Ulusal Parti (Suriye)
 | Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Mart 2021) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Ulusal Parti حزب الوطني | |
|---|---|
| Lider | Şükri el-Kuvvetli |
| Kuruluş tarihi | 1947 |
| Kapanış tarihi | 1963 |
| Önceli | Ulusal Blok |
| Merkez | Şam |
| İdeoloji | Suriye milliyetçiliği Arap milliyetçiliği[1][2][3] Pan-Arabizm Pro-Doğuculuk[4][5] Muhafazakârlık[6] Millî muhafazakârlık Cumhuriyetçilik |
| Siyasi pozisyon | Merkez sağ |
Ulusal Partisi (Arapça: حزب الوطني, Ḥizb Al Waṭani; Fransızca: Parti National) 1947'de kurulan ve 1963'te Suriye Baas Partisinin bir darbeyle tek parti yönetimi kurmasının ardından kapatılan bir Suriye siyasi partisidir. Suriye'de önce Osmanlılara karşı çıkan ve daha sonra Fransız mandasından bağımsızlık talep eden Ulusal Blok'un devamıdır. Parti, en büyük desteği Şamlı eski muhafızlar ve sanayiciler arasında gördü. Başta Haşimi yönetimindeki Irak ve Ürdün'ü desteklemesine rağmen; artan halk desteğinin ardından 1949'dan itibaren başta Suudi Arabistan, Mısır, Lübnan ve Filistin Mandası olmak üzere Suriye'nin güneyindeki Arap ülkeleri ve bölgeleriyle daha yakın ilişkileri destekledi. 1940'larda ve 1950'lerin başında hakim parti iken, yerini Haşimi yanlısı rakibi Halk Partisi aldı. Halk Partisine benzer şekilde, Ulusal Parti de toprak sahipleri tarafından desteklendi.
1936'da Ulusal Blok liderleri (Haşim el-Etâsî, Sadullah el-Cabiri, Lütfi el-Haffar Cemil Merdam Bey, Şükri el-Kuvvetli, Nesib el-Bekri, İbrahim Hananu, Sultan el-Atraş, Faris el-Huri, Salih el-Ali, Faysal Necib, Fahri Sami el-Barudi ve Muhammed Alomar) bağımsızlık talebiyle Fransa'ya bir heyet gönderdi. Haşim el-Etâsî başkanlığındaki heyete Sadullah el-Cabiri, Faris el-Huri, Camil Merdam Bey, Bakanlar Odmon Humusi ve Emir Naim Mustafa eş-Şihabi katıldı.
Beşar Esad rejimini desteklemek için 2005 yılında aynı adı taşıyan, ancak tarihi Ulusal Parti ile doğrudan bağlantısı olmayan yeni bir siyasi hareket kuruldu. Parti, internet iletişiminin artan kullanımı nedeniyle popülerlik kazandı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Bidwell 2012, s. 300.
- ^ Moubayed 2006, s. 161.
- ^ Perry 1997, s. 233.
- ^ Moubayed 2013, s. 153.
- ^ Yaqub 2004, s. 149.
- ^ Tucker 2010, s. 1194.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Syria and the USA: Washington's Relations with Damascus from Wilson to Eisenhower, I.B.Tauris, 2013, ISBN 978-1-7807-6768-0
- Dictionary Of Modern Arab Histor, Routledge, 2012, ISBN 978-0-7103-0505-3, 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi8 Mart 2021
- The Encyclopedia of Middle East Wars: The United States in the Persian Gulf, Afghanistan, and Iraq Conflicts: The United States in the Persian Gulf, Afghanistan, and Iraq Conflicts, I.B.Tauris, 2010, ISBN 978-1-8510-9947-4, 20 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi8 Mart 2021
- Steel & Silk: Men and Women who Shaped Syria 1900-2000, Cune Press, 2006, ISBN 978-1-8859-4241-8, 3 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi8 Mart 2021
- Containing Arab Nationalism: The Eisenhower Doctrine and the Middle East, UNC Press Books, 2004, ISBN 978-0-8078-5508-9, 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi8 Mart 2021
- The Middle East: Fourteen Islamic Centuries, Prentice Hall, 1997, ISBN 978-0-1326-6339-7
- 1947'de kurulan siyasi partiler
- 1963'te kapatılan siyasi partiler
- Eski milliyetçi partiler
- Eski muhafazakâr partiler
- Suriye'deki eski siyasi partiler
- Suriye milliyetçiliği
- Suriye'de Arap milliyetçiliği
- Millî muhafazakâr partiler
- Arap dünyasında cumhuriyetçilik
- Suriye'deki milliyetçi partiler
- 1947'de Suriye'de kurulan oluşumlar