Honda Juno
Honda Juno, Honda tarafından üretilen bir scooter'dır. 1954 yılında K serisi (K, KA, KB) ve 1962 yılında M serisi (M80, M85) olmak üzere iki versiyon üretildi.
Juno K
[değiştir | kaynağı değiştir]| Honda Juno K | |
|---|---|
 | |
| Genel bakış | |
| Üretici | Honda |
| Üretim yıl(lar)ı | 1954–1955 |
| Güç özellikleri | |
| Motor | 189 cc (11,5 cu in) [K], 220 cc (13 cu in) [KA & KB], dört zamanlı, OHV, tek silindirli |
| Azami hız | 70 km/sa[kaynak belirtilmeli] |
| Güç | 7.5 hp @ 4,800rpm [K], 9.0 hp @ 5,500rpm [KA & KB][kaynak belirtilmeli] |
| Şanzıman | 3 vites manuel |
| Boyutlar | |
| Boyutlar | U: 2.070 mm (81 in) G: 800 mm (31 in) Y: 1.025 mm (40,4 in) [K & KA], 1.000 m (39.000 in) [KB] |
| Ağırlık | 170 kg [K], 195 kg [KA], 160 kg [KB][kaynak belirtilmeli] (kuru) |
| Benzerleri | Fuji Rabbit, Mitsubishi Silver Pigeon |
Juno K, 1954 yılında özenle tasarlanmış bir motosikletti. Honda'nın ilk scooter'ıydı ve köklü Fuji Rabbit ile Mitsubishi Silver Pigeon'a rakip olacaktı. İlk elektrikli marş, arkaya eğimli güneşlikli tur camı ve dahili sinyal lambalarına sahipti. Ayrıca Japonya'ya FRP gövde yapısını tanıttı.[1]
Bir buçuk yıl içinde sadece 5980 adet üretildi. 1979'da başkan yardımcısı olarak emekli olan Kihachiro Kawashima motosikleti “muhteşem bir başarısızlık” olduğunu açıkladı: çok pahalıydı, motor aşırı ısınıyordu, FRP gövde beklenenden ağırdı ve motosikleti hantal yapıyordu, süspansiyon sorunluydu ve müşteriler motosiklet tarzı debriyaj çalışmasını beğenmemişti.[2][3]
Son Juno KB modeli, genişletilmiş arka havalandırma delikleri ve tur camına eklenen yeni havalandırma delikleri ayırt edici özellikleriydi.
Juno K için geliştirilen teknoloji daha sonraki motosikletlere de uygulanacaktı. Elektrikli marş 1957'de C71 Dream ile yeniden sunuldu ve Shozo Tsuchida yönetimindeki yeni Plastik departmanı Super Cub'ı farklı kılacak polietilen bileşenler geliştirdi.[4][5]
Juno M80/M85
[değiştir | kaynağı değiştir]| Honda Juno M85 | |
|---|---|
 | |
| Genel bakış | |
| Üretici | Honda |
| Üretim yıl(lar)ı | 1962 |
| Güç özellikleri | |
| Motor | Dört zamanlı, OHV, çift silindir boksör, 169 cc (10,3 cu in) [M80 124 cc (7,6 cu in)] |
| Azami hız | 100 km/sa[kaynak belirtilmeli] |
| Güç | 12 hp @ 7,600 rpm [M80 11 hp @ 9,000 rpm][kaynak belirtilmeli] |
| Şanzıman | Hidromekanik şanzıman |
| Boyutlar | |
| Boyutlar | U: 1.820 mm (72 in) [M80 1.810 mm (71 in)] G: 675 mm (26,6 in) [M80 665 mm (26,2 in)] Y: 1.030 mm (41 in) |
| Ağırlık | 157 kg (346 lb) [M80 146 kg (322 lb)][kaynak belirtilmeli] (kuru) |
| Benzerleri | Fuji Rabbit, Mitsubishi Silver Pigeon |
Juno M80/M85, Kasım 1961'de tanıtılan farklı bir yaklaşımdı. K serisinden farklı olarak tur camı yoktu, motor kapalı fan soğutmalı tek silindir bir ünite yerine açıkta duran hava soğutmalı çift boksördü ve gövde yapısı boru üzerine FRP paneller yerine geleneksel monokok çelikti. M80/M85 ayrıca daha sonraki Hondamatic motosiklet şanzımanlarının temelini oluşturacak olan debriyajsız Badalini tipi hidromekanik şanzımanı da tanıtmıştır.[6]
M80 ve M85 esasen aynı araç olup, M85 tanımı yıl ortasında motor hacminin büyütüldüğünü göstermektedir. Juno yıl sonunda sadece 5880 adet üretilerek üretimden kaldırılmıştır.[7]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Innovations". Honda. 5 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.
- ^ "Production". Honda. 15 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.
- ^ "Failure". Honda. 5 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.
- ^ "Electric Start". Honda. 31 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.
- ^ "Plastics". Honda. 7 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.
- ^ "Transmission". Honda. 27 Nisan 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.
- ^ "Production". Honda. 18 Haziran 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.