Pygoscelis papua

Pygoscelis papua

Pygoscelis papua Antarktika'da yaşayan bir penguen türüdür. Yetişkinlikte ortaya çıkan özellikler olan göz üzerindeki beyaz alan ve canlı turuncu gaga hariç, papua pengueninin yavruları ebeveynlerine benzerler. Suyun altında 36 km/sa hıza kadar çıkarak en hızlı yüzen kuşlardır. Su altında en hızlı yüzen kuşlardır. Aynı zamanda çok derine dalabilirler. (170-200m) Vahşi doğada yaklaşık 774.000 papua pengueni olduğu düşünülmektedir. Doğada 15-20 sene arasında yaşamaktadırlar.

Yetişkin papua penguenlerinin boyları 70–90 cm arasındayken kiloları 4.5-8.5 kilogram arasındadır. Papua penguenleri, her yıl katastrofik tüy dökme olarak bilinen bir süreçten geçerler; bu süreçte eski tüylerini dökerek yeni tüyler çıkarırlar ve tüm tüylerini yenilerler. Bu tüy dökme sırasında, yeni tüyler çıkmaya başlarken eski tüyler hâlâ vücutlarında kaldığı için penguenlerin bir süreliğine iki katman tüyü olur.

Bazen papua penguenleri, lökezm adı verilen nadir bir genetik durumla doğarlar. Bu durum, pigment eksikliği nedeniyle penguenin beyaz olmasına neden olur. Bu durum doğrudan onlara fiziksel bir zarar vermese de yırtıcılar tarafından daha kolay fark edilmelerine neden olur.

Papua penguenleri uzun süreli bağlar kurarlar. Üreme zamanı geldiğinde, her iki ebeveyn de taş, ot, yosun ve tüylerden oluşan dairesel bir yuva yapmaya çalışır. Anne penguen, daha sonra yuvalarına iki yumurta bırakır ve her iki ebeveyn de sırayla bir aydan uzun bir süre boyunca bu yumurtaları kuluçkaya yatarlar. Yavrular bir aya kadar yuvada kalır ve ebeveynler, yiyecek bulma ve yavrulara bakma görevlerini dönüşümlü olarak yerine getirirler.

Papua penguenleri genellikle, kolonilerinin etrafındaki sularda devriye gezen leopar fokları, deniz aslanları ve orcalar tarafından avlanırlar. Karada ise, yetişkin penguenlerin insanlar dışında doğal bir avcısı yoktur; insanlar penguenleri yağları ve derileri için avlar. Ancak papua yumurtaları ve yavruları, skua ve karakara gibi yırtıcı kuşlara karşı savunmasızdır.

Papua penguenlerinin sayısı Antarktika Yarımadası'nda artmakta, ancak bazı ada bölgelerinde yerel kirlilik veya bozulmuş balıkçılık faaliyetleri nedeniyle azalmaktadır. 1959 Antarktika Antlaşması ile korunma altına alınmışlardır ve 2007 yılında IUCN Kırmızı Listesi'nde tehdit altındaki tür statüsüne girmişlerdir.