Rudolf Weiss

Rudolf Weiß^[1] (27 Eylül 1910 – 19 Eylül 1958), Bir Alman subayı, II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar, Ordu'nun Personel Dairesi şefi'nin özel avukatıydı. Nisan 1945'te Führerbunker'de konuşlandırıldı.

Askeri kariyeri

Weiß 1931'de Reichswehr'e katıldı ve 1934'te teğmen olarak görevlendirildi. Kasım 1938'de Ordu Yüksek Komutanlığı personel departmanına atandıktan sonra 1940 yılında yüzbaşılığa terfi etti. 1941'de bir yardımcı olarak 1. Panzer Birimine transfer edildi. Nisan 1942'den itibaren General Army Office (Allgemeines Heeresamt) 'da bir motorlu araç görevlisi olarak görev yapmış ve Haziran ayına kadar binbaşı rütbesine terfi ettirilmiştir. 2 Ekim'de İkinci Dünya Savaşı sonuna kadar tuttuğu bir görev olan Ordu'nun Personel Dairesi şefinin kişisel yardımcı seçildi. Bu nedenle, General Rudolf Schmundt başkanlığında görev yaptı. 1 Nisan 1944'te Weiß, Yarbay'a terfi etti. 20 Temmuz 1944'te Schmundt, Adolf Hitler'e suikast girişimi sırasında ağır yaralandı ve yerine onun vekili Wilhelm Burgdorf aldı. Burgdorf, 1 Ekim'de öncülünün ölümünden sonra resmi olarak daire başkanı oldu.^[2]

Berlin

Berlin Savaşı sırasında Weiß, Führerbunker'de bulundu. 29 Nisan 1945'te Binbaşı Bernd Freytag, von Loringhoven ve Rittmeister Gerhard Boldt, General Hans Krebs'in savaşa dışarıdan katılma iznini istedi. Krebs Burgdorf'la istişarede bulundu ve onlarla Weiß'i almaları gerektiğini söyledi.^[3] Hitler, 1330 saat civarında eylemi onayladı ve adamları General Wenck'in 12. Ordu'suna bırakmasını emretti. Hitler ayrıca onlara şunları söyledi: "Walther Wenck'e Saygılarımla, çok geç olmadan acele etmeli."

Weiß diğer ikisinden ayrılarak Kızıl Ordu tarafından ele geçirildi. Daha sonra Polonya'da tutsak savaş kampında beş yıl geçirdi. 1958'de öldü.^[4]

Kaynakça

^ Joachimsthaler, Anton (1995). Hitlers Ende: Legenden und Dokumente. p. 194
^ Heiber, Helmut and Glantz, David M. (2002). Hitler and his Generals: Military Conferences 1942-1945. p. 748
^ Beevor, Antony (2002). Berlin: The Downfall 1945. pp. 350-351
^ von Loringhoven, Bernd Freytag (2006). In the Bunker with Hitler: The Last Witness Speaks. p. 183

[1] Joachimsthaler, Anton (1995). Hitlers Ende: Legenden und Dokumente. p. 194

[2] Heiber, Helmut and Glantz, David M. (2002). Hitler and his Generals: Military Conferences 1942-1945. p. 748

[3] Beevor, Antony (2002). Berlin: The Downfall 1945. pp. 350-351

[4] von Loringhoven, Bernd Freytag (2006). In the Bunker with Hitler: The Last Witness Speaks. p. 183

[1]

[2]

[3]

[4]

g t d Gidiş tarihine göre Führerbunker'i son terk edenler
21 Nisan	Robert Ley
22 Nisan	Karl Gebhardt Julius Schaub Christa Schroeder Johanna Wolf Eckhard Christian
23 Nisan	Theodor Morell Albert Speer Joachim von Ribbentrop Karl-Jesco von Puttkamer Albert Bormann
24 Nisan	Walter Frentz
28 Nisan	Robert Ritter von Greim Hanna Reitsch Walter Wagner
29 Nisan	Bernd von Freytag Loringhoven Wilhelm Zander Willy Johannmeyer Gerhardt Boldt Rudolf Weiss Heinz Lorenz
30 Nisan	Nicolaus von Below
1 Mayıs	Erich Kempka Traudl Junge Gerda Christian Constanze Manziarly Else Krüger Otto Günsche Heinz Linge Johann Rattenhuber Werner Naumann Wilhelm Mohnke Hans-Erich Voss Heinrich Doose Gerhard Schach Ewald Lindloff Heinz Krüger Franz Schädle Hans Reisser Alwin-Broder Albrecht Josef Ochs Ernst-Günther Schenck Georg Betz Ludwig Stumpfegger Martin Bormann Hans Baur Artur Axmann Walther Hewel Günther Schwägermann Armin D. Lehmann Peter Högl
2 Mayıs	Rochus Misch Helmuth Weidling Hans Refior Theodor von Dufving Siegfried Knappe Erna Flegel Werner Haase Johannes Hentschel Fritz Tornow
Kesin olmayan tarih	Helmut Kunz
İntihar edenler	Ernst-Robert Grawitz Adolf Hitler Eva Hitler (Eva Braun) Joseph Goebbels Magda Goebbels Wilhelm Burgdorf Hans Krebs
Öldürülenler	Hermann Fegelein Goebbels çocukları Grawitz ailesi Blondi
Bilinmiyor	Heinrich Müller