Vittorio Ambrosio
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Temmuz 2024) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Vittorio Ambrosio (28 Temmuz 1879 - 19 Kasım 1958), İtalyan-Türk Savaşı, I. Dünya Savaşı ve II. Dünya Savaşı'nda görev yapmış bir İtalyan generaldi. II. Dünya Savaşı'nın son aşamasında Ambrosio, Benito Mussolini'nin düşüşünü ve İtalya'nın Alman ittifakından nihai olarak vazgeçmesini destekledi.
II. Dünya Savaşı'ndan Önce
[değiştir | kaynağı değiştir]Ambrosio bir Torino yerlisiydi. 1896'da Modena Askeri Okulu'na gitti. Okulunu tamamladıktan sonra süvari subayı olarak görevlendirildi. İtalyan-Türk Savaşı sırasında Üstteğmen olarak görev aldı. Sonrasında Ambrosio, I. Dünya Savaşı sırasında tümen genelkurmay başkanı olarak görev yaptı. 1935'te XII Kolordu Komutanlığına atandı. 1939'da Yugoslav sınırında bulunan İkinci Ordu'ya komuta etmek için rütbe yükseldi.
II. Dünya Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]Ambrosio'nun II. Dünya Savaşı'ndaki ilk eylemleri, 1941'de Yugoslavya'daki İtalyan taarruzuna liderlik etmeyi de içeriyordu. Kısa ama şiddetli çatışmalardan sonra, komutasındaki 2. Ordu kuzeyden Ljubjana'ya ve Zadar'ın dış mahallelerine 11 Nisan'a kadar ulaştı. 15 Nisan'da Ambrosio Split ve Kotor'u fethetti. 17 Nisan'da Ambrosio, Dalmaçya kıyılarını kontrol etti. Mussolini, Ocak 1942'de Ambrosio'yu İtalyan Ordusu Genelkurmay Başkanı olarak atayarak başarısını ödüllendirdi. Ambrosio, Genelkurmay Başkanı olarak İtalyan birliklerini Ukrayna ve Balkanlar'dan geri göndermeyi planladı. Şubat 1943'te tüm silahlı kuvvetlerin Kurmay Başkanı oldu . Mayıs 1943'te, Tunus'taki yıkıcı bir kayıp ve Müttefiklerin Sicilya'yı işgalinden sonra Ambrosio, Mussolini'yi İtalya'yı savaştan çekmeye ve Almanya ile ittifakı sona erdirmeye ikna etmeye çalıştı. Mussolini, Adolf Hitler'e karşı duramayınca, Ambrosio iktidardan çekilmesini destekledi. Mussolini'nin Temmuz ayında düşüşünden sonra Ambrosio, Pietro Badoglio'nun Askeri Hükûmetinde Genelkurmay Başkanı olarak göreve devam etti.Eylül ayında Ambrosio, Müttefiklerle ateşkesin müzakere edilmesine yardım etti. Müzakereler beklenenden uzun sürdü ve Almanların İtalya'nın çoğunu işgal etmesine izin verdi.
