Kurşun dioksit
(Kurşun(IV) oksit sayfasından yönlendirildi)
| |
| |
| Adlandırmalar | |
|---|---|
Kurşun(IV) oksit | |
Diğer adlar Plumbik oksit Plattnerit | |
| Tanımlayıcılar | |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.013.795 |
PubChem CID
|
|
| RTECS numarası |
|
| UNII | |
| UN numarası | 1872 |
CompTox Bilgi Panosu (EPA)
|
|
| Özellikler | |
| Molekül formülü | PbO2 |
| Molekül kütlesi | 239.1988 g/mol |
| Görünüm | koyu kahverengi, siyah toz |
| Yoğunluk | 9.38 g/cm3 |
| Erime noktası | 290 °C bozunur |
| Çözünürlük (su içinde) | çözünmez |
| Çözünürlük | asetik asitte çözünür alkol’de çözünmez |
| Kırınım dizimi (nD) | 2.3 |
| Yapı | |
| hekzagonal | |
| Tehlikeler | |
| GHS etiketleme sistemi: | |
| Piktogramlar |    
|
| İşaret sözcüğü | Tehlike |
| R-ibareleri | R61, R20/22, R33, R62, R50/53 |
| G-ibareleri | S53, S45, S60, S61 |
| Tehlike ifadeleri | H272, H302, H332, H360Df, H373, H410 |
| Önlem ifadeleri | P201, P210, P261, P273, P280, P308+P313 |
| NFPA 704 (yangın karosu) |
|
| Parlama noktası | Yanıcı değil |
| AB sınıflandırması | Repr. Cat. 1/3 Şablon:Hazchem T+ (T+) Şablon:Hazchem Xn (Xn) Şablon:Hazchem N (N) |
| Güvenlik bilgi formu (SDS) | Dış MSDS |
| Benzeyen bileşikler | |
Diğer katyonlar
|
Karbon dioksit Silisyum dioksit Germanyum dioksit Kalay dioksit |
Benzeyen
|
Kurşun(II) oksit Kurşun(II,IV) oksit |
Benzeyen bileşikler
|
Talyum(III) oksit Bizmut(III) oksit |
| Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
Kurşun(IV) oksit, PbO2 formülüne sahip inorganik bileşiktir. Kurşunun +4 yükseltgenme durumunda olduğu bir oksittir.[1] Suda çözünmeyen koyu kahverengi bir katıdır.[2] İki kristal formda bulunur. Elektrokimyada, özellikle kurşun asit akülerin pozitif plakası olmak üzere birçok önemli uygulamaya sahiptir.
Özellikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Fiziksel
[değiştir | kaynağı değiştir]
Kurşun dioksitin, alfa ve beta olmak üzere iki önemli polimorfu vardır. Bu formlar sırasıyla, scrutinyit ve plattnerit nadir mineralleri olarak doğada bulunur. Beta formu 1845 yılında tanımlanmışken,[3] α-PbO2 ilk olarak 1946 yılında tanımlanmış ve 1988 yılında doğal olarak oluşan bir mineral olarak bulunmuştur.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Meek, Terry L.; Garner, Leah D. (1 Şubat 2005). "Electronegativity and the Bond Triangle". Journal of Chemical Education. 82 (2): 325. doi:10.1021/ed082p325. ISSN 0021-9584.
- ^ Eagleson, Mary (1994). Concise Encyclopedia of Chemistry. Walter de Gruyter. s. 590. ISBN 978-3-11-011451-5.
- ^ Haidinger, W. (1845). "Zweite Klasse: Geogenide. II. Ordnung. Baryte VII. Bleibaryt. Plattnerit.". Handbuch der Bestimmenden Mineralogie (PDF) (Almanca). Viyana: Braumüller & Seidel. s. 500. 5 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ağustos 2020.
- ^ Taggard, J. E., Jr. (1988). "Scrutinyite, natural occurrence of α-PbO2 from Bingham, New Mexico, U.S.A., and Mapimi, Mexico" (PDF). Canadian Mineralogist. 26: 905. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)5 Ağustos 2020.