Franz Conrad von Hötzendorf
| Franz Conrad von Hötzendorf | |
|---|---|
.jpg) 1915 resmi, Heeresgeschichtliches Museum, Viyana | |
| Doğum | 11 Kasım 1852 Penzing, Viyana, Avusturya İmparatorluğu |
| Ölüm | 25 Ağustos 1925 (72 yaşında) Mergentheim, Württemberg, Weimar Cumhuriyeti |
| Bağlılığı |  Avusturya-Macaristan İmparatorluğu |
| Branşı | Avusturya-Macaristan İmparatorluğu Kara Kuvvetleri |
| Hizmet yılları | 1871–1918 |
| Rütbesi | Feldmarschall |
| Çatışma/savaşları | Birinci Dünya Savaşı |
| Ödülleri | see below |
Franz Xaver Josef Conrad von Hötzendorf (1919'dan sonra Franz Conrad; 11 Kasım 1852 - 25 Ağustos 1925), bazen Hoetzendorf olarak İngilizleştirilir, I. Dünya Savaşı'nda merkezi bir rol oynayan Avusturyalı bir generaldi. Kuk olarak görev yaptı. Feldmarschall (mareşal) ve 1906'dan 1917'ye kadar Avusturya-Macaristan Ordusu ve Donanması ordusunun Genelkurmay Başkanı. Birinci Dünya Savaşı'na neden olan 1914 Temmuz Krizi sırasında görevdeydi. Yıllarca, parçalanmaya yaklaştığına inandığı çok uluslu Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nu kurtarmak için Sırbistan'a karşı önleyici savaş çağrısında bulundu. Daha sonra, Çifte Monarşi'nin on birinci saatte harekete geçtiğine inanmaya başladı. Ordu da hazırlıksızdı ve hedeflerini ilerletmek için siyasete başvurmuştu. Almanların kuvvetlerinin çoğunu Balkanlar yerine Doğu Cephesine kaydıracağının farkında değildi. Conrad, Rusya'yı işgal etme konusunda endişeliydi ve Çar'ın orduları Karpat dağ geçitlerini ele geçirip Macaristan'ı işgal etmenin eşiğine geldiğinde, İtalya Müttefiklerin yanında savaşa girdi. Yine de Avusturya-Almanlar, 1915 yazında Gorlice-Tarnów Taarruzu sırasında Galiçya ve Polonya'yı temizlediler ve daha sonra Ekim ayında Bulgaristan'ın yardımıyla Sırbistan'ı işgal ettiler. 1915'ten itibaren birlikleri giderek daha fazla Alman desteğine ve komutasına bağımlı hale geldi. Alman müttefiklerinin desteği olmadan Avusturya-Macaristan Ordusu bitkin bir güçtü.[1]
Mart 1917'de I. Charles, İmparator Franz Joseph öldükten ve Conrad'ın Trentino Taarruzu amacına ulaşamayınca onu Genelkurmay Başkanı olarak görevden aldı; daha sonra 1918 yazında emekli olana kadar İtalyan Cephesinde[2] ordu grubuna komuta etti. 1925'te öldü.
