Konya Seferi (1146)
| Konya Seferi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bizans-Selçuklu savaşları | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
|
|
| ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
|
| ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 20,000 öldürüldü | Bilinmiyor | ||||||
Konya Seferi ve kuşatması, Bizans İmparatorluğu'nun 1146 baharında Selçuklu başkenti Konya'ya karşı başlattığı askerî bir seferdir. Ordu şehri kuşatmış ancak ele geçirmeyi başaramamıştır.
Arkaplan
[değiştir | kaynağı değiştir]1143 yılında Danişmendli Sultanı Melik Muhammed ölünce, Melik Zünnun ile amcaları Nizâmeddin Yağıbasan ve Ayn el-Devle arasında bir iç savaş çıktı ve bu savaş Danişmend topraklarının her üçü de kendi bölgelerini yönetecek şekilde aralarında paylaşılmasıyla sonuçlandı. Selçuklu Sultanı I. Mesud iç savaştan yararlanarak Danişmendlileri istila etmeye karar verdi.[1][2] Mesud, Yağıbasan'ı yenerek Sivas (Sebastea) ve Yukarı Seyhan'ı ele geçirdi ve Ayn el-Devle'den Adana ve Elbistan'ı (Plastentia) aldı; ardından 1143-1144 yılları arasında Melik Zünnun'dan Malatya'yı (Melitene) kuşattı,[1][2] Mesud'un saldırısına dayanamayacaklarını anlayan Bizans İmparatorluğu ile ittifak yaptılar, bu da Mesud'u iki cepheli bir savaşa soktu ve geri çekilmeye zorladı. 1145 baharında Bizans İmparatoru I. Manuil Komninos ilk seferini başlattı ancak hastalanınca ya da kız kardeşi Maria Komninos'un hasta olduğunu öğrenince geri çekildi.[3] Bu aceleci geri çekilme üzerine Selçuklular, Bizanslıların iç sorunlar yaşadığını ve uzun bir çatışmaya hazır olmadıklarını düşünerek Bizanslılara saldırmaya teşvik ettiler, bu da Manuil'i alarma geçirdi ve onlara saldırmaya hazırladı.[3]
Sefer
[değiştir | kaynağı değiştir]1146 baharında Manuil, Selçuklulara karşı seferini hazırladı; ardından Akşehir'e (Philomelion) doğru yola çıktı. Yolculuğu sırasında Selçuklular birkaç pusu kurdular; ancak hepsi Selçuklu tarafında kayıplarla geri püskürtüldü.[1][4] Daha sonra Akşehir'e ulaştı ve orada Selçukluları başarıyla yendi. Manuil topuğundan yaralanmasına rağmen, şehri yaktı ve orada kalan Hristiyan nüfusu aldı.[1][5] Manuil daha sonra Konya'ya yöneldi. Bizans zaferlerinden endişe duyan Mesud, kuvvetlerini 4 gruba ayırdı. Biri başkenti korumak için, ikincisi Bizanslıları arkadan pusuya düşürmek için Tuz Gölü'nde konuşlandı. Üçüncüsü şehrin eteklerinde ve sonuncusu yürüyüşleri sırasında gelen Bizanslıları yavaşlatmak için. Bizanslılar hala Türkler tarafından pusuya düşürülüyor ve Bizanslılara kayıplar verdiriyorlardı. Sonunda Konya'ya vardılar ve başkentin dış mahallelerini yakıp yıkmaya başladılar. Selçuklular onları sadece surlardan püskürtebildi. Manuil daha sonra şehri birçok kez kuşattı, ancak ele geçiremedi. Kuşatmayı uzattı, ancak doğuya yaklaşan bir Haçlı Seferi haberini duydu ve bu da onu geri çekilmeye itti.[6][5][7]
Geri çekilme sırasında, Bizans yürüyüşünün yavaş ve düzensiz olmasına neden olan bazı engebeli yollardan geçti ve bu Selçuklular için bir şanstı; Bizanslıları pusuya düşürdüler ve ordunun merkezine ağır kayıplar verdirerek komutan Kritopolos'u öldürdüler. Bu saldırı orduyu böldü ve arkada saklanacak bir yer bulamayan Bizanslılar paniğe kapıldı. Manuil kuvvetlerini yeniden organize etmeye çalıştı ancak ağır saldırılar nedeniyle başarısız oldu. Manuil, Selçuklu pususuyla başa çıkmakta büyük zorluk çektikten sonra başarılı bir şekilde güvenliğe ulaştı;[6][7] anonim bir Selçuknamesine göre, Bizanslıların 20,000 kadar adam kaybetti.[6]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Alıntılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Zeki Atçeken & Yaşar Bedirhan, Malazgirt'ten Vatana Anadolu Selçuklu Devleti Tarihi, [1]
- Mahmud Sa'eed İmran, The Eastern policy of the Byzantine Empire during the reign of Emperor Manuel I 1143-1180, [2]
- Magdalino, Paul, The Empire Of Manuel I Komnenos, 1143 1180