Ferdinand Schörner
| Ferdinand Schörner | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 12 Haziran 1892 Münih, Bavyera |
| Ölüm | 2 Temmuz 1973 (81 yaşında) Münih, Bavyera |
| Bağlılığı |
|
| Hizmet yılları | 1911-1945 |
| Rütbesi | Generalfeldmarschall |
| Komutası | 6. Dağ Tümeni 19. Dağ Kolordusu 40. Panzer Kolordusu Ordular Grubu A Güney Ukrayna Ordular Grubu Kuzey Ordular Grubu Kurland Ordular Grubu Merkez Ordular Grubu OKH |
| Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı |
| Ödülleri |              |
| İmza | |
 | |
Ferdinand Schörner (12 Haziran 1892; Münih, Bavyera - 2 Temmuz 1973; Münih, Bavyera), Almanya'nın subayı ve Nazi Almanyası'nın mareşal'i. "Hitler'in en acımasız Mareşal'i" ("der brutalste von Hitlers Feldmarschällen") olarak değerlendirilmektedir.
.jpg)
Schörner, tarih literatüründe genellikle basit bir disiplinci olarak temsil edilir.
Amerikalı tarihçi Howard Davis Grier ve Alman tarihçi Karl-Heinz Frieser tarafından yapılan daha yakın tarihli bir araştırma, Schörner'i 1944 sonlarında Doğu Cephesinde 500.000 kişilik bir ordu grubunu yönetme konusunda "şaşırtıcı" bir organizasyon becerisine sahip yetenekli bir komutan olarak tasvir etmektedir.[1] Astlarına olduğu kadar üstlerine de sert davrandı ve gerekli gördüğü durumlarda Sõrve Yarımadası'nın tahliyesi gibi Hitler'in emirlerine karşı kendi yetkisiyle operasyonlar gerçekleştirdi.[1]
Schörner kendini adamış bir Naziydi ve acımasızlığıyla tanınıyordu. II. Dünya Savaşı'nın sonunda, Adolf Hitler'in en sevdiği komutandı. Savaşın ardından Sovyetler Birliği ve Batı Almanya'daki mahkemeler tarafından savaş suçlarından mahkûm edildi ve Sovyetler Birliği, Doğu Almanya ve Batı Almanya'da hapsedildi. 1973'teki ölümünde, yaşayan son Alman mareşaliydi. Ayrıca tarihçiler tarafından günümüz Alman ordusunun mareşal rütbesini tamamen ortadan kaldırmasının ana nedenlerinden biri olarak kabul edilmektedir.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]I. Dünya Savaşı'nda 1917 sonbaharında Caporetto Taarruzu'nda yer aldı ve bir teğmen olarak Pour le Mérite madalyası aldı.
Schörner Nisan 1944 yılında Generaloberst rütbesine terfi etti. Joseph Goebbels gibi üst düzey Nazi liderlerinin gözdesi oldu. Nihayet savaşın son günlerinde, 5 Nisan 1945'te mareşalliğe terfi etti ve Hitler'in son vasiyetinde Alman Ordusu Yüksek Komutanlığı'nın (OKH, Oberkommando des Heeres) yeni Başkomutanı olarak atandı.[2]
Sözde bu görevde, Üçüncü Reich'ın 8 Mayıs 1945'te teslim olmasına kadar görev yaptı, ancak kendisine uygun personel olmadığı için ordu grubuna komuta etmeye devam etti.
7 Mayıs'ta, OKW'nin Genelkurmay Başkanı General Alfred Jodl'ın SHAEF'teki tüm Alman kuvvetlerinin teslim olması için pazarlık yaptığı gün, OKW Mareşal Schörner'den son kez 2 Mayıs'ta haber almıştı. Mareşal, birlikleriyle batı yönünde muharebe ederek ilerlemek ve Amerikan birliklerine teslim olmak niyetinde olduğunu bildirmişti. OKW, 8 Mayıs'ta Wilhelm Meyer-Detring isimli bir Albayı Mareşal Schörner ile temasa geçmesi için göndererek Amerikan hatları boyunca eşlik edildi. Albay, General Schörner'in üst subaylarına teslim konusunda emir verdiğini, ama her yerde itaatin garanti olamayacağına ilişkin görüş bildirmiştir. Schörner, Kızıl Ordu'ya ve Prag ayaklanmasındaki Çek isyancılara karşı savaşmaya devam edilmesini emretti. O günün ilerleyen saatlerinde Schörner firar etti ve daha sonraki gün Schörner komutayı bırakarak Avusturya'ya uçtu ve 18 Mayıs'ta Amerikan birlikleri tarafından tutuklandı. Merkez Ordular Grubu unsurları, son Prag Taarruzu sırasında Çekoslovakya'yı işgal eden Kızıl Ordu'nun ezici gücüne direnmeye devam etti. Teslim olan son büyük Alman birlikleri olan Merkez Ordular Grubu Birimleri, 11 Mayıs 1945'te teslim oldular.
Ferdinand Schörner, Ağustos 1951'de savaş suçlarıyla suçlandı ve Şubat 1952 yılında SSCB Yüksek Mahkemesi Askeri Kurulu tarafından 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Nisan 1952 yılında Yüksek Sovyet İcra heyeti bir kararname ile cezasını 12 buçuk yıla düşürdü. Aralık 1954 tarihli bir kararname, onun Doğu Almanya makamlarına teslim edilmesine izin verdi ve 1955'te serbest bırakıldı.[3] Batı Almanya'ya döndüğünde tutuklandı ve savaş sırasında firar etmekle suçlanan Alman Ordusu askerlerinin yasa dışı infazından suçlandı ve suçlu bulundu. Dört buçuk yıl hapis cezasına çarptırıldı. 4 Ağustos 1960'ta serbest bırakıldı ve 1973 yılında ölümüne kadar Münih'te bilinmeden yaşadı.
1960'ların sonlarında İtalyan tarihçi Mario Silvestri'ye uzun bir röportaj verdi. Yaşayan son Alman mareşaliydi. Mittenwald'de gömülmüştür.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Frieser 2007, s. 662.
- ^ Beevor 2002, s. 344.
- ^ Lucas 1980, s. 218.
.svg){kind=small}
