Ruhu'l Meani
| Rūhu’l Me'ānī fī Tefsīri’l Kur’āni’l 'Azīm ve's sub'ul methānī | |
| Yazar | Alusi |
|---|---|
| Ülke | Irak, Osmanlı Devleti |
| Dil | Arapça |
| Tür | Tefsir (Din) |
| Yayım | h.1267, Şam |
Ruhu'l Meani (Arapça: رُوحُ الْمَعَانِي فِي تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ الْعَظِيمْ وَالسُّبْعُ الْمَثَانِي, tam adı: Rūhu'l Me'ānī fī Tefsīri'l Kur'āni'l 'Azīm ve's sub'ul methānī, Türkçe: Yüce Kur’ān’ın tefsīrinde mānāların rūhu), Iraklı âlim Alûsî'nin meşhur Kur'an tefsiri kitabıdır.
Alûsî, bu tefsirini h. 1252 yılında yazmaya başlamış, h. 1267 yılında da tamamlamıştır.[1] Yazar, 13 cilt olan eserinin yedi cildini devrin Osmanlı Sultanı Abdülmecid'e sunmuştur. Bu orijinal nüsha, İstanbul'da Ragıp Paşa Kütüphanesi'nde saklanmaktadır.
Beş yılda yazımı tamamlanan bu eserde rivayet metoduna ağırlık verilmişse de dirayet usulleri ihmal edilmemiş, her iki metodu birleştiren bir çalışma uygulanmıştır. Bazı eserlerde de işari tefsir metoduna yönelmiştir. Alûsî, bu eserini yazarken Zemahşeri, Râzî, Kadı Beydâvî, Ebû Hayyân, Ebu's Suud, Suyûtî, İbnu’l Arabî, İbn Teymiyye ve diğer tefsir âlimlerinin eserlerinden yararlanmıştır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "RÛHU'l-MEÂNÎ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 2 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2024.