Filipinler'de sansür
| Makale serilerinden |
 |
Filipinler'de sansür, Filipinler'deki belirli bilgilerin kontrolünü ifade eder.
Televizyon ve film
[değiştir | kaynağı değiştir]Film ve Televizyon İnceleme ve Sınıflandırma Kurulu, Filipinler'de yayınlanan televizyon programlarının, filmlerin ve videoların derecelendirilmesinden sorumludur. Kurum, bir film veya televizyon programını X derecesine göre sınıflandırarak, çalışmanın halka açık gösterimini yasaklayabilir. Bununla birlikte FTİSK, neyin müstehcenlik teşkil ettiği konusundaki görüşleri nedeniyle eleştiriliyor ve aynı zamanda materyallere siyasi nedenlerle X derecesini vermekle suçlanıyor. 1986 Halkın Gücü Devrimi'nden sonra Filipinler'de devam eden insan hakları ihlalleri iddiaları nedeniyle tartışmalara yol açan Lino Brocka'nın Ora Pro Nobis filmi örnek verilebilir.[1]
Daha yakın zamanlarda tartışmalı Grinin Elli Tonu filminin seks sahneleri düzenlendi ve dini grupların çeşitli protestoları nedeniyle FTİSK'dan bir R-18 derecesi aldı. Bununla birlikte, Karanlığın Elli Tonu ve Özgürlüğün Elli Tonu adlı devam filmleri kesilmemiş olarak gösterildi ve bir R-18 derecesi aldı.
İnternet sansürü
[değiştir | kaynağı değiştir]Freedom House tarafından yayınlanan İnternet sansürü 2013 listesinde, Filipinler 60 ülke arasında 10. sırada yer aldı. Yetkililerin blog yazarlarına veya internet gazetecilerine yetkililer için hassas kabul edilen içeriği silmeleri için baskı yaptığına dair raporlar alınmadığını söyledi. Bununla birlikte, "pek çok haber sitesi, Filipinler'deki gazetecilere yönelik şiddet düzeyi nedeniyle otosansür yapan geleneksel medyanın çevrimiçi versiyonlarıdır" dedi.[1]
Ayrıca, "Hükümet, çevrimiçi oturum açmadan veya internet ve cep telefonu hizmetlerine abone olmadan önce, özellikle ön ödemeli hizmetler küçük mahalle mağazalarında bile yaygın olarak mevcut olduğundan, kullanıcı bilgilerinin kaydedilmesini istemiyor" dedi. Aynı rapor, 2012 Siber Suçları Önleme Yasası'nın da ülkenin internet özgürlüğünü olumsuz etkilediğini belirtti. Ayrıca, PLDT'nin "fiili tekeline" ve altyapı ve bürokratik hükûmet düzenlemelerinin eksikliğine atfettiği ülkenin internet erişiminin düşük kaldığını kaydetti. Çalışma, tekelin yüksek geniş bant abonelik ücretlerine yol açtığını söylüyor.[1]
Amerika Birleşik Devletleri merkezli Pew Araştırma Merkezi tarafından Mart 2014'te yayınlanan bir araştırma, Filipinlilerin çoğunun internete sansürsüz erişimin önemli veya biraz önemli olduğunu belirtiyor. Katılımcıların %35'i sansürsüz internet erişimini "çok önemli", %38'i "biraz önemli", %18'i "çok önemli değil", %6 "önemli değil" bulduklarını ve geri kalanı bilmediklerini söyledi veya cevap vermeyi reddetti.[2]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Cybercrime Prevention Act of 2012 (İngilizce)
- Freedom of religion in the Philippines (İngilizce)
- List of films banned in the Philippines (İngilizce)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Teodoro, Luis (14 Mayıs 2012). "Censorship in disguise". In Medias Res. 23 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2015.
- ^ "Should gov't censor Internet access?". MoneyPolitics. Philippine Center for Investigative Journalism. 9 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2015.