Euler dörtgen teoremi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Teorem ve özel durumlar
  • 2 Diğer formülasyon ve genişlemeler
  • 3 Notlar
  • 4 Kaynakça
  • 5 Dış bağlantılar
  • 6 Konuyla ilgili yayınlar

Euler dörtgen teoremi

  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • Español
  • Français
  • 日本語
  • Қазақша
  • Português
  • Русский
  • தமிழ்
  • Українська
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
a 2 + b 2 + c 2 + d 2 = e 2 + f 2 + 4 g 2 {\displaystyle a^{2}+b^{2}+c^{2}+d^{2}=e^{2}+f^{2}+4g^{2}} {\displaystyle a^{2}+b^{2}+c^{2}+d^{2}=e^{2}+f^{2}+4g^{2}}

Leonhard Euler (1707–1783) adını taşıyan Euler dörtgen teoremi veya Euler'in dörtgenler yasası, dışbükey bir dörtgenin kenarları ile köşegenleri arasındaki ilişkiyi açıklar. Pisagor teoreminin genellemesi olarak görülebilecek Paralelkenar yasasının bir genellemesidir. Bu nedenle Pisagor teoreminin dörtgenler açısından yeniden ifade edilmesi bazen Euler-Pisagor teoremi olarak adlandırılır.

Teorem ve özel durumlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kenarları a , b , c , d {\displaystyle a,b,c,d} {\displaystyle a,b,c,d}, köşegenleri e {\displaystyle e} {\displaystyle e} ve f {\displaystyle f} {\displaystyle f} ve iki köşegenin orta noktalarını birleştiren doğru parçası g {\displaystyle g} {\displaystyle g} olan olan bir dışbükey dörtgen için aşağıdaki denklem geçerlidir:

a 2 + b 2 + c 2 + d 2 = e 2 + f 2 + 4 g 2 {\displaystyle a^{2}+b^{2}+c^{2}+d^{2}=e^{2}+f^{2}+4g^{2}} {\displaystyle a^{2}+b^{2}+c^{2}+d^{2}=e^{2}+f^{2}+4g^{2}}

Dörtgen bir paralelkenar ise, o zaman köşegenlerin orta noktaları çakışır, böylece bağlantı doğru parçası g {\displaystyle g} {\displaystyle g}'nin uzunluğu 0 olur. Ayrıca paralel kenarlar eşit uzunluktadır, bu nedenle Euler teoremi;

2 a 2 + 2 b 2 = e 2 + f 2 {\displaystyle 2a^{2}+2b^{2}=e^{2}+f^{2}} {\displaystyle 2a^{2}+2b^{2}=e^{2}+f^{2}}

haline indirgenir ki bu da paralelkenar yasasıdır.

Dörtgen bir dikdörtgen ise denklem daha da basitleşir, çünkü artık iki köşegen de eşit uzunluktadır:

2 a 2 + 2 b 2 = 2 e 2 {\displaystyle 2a^{2}+2b^{2}=2e^{2}} {\displaystyle 2a^{2}+2b^{2}=2e^{2}}

Denklemin her iki tarafını 2 ile bölüp sadeleştirmek Euler-Pisagor teoremini verir:

a 2 + b 2 = e 2 {\displaystyle a^{2}+b^{2}=e^{2}} {\displaystyle a^{2}+b^{2}=e^{2}}

Başka bir deyişle, dörtgenin bir dikdörtgen olması durumunda, dörtgenin kenarları ile köşegenleri arasındaki ilişkisi Pisagor teoremi ile tanımlanır.[1]

Diğer formülasyon ve genişlemeler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Paralelkenar ile Euler teoremi

Euler başlangıçta yukarıdaki teoremi, ek bir noktanın eklenmesini gerektiren ancak daha yapısal kavrayış sağlayan biraz farklı bir teoremden doğal olarak türetmiştir.

Verilen bir A B C D {\displaystyle ABCD} {\displaystyle ABCD} dışbükey dörtgeni için Euler, A B E D {\displaystyle ABED} {\displaystyle ABED} bir paralelkenar oluşturacak şekilde ilave bir E {\displaystyle E} {\displaystyle E} noktası getirdi ve böylece aşağıdaki eşitlik geçerlidir:

| A B | 2 + | B C | 2 + | C D | 2 + | A D | 2 = | A C | 2 + | B D | 2 + | C E | 2 {\displaystyle |AB|^{2}+|BC|^{2}+|CD|^{2}+|AD|^{2}=|AC|^{2}+|BD|^{2}+|CE|^{2}} {\displaystyle |AB|^{2}+|BC|^{2}+|CD|^{2}+|AD|^{2}=|AC|^{2}+|BD|^{2}+|CE|^{2}}

Paralelkenarın parçası olmayan dörtgenin C {\displaystyle C} {\displaystyle C} noktası ile ilave E {\displaystyle E} {\displaystyle E} noktası arasındaki | C E | {\displaystyle |CE|} {\displaystyle |CE|} uzunluğu, dörtgenin paralelkenardan ne kadar saptığını ölçmek olarak düşünülebilir ve | C E | 2 {\displaystyle |CE|^{2}} {\displaystyle |CE|^{2}}, paralelkenar yasasının orijinal denklemine eklenmesi gereken düzeltme terimidir.[2]

M {\displaystyle M} {\displaystyle M}, A C {\displaystyle AC} {\displaystyle AC}'nin orta noktası olmak üzere | A C | | A M | = 2 {\displaystyle {\tfrac {|AC|}{|AM|}}=2} {\displaystyle {\tfrac {|AC|}{|AM|}}=2}'dir. N {\displaystyle N} {\displaystyle N}, B D {\displaystyle BD} {\displaystyle BD}'nin orta noktası olduğunda aynı zamanda A E {\displaystyle AE} {\displaystyle AE}'nin de orta noktası olur, A E {\displaystyle AE} {\displaystyle AE} ve B D {\displaystyle BD} {\displaystyle BD}, her ikisi de A B E D {\displaystyle ABED} {\displaystyle ABED} paralelkenarının köşegenidir. Bu | A E | | A N | = 2 {\displaystyle {\tfrac {|AE|}{|AN|}}=2} {\displaystyle {\tfrac {|AE|}{|AN|}}=2} eşitliğini verir ve dolayısıyla | A C | | A M | = | A E | | A N | {\displaystyle {\tfrac {|AC|}{|AM|}}={\tfrac {|AE|}{|AN|}}} {\displaystyle {\tfrac {|AC|}{|AM|}}={\tfrac {|AE|}{|AN|}}}'dir. Bu nedenle, Kesişme teoremi|nden (ve onun tersinden) şu sonuca varır: C E {\displaystyle CE} {\displaystyle CE} ve N M {\displaystyle NM} {\displaystyle NM} paraleldir ve | C E | 2 = ( 2 | N M | ) 2 = 4 | N M | 2 {\displaystyle |CE|^{2}=(2|NM|)^{2}=4|NM|^{2}} {\displaystyle |CE|^{2}=(2|NM|)^{2}=4|NM|^{2}}, bu da Euler teoremini verir.[2]

Euler teoremi, çaprazlanmış ve düzlemsel olmayanları içeren daha büyük bir dörtgenler kümesine genişletilebilir. Basitçe dört rastgele noktadan oluşan genelleştirilmiş dörtgenler için geçerlidir. R n {\displaystyle \mathbb {R} ^{n}} {\displaystyle \mathbb {R} ^{n}} bir döngü çizgesi oluşturacak şekilde kenarlarla birbirine bağlanır.[3]

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Lokenath Debnath (2010), The Legacy of Leonhard Euler: A Tricentennial Tribute, World Scientific, ss. 105-107, ISBN 9781848165267 
  2. ^ a b Deanna Haunsperger & Stephen Kennedy (2006), The Edge of the Universe: Celebrating Ten Years of Math Horizons, MAA, ss. 137-139, ISBN 9780883855553 
  3. ^ Geoffrey A. Kandall (Kasım 2002), "Euler's Theorem for Generalized Quadrilaterals" (PDF), The College Mathematics Journal, 33 (5), ss. 403-404, JSTOR 1559015, 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)18 Ağustos 2021 

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Deanna Haunsperger & Stephen Kennedy (2006), The Edge of the Universe: Celebrating Ten Years of Math Horizons, MAA, ss. 137-139, ISBN 9780883855553 
  • Lokenath Debnath (2010), The Legacy of Leonhard Euler: A Tricentennial Tribute, World Scientific, ss. 105-107, ISBN 9781848165267 
  • C. Edward Sandifer (2007), How Euler Did It, MAA, ss. 33-36, ISBN 9780883855638 
  • Geoffrey A. Kandall (Kasım 2002), "Euler's Theorem for Generalized Quadrilaterals" (PDF), College Mathematics Journal, 33 (5), ss. 403-404, JSTOR 1559015, 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)18 Ağustos 2021 
  • Dietmar Herrmann (2013), Die antike Mathematik: Eine Geschichte der griechischen Mathematik, ihrer Probleme ve Lösungen, Springer, s. 418, ISBN 9783642376122 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Eric W. Weisstein, Quadrilateral (MathWorld)

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Ayoub, A. B. (2002), "Euler's quadrilateral theorem and its connection to Apollonius theorem", Mathematics and Computer Education, 36 (3), s. 227 
  • Josefsson, M. (2017), "Properties of bisect-diagonal quadrilaterals" (PDF), The Mathematical Gazette, 101 (551), s. 214, 28 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)25 Ekim 2020 
  • g
  • t
  • d
Leonhard Euler
Çalışmalar
  • Mechanica
  • Introductio in analysin infinitorum
  • Institutiones calculi differentialis
  • Institutiones calculi integralis
  • Letters to a German Princess
Kavramlar
ve teoriler
  • Euler-Lagrange denklemi
  • Euler-Lotka denklemi
  • Euler-Maclaurin formülü
  • Euler-Maruyama yöntemi
  • Euler-Mascheroni sabiti
  • Euler-Poisson-Darboux denklemi
  • Euler-Rodrigues formülü
  • Euler-Tricomi denklemi
  • Euler sürekli kesirler formülü
  • Euler kritik yükü
  • Euler formülü
  • Euler dört-kare özdeşliği
  • Euler özdeşliği
  • Euler pompa ve tribün denklemi
  • Euler dönme teoremi
  • Euler kuvvetler toplamı varsayımı
  • Euler teoremi
  • Euler denklemleri (akışkanlar dinamiği)
  • Euler fonksiyonu
  • Euler yöntemi
  • Euler sayıları
  • Euler sayısı (fizik)
  • Euler-Bernoulli kiriş teorisi
  • Euler teoremi (geometri)
  • Euler spirali
  • Euler-Fuss denklemi
  • Euler dörtgen teoremi
Diğer
  • Aynı adı taşıyan
  • Euler Committee
  • Johann Euler
  • Johann Bernoulli (Bernoulli ailesi)
  • Georg Gsell
  • Merian ailesi
  • Basel Okulu (matematik)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Euler_dörtgen_teoremi&oldid=33809307" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Öklid geometrisi teoremleri
  • Dörtgenler
  • Öklid geometrisi
  • Leonhard Euler
  • Sayfa en son 09.21, 17 Eylül 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Euler dörtgen teoremi
Konu ekle