Mete'nin Yüeçi Seferi
| Mete'nin Yüeçi Seferi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Hiung-nu | Yüeçiler | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Mete Han | Bilinmeyen komutan | ||||||
| Güçler | |||||||
| 20.000 | 200.000+[1] | ||||||
Mete'nin Yüeçi Seferi, yaptığı ilk sefer olan Tung-hu seferinden az bir süre sonra Hint-Avrupalı bir kavim olan[2] Yüeçiler üzerine Mete tarafından yapılmış bir seferdir. Savaşın sonucunda Yüeçiler mağlup edilmişler ve Kansu üzerindeki topraklarından sürülmüşlerdir.[3]
Mete, Yüeçi seferinden önce Tung-hu seferine hazırlıksız çıkmasına rağmen[4] yine de Tung-hu'ları kolaylıkla çok ağır bir mağlubiyete uğratmıştı. Mete, Tung-hu seferinden sonra yurduna dönüp hazırlık yaptı.[5] Ancak Yüeçiler de Tung-hu'lar gibi hataya düşerek Mete'yi küçümsemişlerdi.[3] Nitekim Teoman'ın, oğlunu Yüeçilere rehin olarak göndermesi, Yüeçiler'in Hunlar'dan daha güçlü olduğunu bize kanıtlar niteliktedir.[6] Ayrıca Yüeçiler'in 200 bin okçusunun olduğunu[7] ve Mete dönemi Hunlar'ın en büyük muharebesi olan Baideng Muharebesi'nde dahi sadece 20-40 bin arası asker kullandığını hesaba kattığımızda[8] Yüeçiler Hun ordusundan çok daha fazlaydı.
Kansu Muharebeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Nihayetinde Mete komutasındaki Hunlar, Yüeçiler'in başkenti üzerine yürüdüler. Kansu'da Mete, Yüeçiler'i çok ağır mağlubiyetlere uğratarak[9] Yüeçi topraklarını ele geçirdi. Bu korkunç komşularıyla daha fazla bir arada bulunmak istemeyen Yüeçiler, Hunlar'ın önünden Fergana'ya kadar kaçtılar. Daha sonraları buralara kaçmayı başarabilen Yüeçiler, bu bölgede Kuşan İmparatorluğu'nu kuracaklardı.[10]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Çin elçisi Çang Çien'in seyahatnamesine göre Yüeçiler'in okçu sayısı 200 bin civarındadır. Bkz: Bahaeddin Ögel, Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Cilt II, ISBN 978-975-16-3155-8 s. 7
- ^ "They are, by almost unanimous opinion, Indo-Europeans, probably the most oriental of those who occupied the steppes." Roux, p.90
- ^ a b SC, 123. 29.
- ^ Bahaeddin Ögel, Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi, Cilt I, s. 179
- ^ De Groot, s. 52
- ^ Bahaeddin Ögel, Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi, Cilt I, s. 252
- ^ Bahaeddin Ögel, Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Cilt II, ISBN 978-975-16-3155-8 s. 7
- ^ Lev Gumilev, Hunlar, s. 82
- ^ Bahaeddin Ögel, Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi, Cilt I, s. 256
- ^ Bahaeddin Ögel, Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi, Cilt I, s. 327