KAI T-50 Golden Eagle
| KAI T-50 Golden Eagle | |
|---|---|
 Filipin Hava Kuvvetleri'ne ait bir FA-50PH | |
| Türü | Jet eğitimi ve hafif saldırı uçağı |
| Ulusal köken |  Güney Kore |
| Üretici | Korea Aerospace Industries Lockheed Martin |
| İlk uçuş | 20 Ağustos 2002[1] |
| Hizmete giriş | 22 Şubat 2005[2] |
| Durumu | Etkin hizmette |
| Ana kullanıcı | Kore Cumhuriyeti Hava Kuvvetleri[3] |
| Diğer kullanıcılar | Endonezya Hava Kuvvetleri[4] Filipin Hava Kuvvetleri[5] Irak Hava Kuvvetleri Tayland Kraliyet Hava Kuvvetleri Azerbaycan Hava Kuvvetleri |
| Üretim aralığı | 2001-günümüz |
| Üretim sayısı | 200[6] |
| Program maliyeti | ~2 milyar $ |
| Birim maliyeti | T-50: 21 milyon $ (2008)[7] TA-50: 25 milyon $ (2011)[8] FA-50: 30 milyon $ (2012)[9] |
| Değişimleri | T-50B, TA-50, FA-50 |
KAI T-50 Golden Eagle (Korece: 골든이글), Korea Aerospace Industries (KAI) ve Lockheed Martin iş birliğiyle geliştirilen eğitim ve hafif savaş uçağı ailesidir. Güney Kore'nin ilk yerli süpersonik uçağı olan T-50, aynı zamanda dünyadaki az sayıdaki süpersonik eğitim jetlerinden biridir ve hafif saldırı ile çok rollü görevlerde de kullanılabilmektedir.[10]
T-50'nin geliştirilmesine 1990'ların sonunda başlandı, ilk uçuşu 2002'de yapıldı ve 2005'te Kore Cumhuriyeti Hava Kuvvetleri tarafından hizmete alındı. Uçak, T-50B akrobasi modeli ile TA-50 ve FA-50 savaş versiyonları şeklinde geliştirildi; ayrıca tek koltuklu çok maksatlı avcı uçağı olarak planlanan F-50 varyantı değerlendirildi ancak iptal edildi. T-50B günümüzde Kore Cumhuriyeti Hava Kuvvetleri'nin akrobasi takımında görev yapmaktadır.
T-50 ailesi birçok ülkenin envanterinde yer almaktadır. Irak, 2016'da T-50IQ adıyla 24 eğitim uçağı teslim aldı. Endonezya, TA-50 hafif saldırı uçağını 2014'te 16 adet hizmete soktu ve 2021'de 6 adet daha sipariş verdi. Filipinler, 12 adet FA-50 hafif avcı uçağı kullanmaktadır. Tayland, 2015'ten itibaren T-50TH adıyla 12 gelişmiş eğitim uçağı sipariş etti. Polonya 2022'de 48 adet FA-50, Malezya ise 2023'te Block 20 modelinden 18 adet sipariş verdi.
Özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Teknik özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Bilgi kaynağı: Korea Aerospace Industries,[11] Lockheed Martin[12]
- Mürettebat: 2
- Uzunluk: 13,144 m (43,1 ft)
- Kanat açıklığı: 9,45 m (31,0 ft)
- Yükseklik: 4,94 m (16,2 ft)
- Kanat alanı: 23,69 m2 (255 ft2)
- Boş ağırlık: 14.264 pound (6.470 kg)
- Azami kalkış ağırlığı: 27.117 pound (12.300 kg)
- Yakıt kapasitesi: 2.655 L (701 US gal)
- Motor: 1 × General Electric F404 (Samsung Techwin üretimi) turbofan
Performans
[değiştir | kaynağı değiştir]- Azami hız: 1,837.5 km/h
- Azami hız: 1.5 Mach
- Menzil: 999 deniz mili (1.850 km)
- Servis tavanı: 48.000 fit (14.630 m)
- G limitleri: +8g / -3g
- Tırmanma oranı: 39.000 fit/dk (198 m/sn)
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]
TUSAŞ Hürjet
BAE Systems Hawk
Aero L-159 Alca
Guizhou JL-9- Hongdu L-15
- Hongdu JL-8
CAC/PAC JF-17 Thunder
Alenia Aermacchi M-346 Master
Kawasaki T-4
Yakovlev Yak-130
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Korean Aerospace T-50 Golden Eagle". Flug Revue, 8 July 2004. copy 11 Haziran 2008 tarihinde arşivlenmiştir.
- ^ First T-50 Golden Eagles Delivered to Korean Air Force; Only Supersonic Trainer in Production Today 6 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Lockheed Martin, 22 February 2006.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2016.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2016.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2016.
- ^ The Political Economy of Change and Continuity in Korea: Twenty Years after the Crisis, Springer (2018), s. 115
- ^ "S. Korea To Tout T-50 Trainer to Singapore"[ölü/kırık bağlantı]. Defense News, 26 August 2008.
- ^ "Indonesia Orders 16 T-50s From Korea" 3 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Aviation Week
- ^ "Seoul places $600m order for 20 FA-50s". 9 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2016.
- ^ "Domestic Light Attack Jets Due in 2013". The Korea Times (İngilizce). 30 Aralık 2008. 2 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2025.
- ^ "KAI KOREA AEROSPACE INDUSTRIES, LTD". koreaaero.com (Korece ve İngilizce). Seul. 19 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.
- ^ "All Lockheed Martin Products". Lockheed Martin. 16 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- KAI T-50 sitesi 19 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
 | Askerî uçaklar ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |