Elektrik perakendesi
Elektrik perakendesi, elektriğin üretiminden son müşteriye ulaşması sürecindeki son etaptır. Elektrik teslimatında üretim, iletim ve dağıtımdan sonraki 4. adımdır.
Tarih
[değiştir | kaynağı değiştir]Elektrik perakendesi 19. yüzyılın sonlarında elektriği bizzat üreten kurumlar tarafından üçüncü partilere satışıyla başlamıştır. Başlangıçta, elektrik sokak aydınlatmaları ile tramvaylar için kullanılıyordu. Halk büyük ölçekli elektrik şirketlerinden elektrik satın alabiliyordu.
Servislerin sağlanması genellikle kendi departmanlarını kuran veya özel girişimcilerden servis alan elektrik şirketleri ve belediyeler tarafından gerçekleştiriliyordu. Elektriğin kullanımı sadece ışıklandırma konusu için konutlar, ticaret ve endüstri olarak sınırlanmıştı. Ama ileride elektrik motorları, ısıtıcılar ve iletişim cihazlarının icadıyla beraber bu durum değişti.
Satışın temel prensipleri o günden bugüne neredeyse hiç değişmedi. Müşteri tarafından kullanılan enerji miktarı ve dolayısıyla ücreti; sayaca kolay erişim sağlayabilmek adına evin girişine yakın bir yerde konumlanan elektrik sayacı ile ölçülür.
Müşteriler aylık abonelik ücretinin yanı sıra, ay boyunca iş veya ev halkı tarafından tüketilen elektrik enerjisinin ücretini öderler. Ticari ve endüstriyel müşteriler daha kompleks ödeme sistemine sahipler. Bu sistemde, hem kullanılan enerji miktarını hem de maksimum tüketim oranını yani maksimum talebi ücretlendirebilmek için zamanı belli aralıklara bölüp her zaman için (mesela 24 saati 30 dakikalara ayırmak gibi) ayrı ayrı enerji kullanımının ölçümü vardır. Elektrik talebinin en yüksek olduğu zamanlarda sürdürülebilirliği sağlamak adına böyle bir işlem uygulanmaktadır. Elektrik şirketi ile birliğe varılan elektrik talebinin aşılması halinde ceza ücretleri söz konusu olabilmektedir.
