80 mil/saat) olarak sabit kaldı, böylece Tokyo ile Akita arasındaki yolculuk süresi ortalama 12 dakika kısaldı.[3] Yalnızca hizmet adı, yeniden "Komachi" olarak değiştirildi.[3]
Mayıs 2014'te E6 serisi, Japon Demiryolu Hayranları Kulübü tarafından her yıl verilen 2014 Laurel Ödülü'nü kazandı.[11] Ödül töreni 8 Kasım 2014 tarihinde Akita İstasyonu'nda gerçekleştirilmiştir.[12]
Filo listesi
[değiştir | kaynağı değiştir]
1 Ekim 2014 tarihinden itibaren, aşağıda gösterildiği gibi 24 set hizmet vermeye başlamıştır.[13]
| Set kodu | Üretici | Teslim tarihi | Hizmetten çekilme tarihi | Notlar |
|---|---|---|---|---|
| Z1 | Hitachi/Kawasaki HI | 8 Temmuz 2010 | Ön seri set, orijinal numarası S12'iken Şubat 2014'te değiştirilmiştir. | |
| Z2 | Kawasaki HI | 19 Kasım 2012 | Tam üretim setleri | |
| Z3 | 3 Aralık 2012 | |||
| Z4 | Hitachi | 18 Aralık 2012 | ||
| Z5 | 14 Şubat 2013 | |||
| Z6 | Kawasaki HI | 14 Mart 2013 | ||
| Z7 | 26 Nisan 2013 | |||
| Z8 | 18 Mayıs 2013 | |||
| Z9 | 22 Haziran 2013 | Nisan 2022 | 2022 Fukuşima depreminde meydana gelen hasar nedeniyle Nisan 2022'de hizmetten çekilmiştir.[14] | |
| Z10 | Hitachi | 27 Haziran 2013 | Tam üretim setleri | |
| Z11 | Kawasaki HI | 12 Temmuz 2013 | ||
| Z12 | Hitachi | 10 Temmuz 2013 | ||
| Z13 | Kawasaki HI | 24 Ağustos 2013 | ||
| Z14 | Hitachi | 30 Ağustos 2013 | ||
| Z15 | Kawasaki HI | 14 Eylül 2013 | ||
| Z16 | Hitachi | 27 Eylül 2013 | ||
| Z17 | Kawasaki | 9 Ekim 2013 | ||
| Z18 | Hitachi | 25 Ekim 2013 | ||
| Z19 | Kawasaki | 1 Kasım 2013 | ||
| Z20 | Hitachi | 30 Kasım 2013 | ||
| Z21 | Kawasaki | 11 Aralık 2013 | ||
| Z22 | 21 Ocak 2014 | |||
| Z23 | Hitachi | 13 Şubat 2014 | ||
| Z24 | 3 Nisan 2014 |
Hitachi ve Kawasaki Heavy Industries'in ilk setleri deniz yoluyla Sendai'ye teslim edilirken Z9 seti, 31 Mayıs-2 Haziran 2013 tarihleri arasında üç gün boyunca Kawasaki Heavy Industries'in Kobe'deki fabrikasından demiryolu ile Akita Deposu'na, geçici dar açıklıklı (1.067 mm hat açıklığına sahip) bojilere monte edilerek yük lokomotifleri tarafından çekilerek teslim edilmiştir.[15] Bunu, 21-23 Haziran 2013 tarihleri arasında yine demiryolu ile taşınarak teslim edilen Z11 seti takip etmiştir.
Kazalar ve olaylar
[değiştir | kaynağı değiştir]E6 serisinin Z9 treni, H5 serisi H2 seti ile birleştirilerek Yamabiko 223 olarak Sendai'ye giden tren, 2022 Fukuşima depremi sırasında Fukuşima ve Shiroishi-Zaō istasyonları arasında seyahat ederken raydan çıktı. Kazada yaralanan kimse olmadı.[16]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b "Wayback Machine" (PDF). www.jreast.co.jp. 23 Ekim 2025 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
- ^ a b "E6系"スーパーこまち"" [E6 serisi "Süper Komachi"]. Japon Demiryolu Hayranları Dergisi. Japonya: Koyusha Co., Ltd. s. 56.
- ^ a b c "ja:3月15日ダイヤ改正と各地の話題 " [15 Mart zaman çizelgesi revizyonu ve bölgelerden konular]. Tetsudō Daiya Jōhō Dergisi. Japonya: Kōtsū Shimbun. s. 12.
- ^ a b "Wayback Machine" (PDF). www.jreast.co.jp. 12 Ağustos 2025 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
- ^ "ja: ＪＲ東日本 Ｅ６系新幹線電車（量産先行車）" [JR East E6 serisi shinkansen ön seri tren]. Tetsudō Daiya Jōhō Dergisi. Japonya: Kōtsū Shimbun. ss. 64-65.
- ^ a b c JR電車編成表 2014夏 [JR EMU Formasyonları – 2014 Yaz]. Japonya: Kotsu Shimbunsha. s. 20. ISBN 978-4-330-46614-9.
- ^ a b c d e Seko, Masayuki. "E6系量産車" [E6 serisi tam üretim treni]. Japon Demiryolu Hayranları Dergisi. Japonya: Koyusha Co., Ltd. ss. 54-61.
- ^ "「こまち」の新型車両発表 １３年に秋田新幹線に導入 - 47NEWS（よんななニュース）". www.47news.jp. 12 Ağustos 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
- ^ "「あかね色」車体を初披露 秋田新幹線の新型車両 - 47NEWS（よんななニュース）". www.47news.jp. 13 Ağustos 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
- ^ "E6系量産先行車S12編成が試運転を実施｜鉄道ニュース｜2010年7月8日掲載｜鉄道ファン・railf.jp". 鉄道ファン・railf.jp (Japonca). 17 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
- ^ "鉄道友の会 ブルーリボン賞・ローレル賞 選定車両一覧". www.jrc.gr.jp. 22 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
- ^ "JR東日本E6系福井鉄道F1000形ローレル賞を受賞" [JR East E6 serisi ve Fuikui Demiryolu F1000 serisi Laurel Ödülü'nü aldı]. Japon Demiryolu Hayranları Dergisi. Japonya: Koyusha Co., Ltd. s. 68.
- ^ JR電車編成表 2015冬 [JR EMU Formasyonları – 2015 Kış]. Japonya: Kotsu Shimbunsha. s. 22. ISBN 978-4-330-51614-1.
- ^ "脱線のＪＲ東新幹線、廃車へ 台車や機器、影響不明で―福島沖地震：時事ドットコム". 時事ドットコム (Japonca). Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
- ^ Tsujimori. "5/31～6/2, E6系新製車が初めての陸路旅" [31 Mayıs - 2 Haziran: Yeni üretilen E6 serisi ilk kez karayoluyla seyahat ediyor]. Japon Demiryolu Hayranları Dergisi (Japonca). Japonya: Koyusha Co., Ltd. s. 153.
- ^ "Earthquake derails Japan's bullet train, cuts supply chains". Nikkei Asia (İngilizce). 20 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2025.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- JR East E6 serisi (Japonca)
- JR East E6 serisi (Japon Demiryolu Hayranları Dergisi Çevrimiçi) (Japonca)
| Hatlar |
|      | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hizmetler |
| ||||||||||||
| Tren setleri |
| ||||||||||||
| İşletmeciler |
| ||||||||||||
| Kişiler | |||||||||||||
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
