Galeazzo Ciano
Gian Galeazzo Ciano (d. 18 Mart 1903, Livorno - ö. 11 Ocak 1944, Verona), İtalya Krallığı'nın Dışişleri bakanı ve Benito Mussolini'nin damadı. Faşist İtalya'nın kilit isimlerindendi.[1]
| Galeazzo Ciano | |
|---|---|
| |
| İtalya Dışişleri Bakanı | |
| Görev süresi 9 Haziran 1936 - 6 Şubat 1943 | |
| Başbakan | Benito Mussolini |
| Yerine geldiği | Benito Mussolini |
| Yerine gelen | Benito Mussolini |
| İtalya Basın ve Propaganda Bakanı | |
| Görev süresi 23 Haziran 1935 - 5 Eylül 1935 | |
| Başbakan | Benito Mussolini |
| Yerine geldiği | Yeni makam |
| Yerine gelen | Dino Alfieri |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 18 Mart 1903 Livorno, Toskana, İtalya |
| Ölüm | 11 Ocak 1944 (40 yaşında) Verona, İtalyan Sosyal Cumhuriyeti |
| Partisi | Ulusal Faşist Parti |
| Evlilik(ler) | Edda Mussolini |
| İlişkiler | Costanzo Ciano (baba) Carolina Pini (anne) |
| Çocuk(lar) | Fabrizio Raimonda Marzio |
| Bitirdiği okul | Roma La Sapienza Üniversitesi |
| Mesleği | Diplomat, siyasetçi |
| Dini | Roma Katoliği |
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]18 Mart 1903'te Birinci Dünya Savaş'ında Donanma kumandanı, ulaştırma bakanı, meclis başkanı ve kont olan Amiral Costanzo Ciano ve eşi Carolina Pini'nin oğlu olarak Livorno'da dünyaya geldi. Roma Üniversitesi'nde hukuk eğitimi almasının ardından Roma'daki bir gazetede kısa bir süre drama ve sanat eleştirmenliği yaptı. 1925 yılında Dışişleri Bakanlığı'nın hizmetine girdi. Rio de Janeiro, Pekin ve Vatikan'da görev yaptı. 24 Nisan 1930'da Benito Mussolini'nin kızı Edda'yla evlendi. Çiftin Raimonda isimli bir kızları ve Fabrizio ile Marzio isimli iki oğulları oldu. Şangay başkonsolosu olarak vazife yaptığı kısa bir sürenin ardından 1935 Haziran'ında Basın ve Propaganda Bakanı oldu. Aynı yıl, İtalya'nın Etiopya'yı istilası sırasında gönüllü olarak katıldığı İtalyan Hava Kuvvetleri Regia Aeronautica'da bombardıman filosu Komutanlığına atandı. Bu görevi sırasında Mareşal Badoglio'dan cesaret madalyası aldı. 1936 yılında, 33 yaşındayken Dışişleri Bakanı oldu. 5 Şubat 1943'te kabinenin geri kalanı ile birlikte görevden alınmasının ardından Roma'nın Vatikan Büyükelçiliği'ne atandı. 1943 yılında Müttefik Devletleri'nin Sicilya adasına çıkartma yapmaları üzerine Yüksek Faşist Konsey'de Mussolini'nin görevden alınması lehine oy kullandı. Oylamada 19'a 7 karşı oyla İtalya Kralı tarafından Mussolini'nin görevine son verildi ve tutuklandı. Bu oylamada esas önemli nokta; damadı olarak kendisi de kayınpederi olan Mussolini'ye karşı oy kullanmasıdır.
Sürgün, yargılama ve ölüm
[değiştir | kaynağı değiştir]Ciano, kayınpederinin devrilmesinden sonra yeni İtalya hükûmeti tarafından görevinden alındı. Ciano, Edda ve üç çocuğu 28 Ağustos 1943'te yeni İtalyan hükûmeti tarafından tutuklanma korkusuyla Almanya'ya kaçtı, ancak Almanlar onu Mussolini'nin yönetimine teslim etti. Daha sonra vatana ihanet suçlamasıyla tutuklandı. Alman ve Faşist baskısı altında Mussolini, yargılanmadan ve suçlu bulunmadan önce Ciano'yu hapse attırdı.[2] Kuzey İtalya'daki Alman kukla devleti İtalya Sosyal Cumhuriyeti'ne bağlı Verona'da 11 Ocak 1944'te tarihinde, Mussolini'nin görevden alınmasına oy veren 4 diğer kişi ile birlikte (Emilio De Bono, Luciano Gottardi, Giovanni Marinelli ve Carlo Pareschi) kurşuna dizildi. Aşağılanmaları için, mahkûmlar sandalyelere bağlandı ve sırtlarından vuruldu, ancak Ciano son anda sandalyesini döndürerek idam mangasının önüne çıkmayı başardı ve son sözlerini söyledi: "Yaşasın İtalya!"[3]
Kont Galeazzo Ciano’nun Günlükleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Kont Galeazzo Ciano II. Dünya Savaşı sırasında ve öncesinde bulunduğu makamı dolayısıyla etkin rolü ve yaşamı vardı. Bu dönemlerde düzenli olarak siyasi günlükler tutmuştur. Günlükler yaşadığı dönemin siyasi arka planına ışık tutarken takındığı tavrı kendi ifadeleriyle not düşmüştü. Günlüklerin yayınlanmasını sağlayan kişi eşi Edda'dır.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Galeazzo Ciano, conte di Cortellazzo | Italian diplomat | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 20 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2022.
- ^ Palla, Marco (10 Ocak 1982). Rapone, Leonardo; Höbel, Alexander; Larussa, Alessandro (Ed.). "Mussolini il fascista numero uno". Studi Storici (İtalyanca). Rome, Italy: Fondazione Istituto Gramsci. 23 (1): 23-49. ISSN 0039-3037. JSTOR 20565036. 27 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi27 Temmuz 2021.
- ^ Gallagher, Tony, (Ed.) (17 Nisan 2009). "Mussolini's daughter's affair with communist revealed in love letters". The Telegraph. Londra: Telegraph Media Group. 22 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2021..
- ^ Türkçe’de mevcut olan çevirileri: Kont Galeazzo Ciano - Savaş Günlükleri 1939-1943 (çeviren: Selçuk Uygur - Kronik Kitap, 2017)
 | İtalyan siyasetçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Benito Mussolini |
İtalya Dışişleri Bakanı 1936-1943 |
Sonra gelen: Benito Mussolini |
| Önce gelen: Yeni makam |
İtalya Basın ve Propaganda Bakanı 1935 |
Sonra gelen: Dino Alfieri |
.svg){kind=small}
- İtalyan siyasetçi taslakları
- İtalya dışişleri bakanları
- 1903 doğumlular
- Livorno doğumlular
- 1944'te ölenler
- 20. yüzyılda İtalyan siyasetçiler
- İtalyan faşistler
- İtalyan diplomatlar
- Benito Mussolini
- Kurşuna dizilerek idam edilmiş kişiler
- Verona'da ölenler
- İspanya İç Savaşı'nda İtalyanlar
- Büyük Faşizm Konseyi üyeleri
- Beyaz Kartal Onur Nişanı sahipleri (Polonya)