Kentsel tarım
Kentsel tarım, kent içinde ve çeperindeki tarımsal faaliyetleri kapsayan tarımdır. Endüstriyel tarıma karşı bir alternatif üretim modelidir. Kentsel tarım, sürdürülebilir kentsel gelişmenin zorunlu bir parçası olup, kendine yetebilen kentler için bir gerekliliktir. Kentsel tarım, gıda üretimini belirli sayıdaki tarım işletmesinden, fazla sayıdaki kent sakinlerine devretmeyi hedefler.[1]
Kentsel tarım, kentin kaynaklarıyla, kent içinde, kentin gıda ihtiyaçlarının üretilmesi, işlenmesi ve dağıtılmasıdır. Yalnızca bahçecilik değil, avcılık, gıda toplama ve hayvancılıkta kentsel tarımın parçalarıdır. Yerel ölçekte kalkınmaya, gıda güvencesine, yoksulluğun yenilmesine, kent atıklarının değerlendirilmesine biyoçeşitliliğin sürdürülmesine, kentlerin yeşillendirilmesine katkıda bulunur. Ülke gıda üretimine katkıda bulunarak, gıda ithalatının azalmasına katkı sağlar.[1]
Değişik tarım işlerini ve birçok işlevi birlikte yürüten bir süreçtir. Kent işleyişinin ekonomi, gıda ve ekoloji yönünden bir unsuru olan kentsel tarım, kent çeperi, kırsal alanlar, kentsel alanlar ve banliyölerin bütünleşmesine yardımcıdır. Yerel kalkınmaya, gıda güvenliğine, yoksulluğun yenilmesine, biyolojik çeşitliliği korumaya, atık suların ve şehir atıklarının yeniden kullanımına olanak sağlar.[1]
Gelişmekte olan devletlerin karşılaştığı plansız ve hızlı şehirleşmenin sonucu olan ekolojik, ekonomik ve sosyal sorunlar için etkili bir araçtır. Yetersiz beslenme ve açlığın olduğu, sosyal ve çevresel sorunların olduğu gelişmiş ülkeler için de önemlidir.
Yoksul ailelerin kendi gıdaları için yaptıkları tarımdan, hobi ve topluluk bahçelerine, büyük tarlalara kadar değişen tarım alanlarından, üretim sistemlerine, iktisadi faaliyet türleri, ürünün miktarı ve hedefi kentsel tarımın bileşenleridir. Bu özellikler kentsel tarımı diğer tarım tiplerinden ayırır. Yol kenarlarına dikilen meyve ağaçları, parklar, ev bahçeleri, seralar, boş arsalar ve yeşil çatılar kentsel tarım alanlarıdır. Kümes hayvancılığı ve arıcılık yapılabilecek işlerdendir.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d Kanbak, Ayşe Gül (2018). "Endüstriyel Tarımın Ekolojik Krizine Karşı Kentsel Tarım Bir Çözüm Olabilir Mi?". Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 14 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2020.
