Ebü’l-Hasan Ali el-İhşîd
| Abu'l-Hasan Ali ibn al-Ikhshid | |
|---|---|
| Suriye ve Hicaz'ı yöneten özerk hükümdar | |
 Ebü’l-Hasan Ali el-İhşîd'in Abbâsî sitili altın dinar of Abu'l-Hasan Ali, 961/2'de Fustat'ta basılmıştır | |
| Hüküm süresi | 1 Ocak 961 – 7 Şubat 965 |
| Önce gelen | Ebü’l-Kâsım Ûnûcûr |
| Sonra gelen | Ebü’l-Misk Kâfûr |
| Ölüm | 960 Kudüs, İhşîdîler, Abbâsî Halifeliği |
| Defin | Kudüs |
| Hanedan | İhşîdîler |
| Babası | Muhammed bin Toğaç |
| Dini | İslam |
Ebü'l-Hasan Ali el-İhşîd Abbasiler adına Mısır, Suriye ve Hicaz'ı yöneten özerk İhşîdî hanedanının üçüncü hükümdarıdır. 960-966 yılları arasında altı yıl hüküm sürmüştür.
Hanedanın kurucusu Muhammed bin Toğaç'ın[1] küçük oğludur ve ağabeyi Ebü’l-Kâsım Ûnûcûr'un 961'deki ölümünden sonra hüküm sürmüştür. Saltanatı boyunca asıl güç, yetenekli siyah hadım Ebü’l-Misk Kâfûr'un elindeydi.[2] Saltanatı sırasında yaşanan önemli olaylar, 963 yılında gerçekleşen Nubiya istilası, Bedevi huzursuzluğunun yeniden canlanması ve Batı Çölü ile Suriye Çölü'nde yaşanan akınlardır. Suriye Çölü'nde yaşanan akınlara Karmatîler de eşlik ediyordu. Hristiyanlık karşıtı isyanlar, İhşidî filosunun 960/963'te Bizans donanmasına karşı aldığı yenilgi ve Kilikya ve Kuzey Suriye'de II. Nikiforos komutasındaki Bizans saldırıları tarafından kışkırtılıyordu.[3]
Ali, Ocak 966'da öldü ve Kudüs'te Tapınak Tepesi'ndeki Kabileler Kapısı'na yakın bir yerde, babasının ve kardeşinin yanına gömülmüştür.[4] Ali'nin ölümünden sonra Kâfûr, Ali'nin reşit olmayan oğlu Ahmed'i kenara çekip kendi başına hükümdar olmuştur.[5] Kâfûr, 968 yılında ölünce yerine Ahmed geçmiştir. Ancak İhşidî devleti iç karışıklıklar ve bir dizi kötü hasat nedeniyle zayıflamış ve 969'da Fâtımîlerin eline geçmiştir.[6]}
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Bacharach 2006, ss. 60, 61.
- ^ Bianquis 1998, ss. 115–116.
- ^ Bianquis 1998, ss. 116–117.
- ^ van Berchem 1927, ss. 13–14.
- ^ Bianquis 1998, s. 117.
- ^ Bianquis 1998, ss. 117–118.
- Genel
- Bacharach, Jere L. (2006). Islamic History Through Coins: An Analysis and Catalogue of Tenth-century Ikhshidid Coinage. Kahire: American University in Cairo Press. ISBN 9774249305.
- Bianquis, Thierry (1998). "Autonomous Egypt from Ibn Ṭūlūn to Kāfūr, 868–969". Petry, Carl F. (Ed.). The Cambridge History of Egypt, Volume 1: Islamic Egypt, 640–1517 (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. ss. 86-119. ISBN 0-521-47137-0.
- van Berchem, Max (1927). Matériaux pour un Corpus Inscriptionum Arabicarum, Deuxième partie: Syrie du Sud. Tome deuxième: Jérusalem «Haram» (Fransızca). Kahire: Imprimerie de l'Institut français d'archéologie oriantele.